اظهارات رئیس‌جمهور مبنی بر واردات انبوه سانتریفیوژهای آلوده به کشور در سال 82 که منجر به اتهام‌پراکنی آژانس علیه کشورمان شد، با واکنش‌های متفاوت روبه‌رو شده است.
سایت عصر ایران از سایت‌های حامی دولت با اشاره به این بخش از اظهارات روحانی نوشت: آنچه از منظر رسانه‌ای قابل توجه بود اخم‌های گاه و بیگاه رئیس‌جمهور بود که اعتماد به نفس دو خبرنگار تلویزیون را سلب می‌کرد. هرگاه که می‌خواستند مسیر برنامه را به سویی دیگر سوق دهند و مثلا ماجرای سانتریفیوژهای آلوده در سال 82 را پیش کشیدند ابتدا اخمی کرد و بعد توضیح داد و عملا خبرنگاران و خصوصا آقای عابدینی را کنترل می‌کرد(!)
اما حمید رسایی نماینده تهران دراین‌باره نوشت: در بخشی از اظهارات آقای روحانی، اشاره یا اعترافی درخصوص ریشه و آغاز مشکلات هسته‌ای و فشارها علیه ایران بود. ایشان تصریح کردند که آغاز فشارهای بین‌المللی علیه ملت ایران، مربوط می‌شود به وارد کردن تعدادی از سانتریفیوژهای دست دوم آلوده که باعث بهانه‌گیری غربی‌ها و ماموران آژانس و داستانی شد که 12سال به طول انجامید. جالب‌تر این بود که جناب روحانی گفتند چون سانتریفیوژها را در بسته‌بندی‌های مناسب قرار داده بودند، ما فکر کردیم آنها نو هستند اما بعد از خریداری و جاگذاری متوجه شدند که سانتریفیوژها دست دوم بوده‌اند! به نظرم آقای روحانی اگر کمی بیشتر تامل کند و دست از خوشبینی به سران غربی بردارد، به این نتیجه برسد که این داستان، خیلی هم اتفاقی نبوده بلکه طرحی برای درگیر کردن جمهوری اسلامی در یک بازی سیاسی بوده است.
وی ادامه می‌دهد: 12 سال فشار روی کشور و مردم! چقدر راحت رئیس‌جمهور امروز و دبیر شورای عالی امنیت ملی دیروز در زمان ریاست‌جمهوری محمد خاتمی با یک لبخند از آن عبور کرد! فقط یک لحظه تصور کنید اگر این اتفاق در دوره ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد و دبیری شورای عالی امنیت ملی جلیلی اتفاق افتاده بود، رسانه‌های اصلاح‌طلب و مدعی اعتدال چه یقه‌هایی پاره می‌کردند و مثل آقای روحانی چه می‌کردند!! آقای روحانی! چقدر ساده از کنار کاری که 12 سال پیش انجام دادید و در تمام این سال‌ها فشارهای بین‌المللی و تحریم‌های ظالمانه را بر مردم ما تحمیل کرد، گذشتید. تازه فهمیدیم چه کسی سنگ را در چاه انداخته بود... روحانی مچکریم.
محققان در جدیدترین مطالعه خود تاثیر نوشیدنی های شیرین را بر کارکرد بدن مورد بررسی قرار داده اند.
در یک قوطی نوشابه حدود 10 قاشق چای خوری شکر وجود دارد. سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه کرده که در روز بیش از 6 قاشق چای خوری شکر مصرف نشود.
نوشیدن فقط یک وعده نوشابه در روز میزان بیشتری شکر را می تواند وارد بدن کند.
به این ترتیب، جای تعجب نیست که مصرف نوشیدنی شیرین با مجموعه ای از بیماری ها مرتبط باشد.
دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد اعلام کرده است که افرادی که روزانه 1 الی 2 قوطی نوشابه شیرین مصرف می کنند، به احتمال زیاد 26 درصد بیشتر تحت خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند. براساس یک مطالعه در ماه گذشته، در هر سال 184000 نفر در جهان در اثر مصرف نوشیدنی های شیرین جان خود را از دست می دهند.
شباهت نوشابه با هروئین
محققان این مطالعه می گویند: شیرینی شدید نوشابه به دلیل میزان قند بالای آن اصولاً باید باعث استفراغ در فرد مصرف کننده شود. اما اسید فسفریک موجود در نوشیدنی های شیرین این شیرینی را خنثی می کند، و ما را قادر به خوردن این ماده می کند.
ظرف 20 دقیقه پس از نوشیدن نوشابه، سطح قند خون به طور چشمگیری افزایش می یابد که منجر به ترشح شدید انسولین می شود. سپس کبد مقادیر بالای قند موجود در بدن ما را به چربی تبدیل می کند.
در عرض 40 دقیقه، تمام کافئین نوشابه جذب بدن می شود و باعث اتساع مردمک چشم شده و فشار خون افزایش می یابد. در این مرحله، گیرنده های آدنوزین در مغز مسدود شده و باعث جلوگیری از خستگی می شود.
پنج دقیقه بعد، تولید دوپامین افزایش می یابد. دوپامین یک ناقل عصبی است که کنترل مراکز لذت و پاداش مغز را بر عهده دارد. روش تحریک این مراکز توسط نوشابه، مشابه اثرات هروئین است و باعث می شود فرد به مصرف بیشتر احساس نیاز کند.
یک ساعت بعد از مصرف نوشابه، تجزیه قند آغاز می شود و این باعث تحریک پذیری و خواب آلودگی می شود. علاوه بر این، آب نوشابه، به همراه مواد مغذی که برای سلامتی انسان مهم هستند، از طریق ادرار کردن از بدن دفع می شود.
نوشابه نه تنها فروکتوز بالایی دارد، بلکه مملو از نمک تصفیه شده و کافئین نیز هست. مصرف منظم این مواد در مقادیر بالا که در نوشابه و سایر غذاهای فرآوری شده و نوشیدنی ها یافت می شود می تواند منجر به افزایش فشار خون، بیماری های قلبی، دیابت و چاقی شود.
محققان با تاکید بر رعایت اعتدال، معتقدند که مصرف کم این مواد مضرات خاصی ندارند.
