رسول اکرم صلی الله علیه و اله :
زیاد بر من صلوات بفرستید چون صلوات، در سه جا به کمکتان می شتابد...
۱-در تاریکی قبرکه بصورت نوری می شود، قبرت را روشن می کند.
۲-در هنگام عبوراز پل صراط به فریادت می رسد و پل صراط را روشن کرده تا به سلامت از آن عبور کنید.
۳-در بهشت بصورت نوری خواهد شد تا شما را همراهی کند،با نور صلوات بر محمد و ال محمد صلی الله علیه و آله در بهشت حاضر خواهید شد.
مستدرکات الوسایل۵ص ۳۳۲
۱- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
هر کس با یک زن نامحرم دست بدهد، روز قیامت در غل و زنجیر به محشر وارد میشود و خداوند دستور می‌دهد که او را به آتش جهنم بیفکنند، و هر کس با یک زن نامحرم شوخی کند، در مقابل هر کلمه حرامی که به او گفته است، هزار سال حبس خواهد شد.
۲- امام صادق علیه السلام:
رسول خدا فرمان داده بود که زن مسلمان با مردان نامحرم بیش از پنج کلمه – که آن هم در موضوعات ضروری باشد- سخن نگوید.
۳- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
نگاه به نامحرم، تیری از تیرهای شیطان است هر کس آن را از خوف خدا ترک کند خداوند حلاوت ایمان را به او می‌چشاند.
۴- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
در موردزنان مردم عفت بورزید تا دیگران نیز در مورد زنان شما عفت بورزند و زنان شما از تعرض نامحرمان در امان بمانند.
هر کس نامحرمی را دید و چشم خود را به طرف آسمان بلند کرد یا بست، خداوند در بهشت، حورالعین بهشتی را به عقدش درمی‌آورد
۵- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
تمام چشم‌ها در روز قیامت گریان خواهد شد، مگر چشمی که از خوف و عظمت خدا بگرید، و چشمی که از حرام بسته شود، و چشمی که در راه خدا شب‌ها بیدار بماند و شب زنده داری کند.
۶- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
هر کس چشمان خود را از نگاه به زن نامحرم پرکند (و با خیال راحت به این نگاه خود ادامه دهد)، خداوند متعال در روز قیامت میخ‌های آتشین به چشمان او فرو خواهد برد و بعد از رسیدگی به کار مردم، دستور خواهد داد که او را به آتش جهنم بیندازند.
۷- یکی از راویان می‌گوید در کوفه به زنی قرآن می‌آموختم، روزی با او شوخی کردم، بعد به دیدار امام باقر (علیه‌السلام) شتافتم،
امام باقر علیه السلام فرمود:
آن که (حتّی) در پنهان مرتکب گناه شود خداوند به او اعتنا و توجّهی ندارد، به آن زن چه گفتی؟ از شرمساری چهره‌ام را پوشاندم و توبه کردم، امام فرمود:
تکرار نکن.
۸- حضرت علی علیه‌السلام :
اختلاط و گفتگو مردان با زنان نامحرم سبب نزول بلا و بدبختی خواهد شد، و دل‌ها را منحرف می‌سازد.
۹- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
هر خانمی که خود را معطر و خوشبو کند (عطر بزند) و سپس از خانه خارج شود، همواره مورد لعنت خدا و ملائکه خواهد گرفت، تا وقتی که به خانه برگردد، هرچند برگشتش به خانه طول بکشد.
ثواب الاعمال ص ۲۸۳ / وسائل الشیعه ج ۲۰ ص
هنگامی که حضرت علی علیه السلام از جنگ صفین بر می گشتند، به قبرستانی در پشت دروازه کوفه رسیدند. چون کاملاً به قبرها نزدیک شدند رو به آنها کرده فرمودند: ای ساکنان خانه های وحشت و مکان های خالی و قبرهای تاریک و ای خاک نشینان، ای غریبان، ای تنهایان، ای وحشت زدگان، شما در این راه بر ما پیشی گرفتید و ما نیز به زودی به شما می پیوندیم. اگر از اخبار دنیا بپرسید به شما می گوییم: در خانه هایتان دیگران ساکن شدند، همسرانتان به ازدواج دیگران درآمدند و اموالتان تقسیم شد حال شما بگویید در آنجا چه خبرهاست. سپس حضرت رو به اصحاب کردند و فرمودند: اگر به آنها اجازه سخن گفتن بدهند می گویند: انّ خیرالزّاد التّقوی؛ بهترین زاد و توشه در سفر آخرت تقوا و پارسایی است.
در روایت علی بن مغیره از امام کاظم علیه السلام چنین میخوانیم:
عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنَّ أَبِی سَأَلَ جَدَّکَ عَنْ خَتْمِ الْقُرْآنِ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ- فَقَالَ لَهُ جَدُّکَ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ- فَقَالَ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ لَهُ جَدُّکَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ- فَقَالَ لَهُ أَبِی نَعَمْ مَا اسْتَطَعْتُ- فَکَانَ أَبِی یَخْتِمُهُ أَرْبَعِینَ خَتْمَةً فِی شَهْرِ رَمَضَانَ- ثُمَّ خَتَمْتُهُ بَعْدَ أَبِی فَرُبَّمَا زِدْتُ وَ رُبَّمَا نَقَصْتُ- عَلَى قَدْرِ فَرَاغِی وَ شُغُلِی وَ نَشَاطِی وَ کَسَلِی- فَإِذَا کَانَ فِی یَوْمِ الْفِطْرِ جَعَلْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ ص خَتْمَةً- وَ لِعَلِیٍّ ع أُخْرَى- وَ لِفَاطِمَةَ ع أُخْرَى- ثُمَّ لِلْأَئِمَّةِ ع حَتَّى انْتَهَیْتُ إِلَیْکَ- فَصَیَّرْتُ لَکَ وَاحِدَةً مُنْذُ صِرْتُ فِی هَذِهِ الْحَالِ- فَأَیُّ شَیْ‌ءٍ لِی بِذَلِکَ قَالَ- لَکَ بِذَلِکَ أَنْ تَکُونَ مَعَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ- قُلْتُ اللَّهُ أَکْبَرُ فَلِی بِذَلِکَ قَالَ نَعَمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ.(وسائل الشیعه ج 6 ص 218)
على بن مغیرة گوید: بحضرت أبى الحسن (کاظم) (عَلَیهِ الصَّلاة وَ السَّلام ) عرض کردم: که پدر من از جد شما پرسیده از ختم قرآن در هر شب؟ و جد شما فرموده بود: هر شب، و به او عرض کرده بود: در ماه رمضان؟جد شما فرموده بود: و در ماه رمضان، پدرم به او عرض کرده بود: آرى هر چه توانائى داشته باشم (بخوانم)؟و پدرم چنین بود که چهل بار قرآن را در ماه رمضان ختم میکرد و من نیز پس از پدرم (به همین اندازه ها) ختم میکنم گاهى بیشتر و گاهى کمتر باندازه فراغت و شغلم و باندازه نشاط و کسالتم؟ و چون روز عید فطر شود یک ختم آن را هدیه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم کنم، و یکى را هدیه على علیه السلام و یکى را هدیه حضرت فاطمه علیها السلام و همچنین براى هر یک از ائمه علیه السلام تا برسد به شما که براى هر یک یکى هدیه کنم و تا باین حال رسیده ام چنین کرده ام، براى من در برابر این عمل چه پاداشى هست؟ فرمود: پاداشت این است که روز قیامت با ایشان باشى، گفتم: اللَّه اکبر! این است پاداش من؟ تا سه بار فرمود: آرى.
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
بیتُ الغناء بیتٌ لا تُؤمَنُ فیه الفجیعةُ و لا تُجابُ فیه الدَّعوةُ و لا تَدخلُه الملائکة.
خانه ای که در آن غناء و ساز و آواز نواخته شود، از مصیبت ها و بلاهای دردناک در امان نیست و دعا در آن خانه مستجاب نمی گردد و فرشتگان به آن خانه وارد نمی شوند.
دعائم الاسلام، ج 2، ص208.
رسول خدا صلى الله علیه و آله :
إنَّ مَن تَمَسَّکَ فی شَهرِ رَمَضانَ بِسِتِّ خِصالٍ غَفَرَ اللّهُ لَهُ ذُنوبَهُ : أن یَحفَظَ دینَهُ، ویَصونَ نَفسَهُ، ویَصِلَ رَحِمَهُ، ولا یُؤذِیَ جارَهُ، ویَرعى إخوانَهُ، ویَخزُنَ لِسانَهُ؛
همانا هر کس در ماه رمضان، شش کار را با قوّت انجام دهد، خداوندْ گناهانش را مى آمرزد: دین خود را حفظ کند، خویشتن را نگه دارد، به خویشاوندانش نیکى کند، همسایه‌اش را نیازارد، حال برادرانش را مراعات کند و زبان خویش را در کام نگه دارد.
مستدرک الوسائل : ج ۷ ص ۳۷۰؛ مراقبات ماه رمضان ص 36
امام سجاد علیه السلام : اَلْقَوْلُ الْحَسَنُ یُثْرِى الْمالَ وَ یُنْمِى الرِّزْقَ وَ یُنْسِئُ فِى الاَْجَلِ وَ یُحَبِّبُ اِلَى الاَْهْلِ وَ یُدْخِلُ الْجَنَّةَ.
امام سجاد علیه السلام فرمود : گفتار نیک، ثروت را زیاد و روزى را فراوان مى کند، مرگ را به تأخیر مى اندازد، انسان را در خانواده محبوب مى کند و به بهشت وارد مى نماید.
الخصال، ص 317، ح 100
1. از امام حسن (ع) سؤال شد : زهد چیست ؟ فرمود : رغبت به تقوى و بى رغبتى به دنیا.
(تحف العقول ، ص 227)
------------------------------------
2. از امام حسن (ع) سؤال شد : مروت چیست ؟ فرمود : حفظ دین ، عزت نفس ، نرمش ، احسان ، پرداخت حقوق و اظ‌هار دوستى نسبت به مردم .
(تحف العقول ، ص 227)
------------------------------------
3. از امام حسن (ع) سؤال شد : کرم چیست ؟ فرمود : بخشش پیش از خواهش و اطعام در قحطى .
(تحف العقول ، ص 227)
------------------------------------
4. از امام حسن (ع) سؤال شد : بخل چیست ؟ فرمود : آنچه در کف دارى شرف بدانى ، و آنچه انفاق کنى تلف شمارى .
(تحف العقول ، ص 227)
------------------------------------
5.از امام حسن (ع) سؤال شد: بى نیازى چیست ؟ فرمود : رضایت نفس به آنچه برایش قسمت شده ، هر چند کم باشد .
(تحف العقول ، ص 228)
------------------------------------
6 . از امام حسن (ع) سؤال شد: فقر چیست ؟ فرمود : حرص به هر چیز .
(تحف العقول ، ص 228)
------------------------------------
7. از امام حسن (ع) سؤال شد: شرف چیست ؟ فرمود : موافقت با دوستان و حفظ همسایگان .
(تحف العقول ، ص 228)
------------------------------------
8. از امام حسن (ع) سؤال شد: پستى و ناکسى چیست ؟ فرمود : به خود رسیدن و بى‌اعتنایى به همسر .
(تحف العقول ، ص 228)
------------------------------------
9. پناهنده به خدا آسوده و محفوخ است ، و دشمنش ترسان و بى‌یاور
(تحف العقول ، ص 229)
------------------------------------
10. از خدا بر حذر باشید با زیادى یاد او ، و از خدا بترسید به وسیله تقوى ، و به خدا نزدیک شوید با طاعت ، به درستى که او نزدیک است و پاسخگو .
(تحف العقول ، ص 229)
------------------------------------
11.بزرگى کسانى که عظمت خدا را دانستند این است که تواضع کنند ، و عزت آنها که جلال خدا را شناختند این است که برایش زبونى کنند ، و سلامت آنها که دانستند خدا چه قدرتى دارد این است که به او تسلیم شوند .
(تحف العقول ، ص 229)
اگر کسی با وجود دستور خداوند حکیم و قرآن کریم و دستور پیامبراکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) و فتاوای مراجع تقلید و تذکر مردم و نیروی انتظامی و آن همه ثوابی که برای روزه ذکر شد، به خاطر ضعف ایمان، اراده سست، غلبه هوی و هوس و شهوات بر ایمان، نادیده گرفتن فطرت انسانی و وجدان و انصاف، همه مقدسات را زیر پا گذاشت و علنی روزه خورد و این حماقت را نوعی شجاعت تلقی کرد و کفاره هم نداد و پایبندی به هیچکدام از اصول و ارزش‌های الهی نداشت، در مورد چنین افرادی، قرآن کریم
می‌فرماید:
«فَینتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انْتِقَامٍ»؛ (مائده/95)خداوند از چنین فردی انتقام می‌گیرد، زیرا او توانا و دارای قدرت انتقام است.
«... وَ مَنْ عادَ فَأُولئِکَ أصْحابُ النّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ»(بقره، آیه 275 ) کسانی که بعد از این همه استدلال و موعظه توجه نکنند و احکام الهی را نادیده بگیرند) و مرتکب حرام و گناه شوند، اهل آتش خواهند بود و در آنجا همیشه باقی خواهند بود.
امام صادق علیه السلام فرمود:«من افطر یوماً من شهر رمضان خرج روح‌الایمان منه»(من لا یحضره الفقیه ج 2، ص 118، ح 1892 - ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 236)
کسی که یک روزه ماه مبارک رمضان را (بدون عذر شرعی) بخورد، روح ایمان از او جدا میشود.
روزی حضرت عیسی(ع) از صحرایی عبور می کرد.
در راه به عبادتگاهی رسید که عابدی در آنجا زندگی می کرد.
حضرت با او مشغول سخن گفتن شد. در این هنگام جوانی که
به انجام دادن کارهای زشت مشهور بود، از آنجا می گذشت.
وقتی چشمش به حضرت عیسی (ع) و مرد عابد افتاد، پایش سست شد
و از رفتن باز ماند و همان جا ایستاد و گفت:
” خدایا، من از کردار زشت خویش شرمنده ام.
اگر پیامبرت مرا ببیند و سرزنش کند، چه کنم؟
خدایا، عذرم را بپذیر و آبرویم را مریز.”
در همان هنگام چشم عابد به جوان افتاد،
عابد سر بر آسمان بر داشت و گفت: ” خدایا مرا در قیامت با این جوان محشور مکن.”
در این هنگام، خداوند به پیامبرش وحی فرستاد:”
به این عابد بگو ما دعایت را مستجاب کردیم و تو را با این جوان محشور نمی کنیم،
چرا که او به دلیل توبه، اهل بهشت شد و تو ، به دلیل غرور و خود بینی اهل دوزخی.”
امام علی النقی الهادی (علیه السلام):"کسی که خودبینی در او وارد شود هلاک میشود."
شبی حضرت زهرا (سلام الله علیها)رختخواب خود را پهن کرده بود و می‌خواست بخوابد که حضرت رسول (صلی الله علیه و آ له) بر وی وارد شد ،و فرمود :ای فاطمه ، نخواب مگر اینکه چهار عمل بجا آوری :اول آنکه قرآن را ختم کنی، دوم اینکه پیامبران را شفیعان خود گردانی ، سوم اینکه مؤمنین را از خود خوشنود کنی ، چهارم اینکه حج و عمره بجا آوری.
حضرت این را فرمود و مشغول نماز شد. حضرت زهرا (سلام الله علیها) صبر کرد تا نماز خود را تمام کرد .سپس فرمودند :یا رسول الله به چهار چیز امر فرمودی که من در این وقت ،قدرت ندارم آنها را انجام دهم.
حضرت تبسم کرد و فرمود :هر گاه سه مرتبه قل هو الله احد بخوانی مثل آن است که ختم قرآن کردی و هر گاه صلوات بفرستی بر من وبر پیامبران قبل از من،در روز قیامت ما شفیعان تو خواهیم بود ،و هر گاه برای مؤمنین استغفار کنی همه آنان از تو خشنود می‌شوند ،و هر گاه بگویی «سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله و الله اکبر »،مثل آن است که حج و عمره انجام دادی ."بهجة/ ج1/ص 304 "
ما مسخره کردن را ساده می‌گیریم در حالی که مثلاً چاقو کشیدن برایمان مسئله‌ی بسیار بزرگی است. در حالی که اگر چاقو به جسم می‌خورد، مسخره کردن همچون چاقویی است که به روح انسان می‌خورد. اگر کسی را مار بگزد، همه تعجب می‌کنند و ابرو بالا می‌اندازند در حالی که نیش زدن خود انسان از مار بدتر است. کشتن امر بسیار مهمی است در حالی که ما با زبان خود، ممکن است افراد را بکشیم. بنا بر این مسخره کردن خیلی مهم است.
جنگ با خدا
در حدیث قدسی آمده است: خداوند به کسانی که مؤمنان را بیازارند اعلان جنگ می‌دهد:
عن أبی عبد اللّه ـ علیه‌السلام ـ قال: قال اللّه عزّ و جلّ: لِیَأذَنْ بِحَرْبٍ مِنّی، مَنْ اذَلَّ عَبْدِیَ الْمُؤمِنَ وَ لِیَأمَنْ مِنْ غَضَبی مَنْ اکْرَمَ عَبْدِیَ الْمُؤمِنَ. از امام صادق -علیه‌السلام- آمده است که خداوند عزّ و جلّ فرمود: کسی که بنده مؤمن مرا خوار شمارد باید بداند که خداوند با او در جنگ است و کسی که بنده مؤمن مرا تعظیم و تکریم کند بی شک از غضب من در امان است.
برخورد خداوند با مسخره کننده
پیامبر صلی الله علیه و آله: اِنَّ المُسْتَهْزِئینَ یُفْتَحُ لاَِحَدِهِمْ بابُ الجَنَّةِ، فَیُقالُ: هَلُمَّ! فَیَجی‌ءُ بِکَرْبِهِ وَ غَمِّهِ فَاِذا جاءَ اُغْلِقَ دونَهُ، ثُمَّ یُفْتَحُ لَهُ بابٌ آخَرُ... فَما یَزالُ کذلِکَ حَتّی اِنَّ الرَّجُلَ لَیُفْتَحُ لَهُ البابُ فَیُقالُ لَهُ: هَلُمَّ هَلُمَّ فَما یَأْتیهِ؛
درِ بهشت، به روی یکی از مسخره کنندگان باز میشود و به او گفته میشود: «بیا!». او با وجود سختی و اندوهی که دارد، جلو می‌رود و چون آمد، در به رویش بسته میشود. سپس در دیگری به رویش باز میشود... و این کار، مرتباً تکرار میشود تا جایی که در به رویش باز می‌گردد و گفته میشود: «بیا، بیا!»؛ امّا او دیگر جلو نمی‌رود.
وعذاب های زیادی که در روایات وجود دارد.
خداوندا عاقبت مارا ختم به خیر بفرما آمین.
امام صادق علیه السلام فرمودند:
•.¸¸.•❆✾🌺✾❆•.¸¸.•
مَن قالَ بَعْدَ صَلوةِالصُّبْحِ قَبْلَ انْ یَتَکَلَّمَ: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ إلاّ بِاللّهِ الْعَلىّّ الْعَظیمِ، یُعیدُها سَبْعَ مَرّاتٍ، دَفَعَ اللّهُ عَنْهُ سَبْعینَ نَوْعا مِنْ أنْواعِ الْبَلا، اهْوَنُهَاالْجُذامُ وَالْبَرَصُ؛
•.¸¸.•❆✾🌺✾❆•.¸¸.•
هر کسى بعد از نماز صبح پیش از آن که سخنى مطرح کند، هفت مرتبه بگوید: بسم اللّه الرّحمن الرّحیم ، لاحول و لا قوّة إلاّ باللّه العلیّ العظیم، خداوند متعال هفتاد نوع بلا از او دور گرداند که ساده ترین آن ها مرض پیسى و جذام باشد.
•.¸¸.•❆✾🌺✾❆•.¸¸.•
امالى طوسى : ج 2 ص 343.
رسول خدا صلى الله علیه و آله :
مَوتُ العالِمِ مُصیبَةٌ لا تُجبَرُ وثُلمَةٌ لا تُسَدُّ وهُوَ نَجمٌ طَمَسَ؛
مرگ دانشمند، مصیبتى جبران ناپذیر است و شکافى پرنشدنى و آن ستاره‌اى است که ناپدید مى‌گردد و مرگ قبیله‌اى از مرگ دانشمندى آسانتر است.
کنزالعمّال : ۱۰ / ۱۶۵ / ۸۸۵۸ ؛ علم و حکمت جلد 2 ص 514
عن ابی جعفر علیه السلام: من قرأ آیه الکرسی و هو ساجد لم یدخل النار ابداً.
جامع الاخبار ص125
امام باقر علیه السلام می فرمایند: هر کس در حال سجده آیه الکرسی را بخواند به آتش جهنم وارد نمی شود.
