حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: امام حسن جنگ نظامی را - با آن دشمنی که قبلا باید افشا بشود و سپس با آن مبارزه بشود - متوقف کرد تا جنگ سیاسی، جنگ فرهنگی، جنگ تبلیغاتی و جنگ اسلامی خود را با او شروع بکند. ... امام حسن زمینه‌ساز عاشورا و تداوم امامت در شیعه بود. ۱۳۶۴/۰۳/۱۷
اتل متل خرابه!
اینجا یه بچه خوابه!
هم بدنش کبوده!
هم جگرش کبابه...!
اتل متل اسیری!
سیلی و سربه زیری!
کی تا حالا شنیده؟!
سه سالگی و پیری...؟!
اتل متل سه ساله!
این همه آه و ناله!
این دختر از ضعیفی!
هنوز یه پا نهاله...!
اتل متل بیابون!
کویر و دشت و هامون!
بس که پیاده رفتیم!
تاول زده پاهامون...!
اتل متل بهونه!
بابا چه مهربونه!
وقتی دلم میگیره!
برام قرآن می خونه...!
اتل متل گل یاس!
مهر و وفا و احساس!
دلم گرفته امشب!
به یاد عمو عباس...!
اتل متل یتیمی!
خدا، چقدر کریمی!
دادی بهم تو غربت!
یه عمه‌ی صمیمی...!
اتل متل شب و تب!
سینه ز غم لبالب!
دلم میسوزه خیلی!
به حال عمه زینب...!
اتل متل چه خوب شد!
بالاخره غروب شد!
قسمت عمه امروز!
توهین و سنگ و چوب شد...!
اتل متل سه روزه!
عمه گرفته روزه!
عمه چقدر غریبه؟!
خیلی دلم می سوزه...!
اتل متل خبردار!
تو چنگ دشمن انگار!
مثل یه شیر زخمی!
عمه شده گرفتار...!
اتل متل خدایا !
تو این همه بلایا !
عمه مظلومه ام !
چیا کشید خدایا
وقتی با یک وزیر پیشنهادی به دلیل حضورش در تجمعات فتنه 88 مخالفت می‌شود، اصلاح‌طلبان و حامیان دولت یک استدلالی دارند که می گویند اگر فلانی فعال فتنه بوده، چرا به دادگاه احضار نشده است و عدم محکومیت در دادگاه را دلیل بر بی‌گناهی فرد دانسته‌اند. روز سه‌شنبه و در جلسه رأی اعتماد به سه وزیر پیشنهادی دولت، غلامعلی جعفرزاده در دفاع از فخرالدین دانش‌آشتیانی همین را گفت که اگر او فتنه‌گر است، چرا محاکمه نشده است؟ سال 92 و در جریان رأی اعتماد به کابینه حسن روحانی هم همین حرف را می‌زدند (متأسفانه روحانى چه سال 92 و چه امسال گویا چنان با قحط‌الرجال مواجه بوده که نتوانست همه کابینه‌اش را از افرادی با پرونده سفید در مورد فتنه 88 انتخاب کند! البته سهم‌خواهی حامیان اصلاح‌طلبش چنین اختیاری را هم براى او نمی‌گذاشت).
این مثلاً استدلال حامیان دولت، پاسخ روشن و البته ساده‌ای دارد. سال 88 گرچه بسیاری از فتنه‌گران دستگیر و لیدرهای آنان هم محاکمه شدند، اما دستگاه قضایی در برخورد با بسیاری دیگر، راه اغماض را در پیش گرفت و آنان احضار و دادگاهی نشدند. حال سؤال ساده‌ای وجود دارد؛ اگر دستگاه قضایی جمهوری اسلامی از بسیاری از فتنه‌گران و فعالان فتنه با اغماض گذشت کرده، آیا دلیل می‌شود که سمت و منصب هم به او بدهد؟! مثال ساده‌ای هم می توان زد؛ شما اگر از سر رأفت و گذشت، دزدی را که در خانه‌تان گرفته‌اید، به نیروی انتظامی معرفی نکردید، آیا دیگران باید متوقع باشند نگهبانی از گاوصندوق منزلتان را هم دست او بسپارید؟ و اگر گفتید او به دلیل سابقه سرقت، صلاحیت این کار را ندارد، بگویند اگر دزد بود چرا از او شکایت نکردید؟! اگر شما از کسی که با ماشین به شما زده، گذشت کرده و او را ببخشید، آیا دلیل می‌شود دیگران متوقع باشند به او اعتماد کنید و رانندگی سرویس مدرسه فرزندتان را هم دست او بسپارید؟ و اگر گفتید سابقه رانندگی خطرناک دارد، بگویند پس چرا از او شکایت نکردید؟! ما بخشیده‌ایم، اما بخشیدن امری است و اعتماد دوباره، امری دیگر.
اصلاح‌طلبان عادت کرده‌اند همیشه از نظام طلبکار باشند؛ خط قرمزها را جابه‌جا کنند و البته همزمان خود را هم به وقت منفعت در درون نظام تعریف کنند. افراد می‌توانند مخالف نظام باشند. این البته براى ما حامیان نظام خوشایند نیست، اما حتماً اویی که صراحتاً مخالف نظام است، از اویی که در اوج مخالفت با مبانی نظام و خط قرمزی همچون فتنه که ولی فقیه صراحتاً و به دفعات (از جمله تیرماه همین امسال) فرموده‌اند نسبت به آن حساس هستند، ژست ولایتمداری می‌گیرد و همزمان با دفاعش از فتنه‌گران 88، نظام و رهبر از دهانش نمی‌افتد، برتر است؛ حداقل آنکه آن اولی خود را آلوده به دروغ و نفاق نمی‌کند.
جالب آنکه همزمان با نسبت دادن فتنه به افراد دیگر، حتى کلامى هم در تبری از آنچه با هدایت سران فتنه در کف خیابان‌های تهران روی داد، نمی‌گویند و توضیحی در مورد فیلم حضورشان در تجمع فتنه‌گران هم نمی‌دهند.
تلخ است، اما همیشه وقتی کسی در قبال گذشت و خوبی دیگران، نه سپاسگزار که از قضا جلو می‌افتد که عقب نماند و اعتماد به نفسش بالاتر می‌رود، آن را که خوبی کرده، پشیمان می کند و حالا هم شاید باید بگوییم تقصیر جمهوری اسلامی است که از حق مردم گذشت کرده است. گویا لازم بوده که حتماً دستگیری های 88 به شیوه اردوغان – الگوی توسعه‌ای اصلاح‌طلبان- بعد از کودتای ارتش ترکیه انجام شود و سیل عظیم اخراج‌ها هم اضافه شود تا امروز صدای برخی‌ها بلند نشود که اگر فتنه‌گر است، پس محکومیت قضایی‌اش کو!
از سویی نمی‌توان این قصور را هم نادیده گرفت که از 88 تاکنون باید خلأ قانونی در مورد به‌کارگیری فعالان فتنه در مناصب حکومتی برطرف میشد. باید این مورد به شکل قانون درمی‌آمد که فعالان فتنه 88 نمی‌توانند در رده‌های اول قوای سه‌گانه و مراکز دیگر قرار گیرند. جمهوری اسلامی زیاده با برخی‌ها تساهل و تسامح به خرج داده است، چه قوه قضائیه‌اش در برخورد با قانون شکنان؛ و چه شورای نگهبانش در تأیید صلاحیت حامیان فتنه. ما امروز چوب رأفت نظام را می‌خوریم انگار!
روزنامه ی جوان / 13 آبان 95
کبری آسوپار
کبری آسوپار
منی که ملاک و میزان ارزشیابی هایم مواضع ولی فقیه است و جایگاه آیت الله خامنه ای در چارچوب فکری ام برای همه روشن است، طبیعتاً مخالفت با آرای مهم و مبنایی ایشان توسط دیگران برایم خوشایند نیست. اما فکر می کنم آدمی که رسماً با نظر رهبر مخالفت می کند، بر جماعتی که همزمان با مخالفت با نظرات علنی و صریح ایشان، رهبر رهبر کردن از دهانشان نمی افتد و خود را حامی نظام و انقلاب و رهبری معرفی می کنند، شرف دارد. مخالف رهبر بودن یک چیز است؛ مخالف رهبر بودن و همزمان دروغ گفتن و رهبر رهبر کردن یک چیز دیگر. می شود خلاف نظر رهبر، از فتنه گران دفاع کرد و برایشان رأی جمع کرد؛ اما نمی شود خلاف نظر رهبر، از فتنه گران دفاع کرد و همزمان مدعی گوش دادن به حرف رهبری و ولایتمداری و ... شد.
نفاق بوی متعفنی دارد...
@asoupar
روز یک شنبه در یک جلسه منطقه ای در باره تدریس کتاب تفکر و سواد رسانه ای ،خانم دانشور از مولفین کتاب حضور داشت و هر یک از حاضرین( که هیچ کدام آشنایی با کتابی که باید تدریس کنیم نداشتیم) با تصور ذهنی خودش در این جلسه شرکت کرده بودند و اکثرا توقع داشتند که کتاب درس به درس ، درس داده شود. اما خانم دانشور نظر دیگری داشت و اول درباره چرایی تالیف کتاب صحبت کرد و بعد درس یازده (دروازه بانی خبر) را به صورت کارگاهی برگزار کرد ،یعنی ماشدیم دانش آموز . به نظر من که جالب بود . ایشان معتقد بودند که دانش آموز خودش باید به نتیجه برسد و ما فقط اورا در این مسیر همراهی می کنیم .اما بعض شرکت کنندگان از این روش خوششان نیامد و توقع داشتند که مثلا ایشان شروع کند از تعریف رسانه و متن و فرامتن و... و جلسه خاتمه یافت. البته همه چیز خیلی خوب بود : محل برگزاری ، پذیرایی( برای هر شرکت کننده در ظرف یک بار مصرف یک موز و یک نارنگی و دستمال - آب جوش و چای کیسه ای هم که بود) و اهدا یک پوشه ( شامل گواهی شرکت در دوره و کاغذ و خودکار برای یاداشت برداشتن).
در این جلسه یک دعوت نامه به ما داده شد برای شرکت در همایش ملی سواد رسانه ای و مسئولیت اجتماعی که اولین روزش روز دوشنبه 10 آبان از ساعت 9 تا 18 در دبیر خانه شورای فرهنگ عمومی کشور در خیابان کمال الملک برگزار می شد. امسال برای پر شدن ساعت های موظف 6 ساعت سواد رسانه ای دارم و هنوز هیچ کلاس ضمن خدمتی برگزار نشده ! فکر کردم که شاید در این همایش شرکت کنم کمکی به افزایش اطلاعات بکند.از خانم دانشور پرسیدم که ایشان در این همایش شرکت می کنند گفتند نه!!! با اینکه در میان 20 نهاد و سازمانی که لوگوی آنها پشت دعوت نامه چاپ شده بود نامی از آموزش و پرورش نبود برنامه دوشنبه خودم را کنار گذاشتم و به این همایش رفتم با این تصور که وقتی 20 نهاد در برگزاری شریک هستند پس خیلی بهتر از جلسه روز یک شنبه خواهد بود. همزمان با من گروهی خانم و آقااز منطقه 19 آنجا بودند و فورا هم روی پله های ورودی ایستادند برای گرفتن عکس برای گزارش دادن که برایم عجیب بود. وارد شدم به زیر زمین هدایت شدیم! مقدار کمی شیرینی تر برای پذیرایی گذاشته بودند که خوردنش ... وارد سالن شدم تعجب کردم ،یک سالن کوچک که پر بود .یک جای خالی پیدا کردم ونشستم. بعد متوجه شدم که جلسه برای بررسی کتاب سواد رسانه ای است!!!جمعیت مرتب اضافه میشد و داخل سالن می ایستادند مدتی طول کشید تا عکس العمل نشان دادند و چند صندلی اضافه کردند اما فایده ای نداشت . اعلام کردند به دلیل استقبال بیرون از انتظار و اینکه حدود 100 نفر هم بیرون ایستاده اند همایش در سالن سینمایی وزارت ارشاد برگزار می شود ، به آنجا کوچ کشیدیم آنجا هم پر شد و فهمیدم که دعوت نامه به خیلی جاها ارسال شده :به خبرگزاری ها ، سایت ها، آموزش و پرورش ( از رئیس منطقه تا مدیر مدرسه و ..آمده بودند)، رادیو گفتگو( همه مردم را دعوت کرده بود!) و ...
جالب این بود که خانم دانشور هم در این جلسه حضور داشتند و اینبار یکی دیگر از مولفین باز درس دروازه بانی خبر را تحلیل کرد . نمی دانم چرا بقیه درس ها حتی برای مولفین هم جالب نبودند! سخنران های زیادی دعوت شده بودند اما زیادی جمعیت شرکت کننده باعث به هم ریختن تمرکز مسئولین برگزاری شده بود. برای پذیرایی یک تعدادآب معدنی را بین شرکت کنندگان پخش کردند که به خیلی ها نرسید و از کاغذ و قلم هم خبری نبود و من از توهم امکانات بیشتردر این همایش به خودم خندیدم . سواد رسانه ای را اینگونه یاد گرفتم که قدرت تحلیل و نقد پیام و انتخاب درست پیام. ولی برگزارکنندگان تحمل نقد را نداشتند . به دبیر همایش گفته شد که چرا در دعوت نامه برنامه تان را اعلام نکردید که همه بدانند برنامه صبح این است که کتاب سواد رسانه ای بررسی شود تا اینقدر نارضایتی به وجود نیاید؟ می گفت من برنامه ریزی و اعلام کرده ام شما باید یک جستجو در اینترنت می کردید و برنامه را پیدا می کردید.
بهترین قسمت این برنامه مربوط میشه به آقای شاهمرادی که بااینکه وقتی نوبت شان شد 5 دقیقه به اذان ظهر مانده بود اما به احترام نماز صحبت شان را کوتاه کردند و این قابل تقدیر است زیرا در خیلی از همایش ها به این مهمترین مهم دین توجه نمی شود.
بقیه جزئیات بماند -قرار شد صبح روز چهارشنبه کارگاه برگزار شود و بعدازظهر هم باز سخنرانی و اختتامیه- در دعوت نامه نوشته بودند در پایان هر روز به 10 نفر از حاضرین به قید قرعه جایزه می دهند بعد گفتند روز چهارشنبه این کار انجام می شود. یکی از کسانی که در بخش بعدازظهر حضور داشت آقای ابوالحسنی بود که در مورد نحوه تولد دیرین دیرین سخن گفت و ظاهرا خیلی موثر بود ! لابد می پرسید چرا؟ امروز به این نتیجه رسیدم که این گروه باسواد رسانه ای وقتی دیدند که معلم جماعت هیچ راجع به درسی که تدریسش را اجبارا به او داده اند نمی داند و از طرفی هم هرچه به سرش بیاورند هیچ نمی گوید( با پول فرهنگیان تجارت می کنند و به هرکس می خواهند وام میلیاردی بدون برگشت می دهند اما به خودش که میرسد ...) گفتند خوب از آقای ابوالحسنی هم که یاد گرفتیم چه جوری تجارت کنیم برای همین فورا یک دوره آموزشی کتاب سواد رسانه ای گذاشته اند برای روزهای
پنجشنبه و جمعه، 20 و 21 آبان ماه 1395- از ساعت 9:30 تا 18
🚩محل برگزاری: تهران، خ انقلاب، بین خ ابوریحان و خ فلسطین، بن بست سروش، پلاک 2
💵 هزینه ثبت نام در رویداد: 200,000 تومان
🎓به همراه اهدای گواهی حضور در دوره
⛔️مهلت ثبت نام تا 16 آبان
⛔️ظرفیت محدود
⬅️اطلاعات تکمیلی و ثبت نام از طریق آدرس زیر در سایت #مدرسه_هنرورسانه_آینه:
➡️ goo.gl/mCbWOM ⬅️
☎️شماره تماس:
021-63462116
📞شناسه ادمین #کانال_مدرسه_آینه جهت ارسال پیام:
@ayenehschool_adm
می بینید معلم باید خودش از جیب خودش هزینه آموزش را بپردازد.در این کشور کدام مرجع به داد معلم می رسد و به او برای رسیدن به حقوقش کمک می کند.
سعدی :
گِلی خوشبوی در حمام روزی رسید از دست محبوبی به دستم
بدو گفتم که مشکی یا عبیری که از بوی دلاویز تو مستم
بگفتا من گِلی ناچیز بودم و لیکن مدتی با گُل نشستم
کمال همنشین در من اثر کرد وگر نه من همان خاکم که هستم
سرمایه مهم و پربرکت هر کشوری نیروی جوان آن است و اگر بخواهد در هر زمینه ای موفق باشد و پیشرفته باید مراقب این سرمایه باشد و وای به حال حکومتی که به دست خودش وسیله انحراف نسل جوانش را فراهم کند.
بار ها گفته ام که فرزندان کشورم در مدارس هیچ در باره تاریخ سیاسی کشور شان نمی آموزند و هیچ نمی آموزند که وقتی وارد دانشگاه و فضای باز آنجا شدند چطور در برابر همه آنچه که ممکن است آسیب زا باشد، مقاومت کرده و یا از آن دوری کند. اولیا می توانند پیگیر مسائل فرزند در مدرسه باشند اما در دانشگاه .... با واسطه ای مسائلی را در باره دانشجویان شریف شنیدم که بسیار باعث تاسف شد. اینکه مسئولین رسما جایی از حیاط دانشگاه ( که خودشان نام جکوز برآن گذاشته اند!) را به دختران و پسران دانشجوی سیگاری شریف!! اختصاص داده اند. اینکه در خوابگاه های حتی دختران، کشیدن قلیان معمول است( تازه خدا رحم کرد که مستر نجفی رسما وزیر آموزش و پرورش نبود). و .... از این مسائل بازهم خواهم نوشت. و در قسمت علمی هم وادار کردن دانشجو به گذاشتن وقت برای تهیه گزارش های آزمایشگاه فیزیک یک واحدی به اندازه 10 واحد - خیلی راحت می توانند وقتی آزمایش انجام میشه با پرسش و پاسخ بفهمند که یادگیری اتفاق اقتاده یا نه اما سختگیری نوشتن گزارش آزمایشگاه برای کسانی که اصلا سروکاری با آن نخواهند داشت جز ایجاد دافعه چه ثمری دارد؟ یک نفر گزارشی می نویسد و بقیه ... این شرایط علمی اخلاقی بهترین! دانشگاه کشور است. شاید در این مورد بازهم نوشتم. خدا به داد خانواده هایی که دانشجو دارند برسد چه برسد به اینکه این دانشجو خوابگاهی هم باشد.
