این عکس فقط یک جمله ساده از عطاالله مهاجرانی نیست

امیرحسین ثابتی
 خلاصه آنچیزی است که در انتخابات 92 گذشت و به بیان دقیق تر یک دوره "جریان شناسی سیاسی" است!

سال 92 از علی اکبر ولایتی راست سنتی به اصطلاح اصولگرا تا محسن رضایی به اصطلاح مستقل تا حسن روحانی به اصطلاح معتدل تا عارف به اصطلاح اصلاح طلب تا مهاجرانی ضد انقلاب لندن نشین؛ بر یک نکته "وحدت گفتمانی" داشتند: نه به تنها کاندیدای انقلابی در صحنه و جا انداختن این مساله که باید با آمریکا مذاکره کنیم.

اتفاقا نتیجه هم گرفتند و انتخابات را بردند چون "در عمل" با هم "وحدت" کردند. نه جبهه ای راه انداختند و نه تشکیلاتی؛ اما در عرصه عمل "یک حرف" را زدند. حالا با این تجربه انتخابات 96 در پیش است و ضرورت وحدت کسانی که حرفهایشان علیه اشرافی گری؛ فساد؛ فتنه، برجام و مسایل ایجابی مانند عدالت، اداره کشور با نگاه تخصصی، انقلابی گری و ... مشخص است کاملا حس میشود. اما در عمل چه اتفاقی افتاده؟ آیا میتوان با محسن رضایی و باهنر و ابوترابی و مصباحی مقدم و آل اسحاق و سایر همفکران ولایتی به وحدت واقعی رسید؟

فکر میکنم چنین وحدتی قبل از آنکه علیه "اصلاح طلبان" باشد، علیه "اصلح طلبان" است...!

آقای ولایتی! صبح به خیر

سخنان آقای علی اکبر ولایتی در برنامه «متن حاشیه» که شامگاه یکشنبه ۱۰ خردادماه از تلویزیون پخش گردید نگارنده را به فکر فرو برد، نه از بابت اینکه نسبت به آن سخنان و مواضعی که در خصوص مسائل منطقه ای و خصوصاً هسته ای گرفتند را دارای اشکال بدانم. بلکه از این نظر که آیا این سخنان از طرف همان کسی بیان می گردد که در عصر روز جمعه ۱۷ خردادماه دو سال پیش و در مناظره های انتخاباتی که به طور مستقیم میلیون ها بیننده ایرانی- و البته چشمان نامحرمان این ملت- شاهد و ناظر آن بودند؟!

آیا آقای ولایتی که ۱۶ سال سکاندار دستگاه دیپلماسی کشور بوده اند و پس از آن نیز در جایگاه هایی مرتبط با مسائل دیپلماسی و سیاست خارجی فعالیت داشته اند و امروز معتقد است که علت اصرار ما بر لزوم لغو یکباره تحریم ها سابقه بسیار بد آمریکا در بد عهدی است و برای آن مثالی از سال ۱۹۹۴ و عدم اجرای مفاد پیمان اسلو پس از گذشت ۲۰ سال می آورد، همان فردی است که در آن مناظره در قامت مشاور مقام معظم رهبری در امور بین الملل بیان کرده بود: "در آخرین مذاکرات آلماتی پیشنهاداتی شد که می شد بر اساس آن پیش رفت، اما آقای جلیلی آن را نپذیرفته است. آنها در مذاکرات آلماتی گفته اند که اگر غنی سازی را کند و فوردو را کند کنید، ما سه تحریم را بر می داریم. این به شهادت معاون وزارت خارجه است که در مذکرات بوده. ولی شما گفته اید که کل تحریم را بردارید که نشان می دهد نمی خواهید کار را پیش ببرید. مثل این است که جنس صد تومانی را به کسی بخواهند بفروشند و او بگوید این را به من دو تومان می دهی! خب فروشنده می گوید اگر خریدار نیستی چرا به اینجا آمده ای؟ مذاکره گام به گام و به تدریج است که مسائل حل می شود".

از حمله به ولایتی تا «کی بود، کی بود، من نبودم!»/ چرا ولایتی بر عهد خود باقی نماند؟

در حالیکه حدود دو هفته از انتشار نامه آیت الله مهدوی کنی به ولایتی توسط سایت نزدیک به هاشمی رفسنجانی می گذرد، رسانه های زنجیره ای محتوای نامه را به حاشیه برده و انتشار آن را مورد توجه قرار داده اند.

به گزارش خبرنامه صادق، ۳۱ اردیبهشت ماه زمانی که عصر ایران، سایت نزدیک به هاشمی رفسنجانی نامه آیت الله مهدوی کنی به ولایتی را به روی خروجی خود قرار داد شاید فکر نمی کرد موج وسیع انتشار این نامه یار بدعهد هاشمی رفسنجانی را گرفتار خود کند و شاید به دلیل همین خودزنی سیاسی بود که مجبور شد عصر ایران این نامه را از روی خروجی خود بردارد و انتشار نامه را به طرفداران سعید جلیلی نسبت دهد!

در این نامه که اولین بار توسط عصر ایران منتشر شده است و خبرگزاری ها به نقل از این سایت نزدیک به هاشمی رفسنجانی آن را بازنشر داده اند، آیت الله مهدوی کنی با یادآوری عهد ولایتی با ایشان در خصوص کناره گیری از انتخابات به نفع گزینه ائتلاف، می نویسند:

برادر بزگوار جناب آقای دکتر ولایتی دام عزه و توفیقه. سلام علیکم و رحمه الله، در موقعیت حساس کنونی و با توجه به اوضاع پیش آمده در صحنه انتخابات من از شما تقاضائی ندارم. از باب اتمام حجت تنها به دو چیز به جنابعالی هشدار می دهم: نخست آن که آیا به عهدی که با ما کردید وفادار هستید یا نه؟ دوم آن که اوضاع پیش آمده نگران کننده است و احتمال پیروزی جبهه اصلاحات قوی است. آیا شما نگران اوضاع هستید یا خیر؟ خدایا شاهد باش که من به عنوان نصیحت به برادر دینی تذکر لازم را دادم. والسلام علینا و علی عباد الله الصالحین. محمد رضا مهدوی کنی. ۱۳۹۲/۳/۲۱  متن کامل خبر