* علایم جسمانی اضطراب
این متخصص حوزه بهداشت روان با تبیین علایم جسمانی اضطراب، تصریح کرد: اضطراب منجر به ایجاد عوامل جسمانی مانند بی‌قراری، برانگیختگی، افزایش فشار خون و ضربان قلب، تعریق کف دست، پا و زیر بغل به ویژه زمانی که بیش از حد طبیعی آن باشد، احساس دل‌پیچه، تکرر ادرار، سرگیجه، تار شدن دید، تهوع، خشکی دهان و لرزش اندام‌های بدن به ویژه دست‌ها و پاها می‌شود.
* علایم روانی اضطراب
شهسوارانی درباره علایم روانی اضطراب، گفت: افراد مضطرب علایمی مانند ناتوانی در تمرکز، کاهش بازده مطالعه، کاهش توان حافظه و به یادسپاری مطالب، افت تحصیلی، کاهش نمرات درسی در مدرسه و دانشگاه، ناتوانی در تصمیم‌گیری، احساس بی‌قراری روانی، کاهش تحمل و تاب‌آوری، ضعف در مکانیزم‌های توجه و به طور کلی کاهش قابل ملاحظه کارکردهای اجرایی مغزی را نشان می‌دهد.
* علایم رفتاری و تعاملی (کنشی) اضطراب
این روانشناس با بیان اینکه افراد مضطرب در روابط با دیگران پرخاشگری نشان می‌دهند، اظهار داشت: افراد مضطرب زود از کوره در می‌روند و هنگام صحبت کردن با دیگران دچار لرزش صدا می‌شوند این افراد همچنین با ناتوانی در تصمیم‌گیری در مورد مسائل کاری و روابط با دیگران مواجهند، کاهش میل جنسی در همسران، عصبانیت در رابطه با همسر و فرزندان، کاهش تحمل و انتقادپذیری در روابط بین‌فردی، تنبیه کلامی و جسمانی همسر و فرزندان، احساس دلشوره مداوم از احتمال وقوع حادثه‌ای بد برای خود و دیگران، تکرار مداوم ذهنیت‌های منفی در مورد وقایع در ارتباط فرد با همکاران، دوستان و خانواده دیگر علایم رفتاری و تعاملی است که افراد مضطرب نشان می‌دهند.
* عوارض اضطراب در درازمدت
این متخصص حوزه بهداشت روان با بیان عوارض اضطراب در درازمدت گفت: اضطراب در کوتاه‌مدت و درازمدت بر فرد تأثیرات متفاوتی می‌گذارد، تأثیرات کوتاه مدت اضطراب شامل علایمی است که به آنها اشاره شد اما عوارض بلندمدت آن می‌تواند در ابعاد مختلف زندگی بسیار ناخوشایند باشد.این عوارض شامل افت شدید کاری و تحصیلی در افراد، لطمه دیدن روابط بین‌فردی، صدمه دیدن روابط فرد با همسر و فرزندان، ایجاد مشکلات عصبی و آسیب‌دیدگی ساختار مغز مانند آمیگیدال و هیپوکامپ و دستگاه گوارشی است. آسیب‌های جسمانی اضطراب در درازمدت با صدمه به دستگاه ایمنی منجر به بروز بیماری‌های روان - تنی و اختلالات دستگاه خودایمنی خواهد شد.امروزه بسیاری از متخصصان علت بروز بیماری‌های لاعلاجی مانند سرطان و حتی زوال عقل (آلزایمر) را استرس و اضطراب طولانی‌مدت و مزمن می‌دانند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: لازم است نهادها و سازمان‌های موجود در جامعه تدابیر لازم برای شناسایی عوامل تولیدکننده اضطراب در سنین مختلف و سطوح فردی، اجتماعی، تحصیلی، خانوادگی و شغلی را شناسایی کنند و به ویژه در محیط‌های شغلی و تحصیلی با برگزاری دوره‌های تخصصی مرتبط، نسبت به پیشگیری و مداخلات زودهنگام برای کاهش استرس و اضطراب به افراد اقدام کند
