یِــک لحــظه سکوت بودُ من بودمُ تو

حَـــتمـا اگــر دوبــاره زمــین را بــنا کُــنـنـد

بــاید تــو را از آدم و عالــم ســوا کنــنـــد

مــا آدمــیم یــا کــه شــما این درســت نــیست

بــایــد حــســاب مــا و شــما را جـــدا کـــنــند

حـــتی کـــبوتران همـــگی خوب واقــفــند

در آســمان صـــحن تـــو بـــاید دعـــا کنــند

در آســمان شـــهر، تـــو پـــیدا ترین کســی

بـــاید کــه جای جای شمــا را طـــلا کــنند

مــن حــدس مــی زنــم که دری در بهشـــت را 

هـــم از بــرای نام تـــو باب الرضـــا (ع) کنـــند

تـــرکیب آســـمان و زمـــینی، نمی شــودـ

ابـــیات حــق مطلـــبتان را ادا کـــننـــد

نوش جانت.فقط با یه صلوات.

منطق امیرالمومنین علیه السلام از زبان حضرت آقا

 اگر ما خیال کنیم به صرف این که امیرالمومنین را، به زبان تعریف و ستایش کنیم یا محبت او را در دل داریم ،خدای متعال و خود امیرالمومنین از کج رویها، از سیاه کاریها و از بدیهای ما صرف نظر میکنند، بدانیم که این منطق امیرالمومنین نیست. منطق امیرالمومنین، سلوک راه خداست .شیعه یعنی کسی که دنبال امیرالمومنین به راه می افتد. حالا یک وقتی خطایی، اشتباهی، گناهی کسی می کند، آن بحث دیگری است ،استغفار باید بکند، اما دلخوش کردن به انتساب به امیرالمومنین و کم و کوچک شمردن تخلف از راه خدا، به هیچ وجه در منطق امیرالمومنین پذیرفته نیست.