تراز: هر چقدر پژو برای ما فناوری آورد، پول و سرمایه گذاری خارجی آورد، بقیه هم می آورند. در طول قریب به ۲۰ سال گذشته، اوج سرمایه گذاری خارجی ما ۴ میلیارد دلار در سال ۹۰و ۹۱ بوده که با توجه به حجم اقتصاد ایران، این ارقام شوخی به نظر می رسند.
پایگاه خبی تحلیلی تراز: محمد نعمتی، استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق (ع) در پاسخ به این سوال که نگاه خوشبینانه ای به اقتصاد ایران پس از رفع تحریم وجود دارد نظر شما چیست؟ گفت: هیچ اتفاقی بعد از لغو تحریم‌های خارجی نمی افتد. معلوم نیست که پول نفتمان را به ما بدهند، اگر هم بدهند ۴۰ الی ۵۰ میلیارد است. در زمان دولت های قبل که پول نفت مان را می گرفتیم چه اتفاقی افتاد؟ این خام فروشی و رانت برای کشور، توسعه به دنبال نداشته است. با این روش فقط زندگی انگلی بیشتر می شود.
تهران و چند شهر بزرگ، بزرگتر می شوند اما فقر کپر نشین ها و استان های حاشیه ای همچنان پابرجاست. رفع تحریم هیچ تأثیری بر این موضوعات ندارد، تحریم چه تأثیری بر زندگی آن کپر نشین دارد. او صد سال است که دارد در کپر زندگی می کند نه تحریم و نه غیر تحریم برای او فرقی ندارد.
انگل های شهر های بزرگ معمولا سرمایه دارانی هستند که به سیستم دولتی وصل هستند و این پول بین این ها توزیع می شود. فکر نکنید این پول به مناطق محروم و کپر نشین ها می رسد. تحریم با عدم تحریم بر زندگی مردم فقیر تاثیری ندارد.
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که ذهنیتی در جامعه تزریق می شود که اگر تحریم ها برداشته شود، همه مشکلات حل می شود. مثلا گفته می شود که سرمایه گذاری خارجی صورت می گیرد و صنایع احیا می شوند. گره زدن زندگی مردم به بحث مذاکرات را چگونه ارزیابی می کنید؟ تحلیل شما چیست؟ گفت: آمار سرمایه گذاری خارجی در زمان آقای احمدی نژاد یا دولت اصلاحات اوجش سالی ۲ الی ۳ میلیارد است. یعنی اگر تحریم ها برداشته شود نهایت سرمایه خارجی این است. این ارقام خنده دار است. در حقیقت زمانی که ما تحریم نبودیم و سرمایه گذاری خارجی در کشور انجام می شد وضعیت این بود. ما این همه منابع در کشور داریم، پول ها و سرمایه های سرگردان داریم که به سمت تولید نمی روند این مسأله را باید حل کرد.
وی توضیح داد:هر چقدر پژو برای ما سرمایه گذاری کرد، فناوری آورد، تکنولوژی آورد، پول و سرمایه گذاری خارجی آورد، بقیه هم می آورند. در طول قریب به ۲۰ سال یعنی از سال ۷۵ تا الان ۹۴ اوج سرمایه گذاری خارجی ما ۴ میلیارد دلار در سال ۹۰و ۹۱ بوده است. با توجه به حجم اقتصاد ایران این ارقام اصلا به حساب نمی آیند و شوخی به نظر می رسند. شوخی است که در چشم انداز ما بحث سرمایه گذاری خارجی مطرح باشد.
استاد اقتصاد دانشگاه امام صادق(ع) تصریح کرد: با این حجم نقدینگی پولی و پتانسیل هایی که در این کشو ر هست باید پرسید که چرا فضای کسب و کار شکل نمی گیرد. چرا از تولید ملی حمایت نمی شود. دلیلش همان بحث خام فروشی و پول نفت است. آدم معتاد که نمی رود کار بکند، آدم معتاد مواد را مصرف می کند. هر وقت ترک اعتیاد کردند و خام فروشی نکردند مشکل حل می شود.
وی با بیان راهکار در این زمینه اضافه کرد: دولت برای کارهایش مثل همه جای دنیا باید وابسته به سیستم مالیات باشد. پول مربوط به منابع و ثروتهای طبیعی و انفال به صورت ریالی باید به آحاد مردم پرداخت شود. در بحث فقر زدایی حکومت باید از پولدار ها مالیات بگیرد و به فقیر بدهد
