"ترامپ و کارگران اراک"
♦️بیکاری تلخ است و حتی به تلخی خود مرگ. از صبح تا شب تمام انرژی‌ات در یک ملال همیشگی بگندد و از دست برود. می فهمی؟ تحمل مرگ آسان‌تر است. تا بیکار نباشی نمی توانی معنایش را بفهمی. اما تلخ‌تر از این بیکاری هم وجود دارد. اگر آن را مرگ بدانید، حتما این یکی خود دق مرگ است.
♦️فرض کنید جایی کار می‌کنید. باز نشسته‌اید و حق‌تان است که حقوق بگیرید؛ یک ماه، دو ماه، سه ماه. شش ماه می‌گذرد. خبری نمی‌شود. دیگر کسی نمانده است که اهل قرض دادن باشد و اصلا با چه امیدی قرض بگیرید. وقتی نمی‌دانید دستمزدی در کار است و یا نه. به مقامات مراجعه می‌کنید. التماس می‌کنید. صبر می‌کنید و خبری نمی‌شود. گرسنگی زن و بچه، شرمنده‌تان می‌کند. به فکر فروختن کلیه می‌افتید. چند بار میتوانید این کار را بکنید.
♦️به تنگ می‌آیید دسته جمعی به خیابان می‌آیید. نه حرف سیاسی می‌زنید. نه شعار می‌دهید. کتک می‌خورید. زخم بر می‌دارید. با دست و پای شکسته و چشم بسته به خانه بر می‌گردید. می‌دانید کسی از آه مظلوم نمی‌ترسد. تازه شانس بیاورید شلاق نخورید. زندان نروید و ...
♦️این عدالت نیست، با هیچ اسمی نیست، با خود می گویید روزگاری می‌گفتند خدا هم کارگر است. تا عرق کارگر خشک نشده باید حقوق‌اش را پرداخت. می‌شنوید اهالی قدرت نمی‌دانند با ثروت‌های بادآورده‌شان چه کنند. اختلاس‌های چند هزار میلیاردی، هم‌برگ ۲۵۰ هزار تومانی، بستنی چهارصد هزار تومانی و ... تو ماندی با حسرت نان و پنیر. می‌شنوی ماشین‌های پورشه، خانه‌های اشرافی زیاد و زیادتر می‌شوند و تعداد بیکارها و بی حقوق‌ها بیشتر و بیشتر و تو حق آخ گفتن هم نداری.
♦️ترامپ ایران را تهدید می‌کند و ... اگر مردم راضی باشند و عدالتی ببینند از هیچ دشمنی کاری بر نمی‌آید، ولی وقتی دشمنان در اتاق‌های ریاست نشسته باشند و بجای دادن فرمان ستاندن داد مظلوم فرمان متفرق کردن بی حقوق‌ها و گرسنه‌ها و بی پناه‌ها را می‌دهند باید ترسید.
♦️وقتی ظلم بی حد شد این فکر در جانها می‌دود مگر دشمن چه ظلمی می‌تواند بکند که دوست نمی‌کند. خیلی ماجرا ترسناک می‌شود. از آه مظلوم نمی‌ترسید برای خودتان شده تغییر رویه بدهید. مگر نمی‌شنوید کارگران داد می‌زنند یک اختلاس کم بشه مشکل ما حل می‌شه. اگر عزم برخورد با اختلاس‌گران را ندارید حداقل بگذارید بدبخت ها دادشان را بزنند کمی سبک بشوند.
♦️اگر تحمل این یکی را هم ندارید تاوان پس می‌دهید. تاریخ را بخوانید. همیشه اتفاق‌ها وقتی می‌افتد هیچکس تصورش را نمی‌کرد و نمی‌کند. از ما گفتن از شما نشنیدن. این کارها در دولت #تدبیر_و_امید انجام می‌شود. با همدستی #اصولگراها، آنهم وقتی #اصلاح_طلبان شهوت گرفتن پست کورشان کرده و یا گرفتن تبلت و خودرو. یک اصلاح طلب صاحب نامی از جمله خاتمی یک کلام از حقوق معوق کارگران نمی گوید، از درد و رنج‌های‌شان. چرا که مشغول جشن تولدند و قسمت کردن کیک قدرت و ثروت. آی. چه روزگار پلشتی شده است
محمد_آقازاده
