عبدالله گنجی
در آستانه ۹دی مطلب زیر را با دقت بخوانید شاید با این روایت نشنیده باشید
سؤالی که بعد از انتخابات پاسخ آن روشن شد این بود که چگونه اعضای حزب مشارکت و سازمان مجاهدین حاضر شدند از خاتمی عدول نموده و پشت سر موسوی قرار گیرند؟ آنان به دنبال تحول اساسی در نظامات و روابط مردم و حاکمیت ودمکراسی بودند. آیا این مطالبات توسط موسوی محترم شمرده شده بود؟ آیا موسوی قول برآوردن مطالبات را به آنان داده بود؟
در بین همه سخنان آشکار موسوی از مصاحبه ۲۱/۳/۸۸ (یک روز قبل از انتخابات، پنجشنبه استراحت کاندیدا و ممنوعیت تبلیغات) با هفتهنامه تایمز برمیآید که طراحی خطرناکی برای نظام انجام شده بود . موسوی در آن مصاحبه پرده از طرحی خطرناک برمیدارد و از آنجا که وی شخصی کم ظرفیت و فاقد سعهصدر و پیچیدگی است، ناشیانه این طرح را لو میدهد. خبرنگار تایمز از وی میپرسد: «اگر شما پیروز انتخابات شوید برای اجرای دیدگاههایتان، با توجه به اختیارات رهبری در نظام جمهوری اسلامی ایران چگونه عمل خواهید کرد» یک انسان سیاستمدار و درون نظام اکنون باید چه پاسخی به یک رسانه غربی بدهد؟
اهداف طراحی انجام شده از یک سو و مشی روشنفکری وی از سوی دیگر منجر به این پاسخ میشود:«تجمعات چشمگیر هفتههای گذشته احتمالاً ماهیت،ساختار قدرت را به نحو بنیادین دگرگون خواهد ساخت در واقع این کار با فشار بر رهبری مبنی بر عقبنشینی نسبت به افکار عمومی صورت خواهد گرفت.»(به نقل از تایمز www.alef.ir ) در جمله بالا چند مسئله مهم نهفته است. اول اینکه وی در صورت پیروزی نیز به دنبال انجام عملیات سیاسی و خیابانی در داخل کشور بوده است و با صراحت از تجمعات شبانه هفتههای گذشته به عنوان یک ظرفیت برای بعد از پیروزی نام میبرد. دوم اینکه سطح مواجهه با نظام را با استفاده از «تجمعات چشمگیر هفتههای گذشته»،«بنیادین» مربوط به «ماهیت» و «ساختار قدرت» و «دگرگونساز» میداند. واژههای مذکور پیامی جز تغییر اساسی در ساختار قدرت ندارد. سوماً وی غایت حرکت خود را مواجهه با احمدینژاد و رفتارهای ناجور وی در مناظرات اعلام نمیکند. بلکه با فرض پیروزی، از تجمعات چشمگیر هفتههای گذشته برای «فشار بر رهبری مبنی بر عقبنشینی» استفاده خواهد کرد. دکتر مرندی وزیر پیشین بهداشت و درمان میگوید:«به موسوی گفتم این مصاحبه راتکذیب کن اما حاضر به این کار نشد»
اما سؤال دیگری که خبرنگار هفتهنامه تایمز از موسوی میپرسد درباره شکست است. پاسخ موسوی حکایت از روشن بودن تصمیم بعداز شکست در انتخابات دارد. همچنین نشانگر این مسئله است که چرا موضوع جلسه ۱۷/۴/۸۷ حزب مشارکت «بررسی راههای به دست گرفتن قدرت» بوده است.
خبرنگار از موسوی میپرسد: «اگر شما در انتخابات شکست بخورید به این جوانانی که در خیابانها رقصکنان و شادند چه خواهید گفت. اصلاً به همه طرفدارانتان چه خواهید گفت.» پاسخ یک انسان عاقل و معتقد به نظام و انقلاب چه میتواند باشد؟ (سؤال از شکست است نه تقلب). موسوی میتوانست بگوید اگر شکست خودم که طبیعت دموکراسی است. اما اگر مسئلهای غیرطبیعی در کار باشد از همه ظرفیتهای قانونی برای احقاق حقوقم استفاده خواهم کرد و …. اما وی طراحی بعد از شکست را با عریانی تمام لو میدهد. و در جواب میگوید «پیام من قبلاً به آنها رسیده است (آنان که در خیابانها رقصکنان و شادند) تغییر از مدتی قبل آغاز شده است. پیروزی در انتخابات بخشی از این تغییر است، بخشهای دیگر ادامه پیدا خواهد کرد و هیچ عقبگردی در کار نخواهد بود» در این جمله چند تصمیم و برنامه قابل احصاء است. اول اینکه قرار نیست بنده شکست را بپذیرم و راحت از کنار آن عبور کنم. دوم اینکه تجمعات خیابانی هفتههای گذشته برای اهدافی بعد انتخابات پیشبینی شده است. سوم اینکه این تجمعات سازمان یافته است (پیام من قبلاً به آنها رسیده است) و تجمعکنندگان هم میدانند که چه کاری باید از فردای انتخابات صورت گیرد. چهارم اینکه ما تغییر را شروع کردایم (تمرین تجمعات) و پنجم اینکه پیروزی یکی از اقدامات ما است که در صورت عدم تحقق آن راههای دیگری را مدنظر داریم (بخشهای دیگر ادامه پیدا خواهد کرد) وششم اینکه: هیچ کس و هیچ چیز نمیتواند مارا از ادامه راه باز دارد. (هیچ عقبگردی در کار نخواهد بود) بنابراین اصرار مطلق بر ابطال انتخابات و عدم توجه به توصیهها و تذکرات رهبری و دیگر دلسوزان انقلاب که به صورت مستمر با وی ملاقات میکردند مؤید این است که با دستگیری طراحان نمیتواند حلقههای فرمول طراحی شده را از امتداد هم خارج کنند و باید مسیر طراحی شده طی شود. چون دستگیری طراحان فتنه باعث خلأ مشورتی به موسوی شد و وی قادر به جایگزینی راهبرد جدید نبود.
🔗 @Dr_A_Ganji