ملت ما توافق ندیده نیست(یادداشت روز)

سرانجام مذاکرات هسته‌ای را می‌توان از دو منظر هیجانی و عقلانی قضاوت کرد. طبیعتاً مسائل مهمی که بر سرنوشت یک کشور اثر می‌گذارد، تولید هیجان مثبت و منفی می‌کند. اما قبل و بعد از هر هیجانی باید بررسی کرد که این واکنش هیجانی چه قدر واقعی و مبتنی بر عقلانیت است. عصر دیروز که متن نگاشته شده برجام میان طرف ایرانی و غربی از مرز یکصد صفحه عبور کرده بود، برخی خبرها از نهایی شدن جمع‌بندی توافق حکایت می‌کرد و خبرهای دیگر، حاکی از ادامه مذاکرات برای حل اختلافات باقی مانده بود. برخی رسانه‌ها و سیاسیون در این میان نه از چند روز پیش که 2 سال است دعوت به جشن و پایکوبی می‌کنند! آنها در بحبوحه توافق ژنو و بیانیه لوزان هم ذوق‌زدگی نشان دادند اما گذر ایام معلوم کرد دست‌کم زیاده‌روی کرده‌اند، اگر که نگوییم بیراهه رفته‌اند.

برپایی جشن هسته ای فقط بعد از تایید توافق توسط مقام معظم رهبری- بعضی ها به دنبال ایجاد هیجان کاذبند

مگر ما به نمایندگان مجلس مان اعتماد نداریم، البته که داریم ، اما بعضی از مصوبه های همین مجلس توسط شورای نگهبان رد می شود و هیچ مشکلی هم پیش نمیاد. در مذاکرات هسته ای هم ما به تیم مذاکره کننده اعتماد داریم و آنها هم خیلی سخت کار و تلاش کردند اما به طرف های مقابل اعتماد نداریم و ظاهرا آنها خیلی بیشتر هم تلاش می کنند! پس اگر امروز و فردا و هروقت دیگر محصول این تلاش های دو طرف به اسم توافق اعلام شد تا مقام معظم رهبری بر آن صحه نگذارند چه جای جشن و یا حتی عزاست. بعضی به دنبال ایجاد هیجان کاذب و بهره برداری های تبلیغاتی و ایجاد اهرم فشار هستند. اگر مردم را وادار! به جشن وپایکوبی کنید و بعد معلوم شود توافق مورد تایید مجلس و رهبری نیست چه خواهد شد؟با این وصف به نظر شما ریگی به کفش کسانی که خیلی از جشن توافق هسته ای دم می زنند نیست؟!