گفتم اقلاً ما را هم با این لودری یک دوری بده. خندید و گفت سوار شو! وقتی سوار شدم واقعاً به اندازه کوهی از زمین بلند بود. با خود گفتم ما روی زمین از دشمن میترسیم و علیرضا و امثال او چطور روبروی تیربار دشمن برایمان خاکریز میزنند... آری براستی سنگر سازان بیسنگر بهترین لقبی بود که به آنها دادند.
روایت کریم رسولیفر: من از کوچکی با شهید علیرضا جمالپور بزرگ شدم با هم ابتدایی و راهنمایی را گذرانده و همیشه خونه همدیگر بودیم خیلی مهربان و با درایت بود وقتی وارد ذخیره شدیم هردو شناسنامهها یمان را دستکاری کردیم تا بتوانیم وارد ذخیره بشویم.
در عملیات فتح المبین وارد مهندسی شد و در عملیات بیت المقدس پس از اصابت خمپاره به ماشینش شهید و جسدش جزغاله شد.
من نشسته بودم پیش خالهام (مادر علیرضا) که بچههای سپاه در زدند و من در را باز کردم که خبر شهادت علیرضا را دادند و وقتی به خالهام خبر را دادم تنها عکس العمل ایشان این بود خدا رحمتش کند و اصلاً گریه و زاری نکرد و با همدیگر در شهید آباد بالای جسد سوختهاش رفتیم. خداوند هردوشان را با اربابشان امام حسین (علیه السلام ) محشور کند.
نفر وسط
شهید علیرضا جمالپور فردی صبور و شخصیتی بسیار آرام داشت. علیرغم اینکه کار مهندسی و رانندگی لودر و بولدزر به افرادی خشن احتیاج دارد ایشان درحالی که از زمین و آسمان آتش میبارید در کمال خونسردی به زدن خاکریز مشغول بود و همیشه لبخند ملیحی برلب داشت و رفتارش موجب آرامش برای همرزمان بود. سر انجام علیرضا در مرحله اول عملیات بیت المقدس و در تاریخ 10 اردیبهشت سال 61 آسمانی شد. یادش گرامی وراهش پر رهرو باد.
- ۰ نظر
- ۰۲ خرداد ۹۴ ، ۱۵:۴۵