سراج معلم

فارغ از خلاء قانونی که درخصوص ردصلاحیت رئیس جمهور مستقر وجود دارد، تایید صلاحیت روحانی، یک توجیه معرفتی و تمدنی مهم دارد. روحانی و دولت غربگرای او نباید از طرف حاکمیت کنار زده شوند؛ بلکه همان مردمی که به روحانی رای دادند، باید او را کنار بگذارند. دقیقا همان منطقی که در خصوص مذاکرات و برجام صدق می کرد، درخصوص تایید صلاحت روحانی هم صادق است. یعنی این مسیر یکبار باید تا انتها طی شود و زمانی که مردم نسبت به غلط بودن این راه اقناع شدند، آنوقت زمان کنار رفتن فرا می رسد. اما روحانی اگر توسط یک نهاد حاکمیتی رد صلاحیت شود، همه ی ناکارآمدی و خیانت های دولتش، زیر سایه ی سنگین مظلوم نمایی و حاشیه های ردصلاحیت نادیده گرفته میشد و فرآیند اقناع عمومی در سطح ژورنالیستی باقی می ماند. کنار زدن روحانی باید در فرآیند مردمی انتخابات صورت بگیرد و حتی اگر قرار است از طرف حاکمیت صورت پذیرد، باز باید طی یک فرآیند اقناعی و مردمی و به دست نمایندگام مردم باشد، دقیقا همانند روشی که امام درخصوص کنار زدن بنی صدر به کار گرفت. تایید صلاحیت روحانی، در کنار شکست مذاکرات و برجام، باعث ارتقای سطح فکری و تحلیلی جامعه خواهد شد؛ و نهایتا باعث غنی شدن معرفت سیاسی جامعه می شود و این در نگاه تمدنی گرچه ضرر مقطعی دارد، اما در نهایت برای تکمیل فرآیند دولت اسلامی و حرکت به سمت جامعه ی اسلامی لازم است. 

علی جعفری