سراج معلم

این گفتار پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) است که فرموده است:

(اَلْمُهاجِرَ مَنْ هَجَرَ السُّوء)؛[1]

مهاجر آن کسی است که از بدی‌ها و زشتی‌ها هجرت کند.

از اخلاق و اعمال زشت دوری گزیند، این «مهاجر» به معنای واقعی است نه آن کسی که اسمش «مهاجر» باشد و تاریخش هجری و یا جسمش از این شهر به آن شهر هجرت کند؛

✅«مهاجر» آن کسی است که روحش مهاجر باشد و قلبش از عالم هوس بازی‌ها و شهوترانی‌ها کوچ کند و در مدینه‌ی فاضله‌ی تقوا و فضیلت مسکن گزیند وگرنه مردمی که دم به دم به هرزگی‌ها و هوسرانی‌ها نزدیکتر می‌شوند و هر روز راه و رسم تازه ‌تری برای تحریک شهوات مرد و زن پیر و جوان، وارد بازار زندگی می‌کنند و سازمان‌ها و مؤسّسات عریض و طویلی که جز به دست آوردن پول فراوان و تأمین لذّات حیوانی کاملتر هدفی ندارند سال به سال فراوانتر می‌شوند و منحرف ساختن جوانان بدبخت و آلوده کردن پسران و دختران مسلمان را به مسابقه گذاشته‌اند آیا این مردم «ملّت هجری» هستند و از زشتی‌ها و بدی‌ها هجرت کرده‌اند یا خیر؟

اینان همانانند که قرآن درباره‌ی آنها فرموده است:

(......إنْ هُمْ إلاّ کَالْأنْعامِ بَلْ هُمْ أضَلُّ سَبِیلاً )؛[2]

...آنان جز مانند چهارپایان نیستند بلکه از آنها هم گمراهترند.

[1]ـ لسان العرب،جلد13،صفحه‌ی24.
[2]ـ سوره‌ی فرقان،آیه‌ی44.

📚برگرفته از سلسله مباحث معارفی حضرت آیت الله سید محمد ضیاء آبادی _صفیر هدایت شماره 80 _