شهید مدافع حرم حاج هادی کجباف پیش از شهادت به زبان شعر از غم و غربت دوری از دوستان شهیدش می گوید.
کوچه ای بی شهید اگر مانده
ناشهیدش منم که جا مانده
با سواران سواره می راندم
همه رفتند و من جا ماندم
گفتم اینجا مرا رها نکنید
نگذاریدم و جفا نکنید
تن بی روح را نمی خواهم
جسم مجروح را نمی خواهم
اینکه اینجاست لاشه است نه روح
"شاعری خسته" و "عاشقی مجروح"
چه بگویم قسم به ذات خدا
روح من رفته است با شهدا
