سراج معلم

✅مردی خدمت حضرت امام صادق (علیه السلام) آمد و گفت: آقا؛ این فرقه‌ای که در مذهب، مخالف ما هستند و شما را هم به امامت قبول ندارند مسلمانان خیلی خوبی هستند، نماز خوب می ‌خوانند، روزه‌ی خوب می ‌گیرند، در رفتار و گفتارشان صادق و امین هستند، در عباداتشان خضوع و خشوع دارند و از ما بهتر عبادت می‌ کنند؛ حال، آیا اینها بهره‌ای از عباداتشان نمی ‌برند ؟

🔆امام (علیه السلام) قصّه‌ای برای او نقل کردند و فرمودند: در بنی‌اسرائیل خانواده‌ای بودند که روششان این بود که هرگاه مشکلی برایشان پیش می‌ آمد و حاجتی داشتند چهل شبانه ‌روز عبادت می‌ کردند و ریاضت می‌ کشیدند! سپس دعا می ‌کردند و دعایشان مستجاب می ‌شد. یکی از آنها حاجتی برایش پیش آمد و چهل شبانه ‌روز به ریاضت مشغول شد و عبادت‌های خیلی مفصّلی انجام داد و بعد دعا کرد، امّا دعایش اجابت نشد.خدمت حضرت عیسی (علیه السلام) آمد و گفت: آقا؛ مطلب این است و شما از خدا بخواه که دعای ما را اجابت کند. در روایت است که: حضرت عیسی تحصیل طهارت کرد و به نماز ایستاد و برای او دعا کرد. از جانب خدا به ایشان وحی شد که این شخص از غیر آن دری که من گفته‌ام بسوی من می‌آید و من قبولش نمی‌ کنم! آن دری که من معیّن کرده‌ام و از آن در باید رو به من بیاورد، درِ نبوّت توست و او درباره‌ی نبوّت تو در حال شک و تردید است و تا زمانی که چنین است، اگر آنقدر عبادت کند که گردنش قطع شود و بدنش متلاشی گردد از او قبول نمی ‌کنم تا اینکه اذعان به نبوّت تو بنماید. حضرت عیسی (علیه السلام) رو به او کرد و فرمود: درباره‌ی نبوّت من شک داری؟! او سر به پایین افکند و گفت: بله، یا روح الله؛ شک داشتم ولی حالا که از سرّ ضمیر من خبردار شدی، توبه کردم و به نبوّت تو اقرار نمودم. از خدا بخواه که توبه‌ام را بپذیرد و مرا به خودش راه دهد.

✅سپس امام صادق (علیه السلام) فرمود:(وَ کَذلِکَ نَحْنُ أهْلَ الْبَیْتِ)؛ «ما خاندان پیامبر نیز چنین هستیم».(لا یَقْبَلُ اللهُ عَمَلَ عَبْدٍ وَ هُوَ یَشُکُّ فِینا)؛«کسی که درباره‌ی ما شکّ و تردید داشته باشد خدا عملش را نمی ‌پذیرد».چنانچه عرض شد دوستی‌ شان وقتی صحیح است که با تبرّی از دشمنانشان توأم باشد،اگرنه ادّعای کذب است.حال، امیدواریم ما را بپذیرند، چون این احساس را در قلب خود داریم که تولّیشان با تبرّی از دشمنانشان توأم است و آن بزرگواران را نیز به صفت احسان و کرم شناخته‌ایم و در زیارتشان می ‌گوییم:(عادَتُکُمُ اْلاِحْسانُ وَ سَجِیَّتُکُمُ الْکَرَمُ).
برگرفته از فرمایشات حضرت آیت الله سید محمد ضیاءآبادی