- ۰ نظر
- ۰۵ خرداد ۹۴ ، ۰۸:۰۰
قالَ الاْ مامُ عَلی بنُ الْحسَین، زَیْنُ الْعابدین عَلَیْهِ السَّلامُ: ثَلاثٌ مَنْ کُنَّ فیهِ مِنَ الْمُۆمِنینَ کانَ فی کَنَفِ اللّهِ، وَ أظَلَّهُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ فی ظِلِّ عَرْشِهِ، وَ آمَنَهُ مِنْ فَزَعِ الْیَوْمِ الاْکْبَرِ: مَنْ أعْطی النّاسَ مِنْ نَفْسِهِ ما هُوَ سائِلهُم لِنَفْسِهِ، و رَجُلٌ لَمْ یَقْدِمْ یَداً وَ رِجْلاً حَتّی یَعْلَمَ أنَّهُ فی طاعَةِ اللّهِ قَدِمَها أوْ فی مَعْصِیَتِهِ، وَ رَجُلٌ لَمْ یَعِبْ أخاهُ بِعَیْبٍ حَتّی یَتْرُکَ ذلکَ الْعِیْبَ مِنْ نَفْسِهِ.(1)
سه حالت و خصلت در هر یک از مۆمنین باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قیامت در سایه رحمت عرش الهی میباشد و از سختیها و شداید محشر در امان است.
اوّل آن که به مردم چیزی را دهد که از آنان برای خویش میخواهد (آنچه برای خود میپسندد را به آنان عطا کند).
دوّم آن قدم از قدم برندارد تا آنکه بداند آن حرکتش در راه اطاعت خداست یا معصیت و نافرمانی او
سوّم از برادر مومن خود (به عیبی که در خود نیز دارد ) عیب جویی نکند تا آنکه آن عیب را از خودش دور سازد
امام حسن علیه السلام :
لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب
جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد.
امام حسین علیه السلام فرمودند:
مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِیَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما یَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما یَحذَرُ
آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد.
(بحار الانوار ، ج 3 ، ص 397)
نیاز نیست برای کسب ثواب و اجر مستحبی رکعت های بسیار نماز بگذاریم و عبادات طولانی و خاص انجام دهیم گاه با امتناع از خوردن می توان ثواب هزار رکعت نماز مستحبی را کسب کرد.
حرامخواری از جمله کارهایی است که مانند آتش بسیاری از اعمال را بلعیده و می سوزاند از این رو، بشدت از آن نهی می شود.
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «هر کس یک لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نمازى از او پذیرفته نشود.»
و نیز فرموده اند: «خداوند عزّ و جلّ بهشت را بر بدنى که از مال حرام تغذیه شود، حرام کرده است.»
همچنین، ایشان می فرمایند: «فرو گذاشتن یک لقمه حرام، نزد خدا محبوبتر از خواندن هزار رکعت نماز مستحبى است.»
در مذمت حرامخواری و آثار سوء آن امام باقر (ع) می فرمایند: «هر گاه انسان مالى از حرام به دست آورد نه حجى از او پذیرفته شود، نه عمره اى و نه صله رحمى و حتى در ازدواج و زناشویى او تأثیر سوء مىگذارد.»
بنابر روایات هیچ عمل خیری با مال حرام از سوی خداوند پذیرفته نشده و اثری نیز برای او ندارد.
پیامبر اکرم (ص) در این باره می فرمایند: «اگر آدمى مال حرامى به دست آورد و از آن صدقه دهد، اجرى به او داده نشود و اگر از آن انفاق کند، خداوند براى او در آن برکت قرار ندهد و آن مال حرام پس از او باقى نماند، مگر این که سوق دهنده (ره توشه) او به سوى آتش باشد.»
منابع: غررالحکم کنزالعمال میزان الحکمه
همهمهای در میان مردم افتاد؛ چه خبر است امروز! چرا همه یک سؤال را میپرسند؟ نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت علی و گاهی به تازهواردها دوخته میشد. در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت علی وارد مسجد شده بود و در میان جمعیت نشسته بود، پرسید...
بولتن نیوز: جمعیت زیادی دور حضرت علی(ع) حلقه زده بودند. مردی وارد مسجد شد و در فرصتی مناسب پرسید:
- یا علی! سؤالی دارم. علم بهتر است یا ثروت؟
علی(ع) در پاسخ گفت: علم بهتر است؛ زیرا علم میراث انبیاست و مال و ثروت میراث قارون و فرعون و هامان و شداد.
مرد که پاسخ سؤال خود را گرفته بود، سکوت کرد. در همین هنگام مرد دیگری وارد مسجد شد و همانطور که ایستاده بود بلافاصله پرسید:- اباالحسن! سؤالی دارم، میتوانم بپرسم؟ امام در پاسخ آن مرد گفت: بپرس! مرد که آخر جمعیت ایستاده بود پرسید: علم بهتر است یا ثروت؟
علی فرمود: علم بهتر است؛ زیرا علم تو را حفظ میکند، ولی مال و ثروت را تو مجبوری حفظ کنی.
نفر دوم که از پاسخ سؤالش قانع شده بود، همانجا که ایستاده بود نشست.
در همین حال سومین نفر وارد شد، او نیز همان سؤال را تکرار کرد، و امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ زیرا برای شخص عالم دوستان بسیاری است، ولی برای ثروتمند دشمنان بسیار!
هنوز سخن امام به پایان نرسیده بود که چهارمین نفر وارد مسجد شد. او در حالی که کنار دوستانش مینشست، عصای خود را جلو گذاشت و پرسید:- یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
حضرت علی در پاسخ به آن مرد فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا اگر از مال انفاق کنی کم میشود؛ ولی اگر از علم انفاق کنی و آن را به دیگران بیاموزی بر آن افزوده میشود.
نوبت پنجمین نفر بود. او که مدتی قبل وارد مسجد شده بود و کنار ستون مسجد منتظر ایستاده بود، با تمام شدن سخن امام همان سؤال را تکرار کرد. حضرت علی در پاسخ به او فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مردم شخص پولدار و ثروتمند را بخیل میدانند، ولی از عالم و دانشمند به بزرگی و عظمت یاد میکنند.
با ورود ششمین نفر سرها به عقب برگشت، مردم با تعجب او را نگاه کردند. یکی از میان جمعیت گفت: حتماً این هم میخواهد بداند که علم بهتر است یا ثروت! کسانی که صدایش را شنیده بودند، پوزخندی زدند. مرد، آخر جمعیت کنار دوستانش نشست و با صدای بلندی شروع به سخن کرد: یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
امام نگاهی به جمعیت کرد و گفت: علم بهتر است؛ زیرا ممکن است مال را دزد ببرد، اما ترس و وحشتی از دستبرد به علم وجود ندارد. مرد ساکت شد.همهمهای در میان مردم افتاد؛ چه خبر است امروز! چرا همه یک سؤال را میپرسند؟ نگاه متعجب مردم گاهی به حضرت علی و گاهی به تازهواردها دوخته میشد.
در همین هنگام هفتمین نفر که کمی پیش از تمام شدن سخنان حضرت علی وارد مسجد شده بود و در میان جمعیت نشسته بود، پرسید: - یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟
امام فرمودند: علم بهتر است؛ زیرا مال به مرور زمان کهنه میشود، اما علم هرچه زمان بر آن بگذرد، پوسیده نخواهد شد.
در همین هنگام هشتمین نفر وارد شد و سؤال دوستانش را پرسید که امام در پاسخش فرمود: علم بهتر است؛ برای اینکه مال و ثروت فقط هنگام مرگ با صاحبش میماند، ولی علم، هم در این دنیا و هم پس از مرگ همراه انسان است.
سکوت، مجلس را فراگرفته بود، کسی چیزی نمیگفت. همه از پاسخهای امام شگفتزده شده بودند که… نهمین نفر هم وارد مسجد شد و در میان بهت و حیرت مردم پرسید: یا علی! علم بهتر است یا ثروت؟
امام در حالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: علم بهتر است؛ زیرا مال و ثروت انسان را سنگدل میکند، اما علم موجب نورانی شدن قلب انسان میشود.
نگاههای متعجب و سرگردان مردم به در دوخته شده بود، انگار که انتظار دهمین نفر را میکشیدند. در همین حال مردی که دست کودکی در دستش بود، وارد مسجد شد. او در آخر مجلس نشست و مشتی خرما در دامن کودک ریخت و به روبهرو چشم دوخت. مردم که فکر نمیکردند دیگر کسی چیزی بپرسد، سرهایشان را برگرداندند، که در این هنگام مرد پرسید:- یا اباالحسن! علم بهتر است یا ثروت؟
نگاههای متعجب مردم به عقب برگشت. با شنیدن صدای علی مردم به خود آمدند:
علم بهتر است؛ زیرا ثروتمندان تکبر دارند، تا آنجا که گاه ادعای خدایی میکنند، اما صاحبان علم همواره فروتن و متواضعاند. فریاد هیاهو و شادی و تحسین مردم مجلس را پر کرده بود.
سؤال کنندگان، آرام و بیصدا از میان جمعیت برخاستند. هنگامیکه آنان مسجد را ترک میکردند، صدای امام را شنیدند که میگفت: اگر تمام مردم دنیا همین یک سؤال را از من میپرسیدند، به هر کدام پاسخ متفاوتی میدادم.
منبع: کشکول بحرانی، ج1، ص27. به نقل از امام علیبنابیطالب، ص142.
* البته نقل است که گروهی با قصد و نیت این افراد را اجیر کرده بوداند و به نزد حضرت مولا می فرستادند تا او را به زعم خود در نزد مردم خوار کنند.
رسول خدا صلى الله علیه و آله :
المُعَلِّمونَ خَیرُ النّاسِ کُلَّما أخلَقَ الذِّکرُ جَدَّدوهُ، أعطوهُم ولا تَستَأجِروهُم فَتُحرِجوهُم؛
آموزگاران بهترین مردم اند. هرگاه یاد [خدا] کهنه مى شود، تجدیدش مى کنند. به آنان عطا کنید ولى آنها را به مزدورى نگیرید که بر آنان سخت مى آید.
الفردوس : ۴ / ۱۹۳ / ۶۵۹۷ ؛ علم و حکمت ج 2، ص 626
حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) به یکی از شیعیان خود فرمود : فلانی ، پرهیزکاری خدا را پیشه کن و پیوسته حق را بگو اگرچه ( به خیال خودت و به حسب ظاهر ) هلاک تو در آن باشد زیرا نجات تو در آن خواهد بود و بپرهیز از خدا و از باطل دوری کن اگرچه ( به نظر خودت ) نجات تو در آن باشد زیرا هلاکت تو در آن خواهد بود. انوارالبهیه { از تالیفات حاج شیخ عباس قمی (ره) } صفحه 192
ابن عباس گوید: روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله با مردم سخن میگفت، در ضمن سخنانش فرمود:
امام على علیهالسلام :
أمَرَنا رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله و سلّم أن نَدفِنَ مَوتانا وَسطَ قَومٍ صالِحینَ ؛ فإنّ المَوتى یَتأذّونَ بجارِ السَّوءِ کما یَتأذّى بهِ الأحیاءُ ؛
رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلّم به ما دستور داد مردگانمان را در میان مردمانى صالح به خاک بسپاریم ؛ زیرا مردگان نیز همچون زندگان از همسایه بد رنج مىبرند .
کنزالعمّال : ۴۲۹۱۶ منتخب میزان الحکمة : 522
عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ :
جَاءَتْ فَاطِمَةُ (علیها السلام) تَشْکُو إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) بَعْضَ أَمْرِهَا فَأَعْطَاهَا- رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) کُرَیْسَةً وَ قَالَ تَعَلَّمِی مَا فِیهَا فَإِذَا فِیهَا
1-من کان یؤمن باللَّه و الیوم الآخر فلا یؤذی جاره
2-و من کان یؤمن باللَّه و الیوم الآخر فلیکرم ضیفه
3-و من کان یؤمن باللَّه و الیوم الآخر فلیقل خیراً أو لیسکت.
زراره از امام صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود: فاطمه(س) آمد خدمت پیامبر تا بعضی از مشکلات و مسائل خود را با پیامبر در میان گذارد و به او شکوه کند. سپس پیامبر به او لوح و صفحه ای دادند و فرمودند: یاد بگیر آن چه در آن نوشته است. پس در آن صفحه این چنین نوشته بود:
1-هر که بخدا و روز جزا ایمان دارد، همسایه اش را آزار نمی رساند.
2-هر که بخدا و روز جزا ایمان دارد مهمان خویش را گرامى دارد.
3-هر که بخدا و روز جزا ایمان دارد سخن بخیر گوید یا خاموش ماند.الکافی جلد2 صفحه 667 باب حق الجوار
داستانک :
سلیمان جنی را مامور کاری کرد و در تعقیب او جنی را فرستاد
جن دوم بازگشت و آنچه دیده بود برای سلیمان تعریف کرد و گفت دیدم جن را که وارد بازار شد به آسمان نگاه کرد بعد سرش را به طرف راست وچپ چرخاند و بعد سرش را به پایین انداخت و رفت
سلیمان جن اول را احضار کرد و دلیل این حرکاتش را جویا شد
او عرض کرد :هنگامی که وارد بازار شدم به آسمان نظر کردم و دیدم فرشتگان در آسمان ناظر هستند به سمت چپ و راست نظر کردم و مردم را مشغول صحبت کردن های بی مورد دیدم , آنگاه سرم را از خجالت به زیر انداختم
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: خداوند رحمت کند کسى را که فرزندش را بر نیکى کردن به خویش یارى مى دهد.
یونس بن رباط گوید: پرسیدم: چگونه او را بر نیکى کردن به وى یارى مى دهد؟ فرمودند: آنچه در توان اوست را مى پذیرد و از آنچه براى او دشوار است مى گذرد، او را بر کارى که از توانش بیرون است وادار نمى کند و بر او سخت نمى گیرد.
به وعده ای که به کودکان داده می شود، عمل شود
امام موسى کاظم علیه السّلام به من فرمود: هنگامى که به بچّه ها وعده اى مى دهید براىشان وفا کنید چون آنها چنین مى بینند که شما آنان را روزى مى دهید. خداوند عز و جل براى چیزى خشمگین نمى شود آنگونه که براى زنان و بچّه ها.»
اهمیّت آموزش قرآن و حدیث
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «هر کس فرزندش را ببوسد خداوند عز و جل برایش حسنه اى مى نویسد و هر کس او را شاد سازد خداوند در روز قیامت وى را شاد کند و هر کس به فرزندش قرآن بیاموزد پدر و مادر او را مى آورند و دو لباس بر تن آنان مى کنند که از نور آن دو لباس چهره هاى بهشتیان نورانى مى شود.»
امام صادق علیه السّلام فرمود: «در آموزش حدیث به نوجوانانتان شتاب کنید پیش از آن که مرجئه (فرقه ضالّه) قبل از شما به سراغ آنان بروند.»
منابع فقه شیعه (ترجمه جامع أحادیث الشیعه) ؛ ج۲۶ ؛ ص863-857
آثار الهی: درباره آثار الهی 7 مورد را می توان نام برد: سبب قرب الهی، فرمانبری امر الهی، تشرف به صلوات و سلام الهی، فرمانبری از خدا در امر به دعا، اجر و ثواب الهی، عبادت الهی، درک رحمت الهی.
برکات نبوی: درباره برکاتی که از جانب رسول الله بر او نازل خواهد شد 7 مورد را خواهیم داشت: قرب به رسول، لیاقت شفاعت، تحت ولایت خاص نبوی رفتن، پیامبر از او یاد کند، پیامبر براو صلوات فرستد، خوشنودی رسول، دیدن جمال رسول در خواب.
برکاتی از ملایک 2 مورد: صلوات ملائک بر او، همراهی با ملائکه الله.
کمالات عرفانی 2 مورد: سبب حصول نور، برتر از 20 هزار سال اطاعت.
آثار اخلاقی 5 مورد: تخلق به اخلاق اسلامی، پاکی و نیکوشدن مجالس، خلاصی از غیبت، عامل ذلت ابلیس، و درد و ناراحتی او.
برکات اخروی 17 مورد: بهترین اعمال اخروی، صلواتش در صحیفه نورانیه نوشته شود، کفاره گناهان، محو گناهان، آمرزش گناهان، درک ثواب 72 شهید، قبل از مرگ جایش را در بهشت ببیند، ایمن از تلخی مرگ، نور قبر، سنگینی میزان حسنات، ثبات قدم بر صراط، خلاصی از دوزخ، هدایت به بهشت، سبب نور صراط، دفع عطش قیامت، عامل نوشیدن سلسبیل، نجات از هول قیامت.
آثار دنیوی 11 مورد: برآورده شدن حوائج، استجابت دعاء، دفع نفاق، درک صلوات جمیع خلائق، بهترین اعمال دنیا، پاکیزگی اعمال، درک عافیت، قبول طاعت، توانگری و غنا، بخاطرآمدن فراموش شده، نجات از هول دنیا.
منبع :سایت حجت الاسلام مرتضی آقا تهرانی
پیامبر صلوات الله علیه و آله و سلم :«ارحموا من فی الارض، یرحمکم من فی السما.»
به زمینیان رحم کنید تا آسمانیان به شما رحم کنند.
(مستدرک الوسائل، ج 9، ص 159)