سراج معلم

محمد ایمانی:
 برخی تحلیلگران جابجایی امروز معاون عربی و افریقای وزارت خارجه را به گمانی زنی اخیر سایت المانیتور ربط داده اند که مدعی شده بود ایران آماده نرمش(عقب نشینی) بر سر سوریه است. این طیف می گویند جابجایی امیر عبداللهیان مقدمه تدارک برای برجام 2 است. در این که امیر عبداللهیان دیپلماتی شایسته برای ماموریت منطقه از جمله سوریه بود شکی نیست.اما اینکه ظریف بتواند سیاست کلان جمهوری اسلامی نسبت به سوریه را تغییر دهد مسئله دیگری است. ماجرای برجام وچوب و پیاز همزمانی که به خاطر آن متوجه منافع ملی شد، تلخ تر و زیانبارتر از آن است که کسی در وزارت خارجه بخواهد یا بتواند به سایرحوزه های مهم سیاست خارجی و امنیت ملی تعمیم دهد.فعلا همین برجام را که دستخوش بدعهدی ها و دهن کجی ها و لگد پرانی های آمریکا ست با دیپلماسی التماسی زیر چادر اکسیژن احیا کنند تا بماند خیال برجام های جدید با شیطان بزرگ.تجربه برجام نشان داد دست کشیدن از یک اهرم قدرتمند نظیر فناوری هسته ای تنها موجب گستاخ تر شدن حریف می شود.چنین عبرت پر هزینه ای قابل تجربه مجدد بر سر سوریه که ترمز پیاده نظام جنگ نیابتی دشمن شده نیست. سرنوشت سوریه را نه دیپلمات ها بلکه مجاهدان شجاعی تعیین می کنند که جهاد اصغر را برای پیروزی در جهاد کبیر -نه گفتن به دشمن وعدم تبعیت از او - به جان خریده اند. فرمانده دراین مصاف هر دلاوری است که شجاعت و قدرت کوبیدن بر سینه دشمن را داشته باشد، مثل قاسم سلیمانی. آقای ظریف اگر می تواند بسم الله!