سراج معلم

کبری آسوپار

📍دولت به‌جای پاسخ به انتقادات در مورد عملکرد اقتصادی‌اش، در نامه‌ای به رئیس مجلس خبرگان راه گلایه از آیت‌الله جنتی را به دلیل انتقادات در اجلاسیه خبرگان می‌پیماید و معاون رئیس‌جمهور حتی از انتظاراتش از رئیس خبرگان سخن می‌گوید و در ابتدای نامه هم آورده که «اینجانب آمادگی برای حضور در اجلاس و پاسخگویی به نمایندگان محترم را اعلام کردم...»

📍گزاف نیست و حتی عین وظیفه دولت است که خواسته شود دولت گزارش خود در مورد اقدام و عمل پیرامون اقتصاد مقاومتی را، حال که در اجلاس خبرگان میسر نشده، به مردم و رهبری و عموم مقامات دیگر ارائه دهد تا حداقل مردم بدانند معیشت‌شان چرا در پسابرجام هم بهبود نیافته است.

📍با این مردم باید از عینیت‌ها سخن گفت؛ سخن از آمار که بعضاً قابل خدشه هم هستند، فقط می‌تواند به دور شدن بیشتر مردم و دولت بینجامد؛ با این اندیشه در ذهن توده‌ها که ما از رکود و تورم می‌گوییم و جواب دولت یک مشت عدد است که برای سفره‌های ما نه نان می‌شود و نه آب. نمی‌شود روی کاغذ اوضاع اقتصاد خوب باشد و کف بازار همه از رکود و تورم بنالند؛ حتماً یک جای کار می‌لنگد و حتی شاید چند جای کار! ‌

📍انتقاد پاسخ می‌خواهد؛ نه نامه‌نگاری و گله‌گذاری به رئیس مجلس خبرگان که چرا انتقاد کردید! یا گفتن از این قضیه که پرسش از دولت در مورد اقتصاد مقاومتی سوال مناسبی نیست. (حال بماند که نامه معاون اول بعد از انتقادات صریح رهبری، به تعبیری نامه نگاری نیابتی محسوب می شود.)

📍برجام قرار بود همگام با چرخ سانتریفیوژها، چرخ زندگی مردم را هم بچرخاند و با این حساب، حتی اگر امسال سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» هم نبود، پایان سال باید آغاز محاسبه و ارزشیابی عملکرد اقتصادی دولت می‌بود. فعلاً که برجام فقط چرخ ادعاهای دولت را می‌چرخاند، اما برجام را از لا به لای چرخ‌ ادعاها باید بیرون کشید و واقعیت تاثیر آن بر زندگی روزمره مردم را شرح داد. نامه معاون اول هم سرشار از همین تقاضاست که وقت بدهید که گزارش بدهیم؛ خب بسم‌الله، بفرمایید گزارش بدهید. مردم گوش می‌دهند.

📌فقط یک اشکال کوچک در این میان است، دولتی که چشمش برای تغییر وضعیت اقتصادی کشور به تعامل با غرب و اشتغال‌آفرینی رئیس‌جمهور فرانسه و قراردادهای خارجی و توافق با ۱+۵ و... است، چگونه می‌خواهد در مورد اقتصاد مقاومتی گزارش بدهد که اساساً مبتنی بر نگاه به درون است؟

خلاصه ی گزارشم در روزنامه جوان / ۲۳ اسفند ۹۵