آمریکایی ها، بر خلاف برخی خلق و خوی های رذیله، سجایای نیکویی هم دارند؛ فی المثل، پس از گذشت 35 سال از تسخیر لانه جاسوسی این کشور در خاک ایران و به گروگان گرفته شدن تعدادی از دیپلمات های آنان، هنوز که هنوز است آن را نه تنها به فراموشی نسپرده، بلکه حمید ابوطالبی، نماینده دولت جمهوری اسلامی ایران را به خاطر شبهه حضور او در این عملیات، به سازمان ملل راه نمی دهند؛ هرچند سازمان ملل قرار است محیطی بی طرف و به دور از مناقشات تلقی شود. بد نیست ما هم کمی امریکایی شویم! بد نیست ما هم کمی این تاریخ 35 ساله را ورق زده و برخی افراد را که دستشان تا مرفق به خون بی گناهان هموطن آلوده است را بشناسیم؛ مباد که در تاریکی و بی خبری و در پس لبخندهای ژوکوند، فرش قرمز برایشان پهن شود.
حزب الله سایبر - محمدرضا احمدیزدی،
پرده اول اوت 1946؛ زوج «لوییس و آندره فابیوس» یهودی اشکنازی، صاحب فرزندی شده و او را «لوران» نام می نهند. طبق عادت مألوفِ بسیاری از یهودیان، پس از گذشت اندکی از دوران اقامت در اروپا و پس از مشاهده مشقّات برقراری رابطه میان خود با غیر هم کیشان، آیین کاتولیک را –علی الظاهر- بر شریعت موسی ترجیح داده و از پیروان کلیسا می شوند. فرزند کوچک خانواده هم از این قاعده مستثنی نمانده و پس از تغییر مذهب، دوران تحصیل خود را در مدارس کاتولیک آغاز و به سرانجام می رساند.
پرده دوم
