- ۰ نظر
- ۲۷ اسفند ۹۵ ، ۰۸:۰۰
روایت از نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم است که حضرت فرمودند:
فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی وَ هِیَ رُوحِیَ الَّتِی بَیْنَ جَنْبَیَّ یَسُوؤُنِی مَا سَاءَهَا وَ یَسُرُّنِی مَا سَرَّهَا؛( بحارالأنوار، ج 27، ص 62.)
فاطمه علیها السلام پاره ای از تن من است و روح من است که بین دو پهلویم قرار دارد. آنچه او را ناراحت کند، من را ناراحت مینماید و آنچه او را خوشحال کند، من را شاد مینماید. طبق شهادت قرآن که میفرماید: «وَ مَا یَنطِقُ عَنِ الهَوَى*إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ یُوحَی»،( و پیامبر هرگز از روی هوای نفس سخن نمیگوید* [آنچه میگوید] چیزی جز وحی که بر او نازل شده نیست (سوره نجم: 3و4).) آنچه که پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم بفرماید از خودش نیست؛ بلکه وحی الهی است؛ پس این جمله را که فرمود: «فاطمه پاره تن من و روح من است» وحی الهی است. پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم گزاف گویی و مبالغه نمیکنند و آنچه میگویند عین حقیقت است. بر اساس این روایت، حضرت زهرا علیها السلام به منزله روح پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم است و این، مقام و منزلت بسیار بزرگی است.
سخنرانی آیت الله ناصری
روایت دیگری است که حضرت سلمان از نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم نقل میکند که فرمودند:
یَا سَلْمَانُ مَنْ أحَبَّ فَاطِمَةَ ابْنَتِی فَهُوَ فِی الْجَنَّةِ مَعِی وَ مَنْ أبْغَضَهَا فَهُوَ فِی النَّارِ. یَا سَلْمَانُ حُبُّ فَاطِمَةَ یَنْفَعُ فِی مِائَةِ مَوْطِنٍ أیْسَرُ تِلْکَ الْمَوَاطِنِ الْمَوْتُ وَ الْقَبْرُ وَ الْمِیزَانُ وَ الْمَحْشَرُ وَ الصِّرَاطُ وَ الْمُحَاسَبَة؛( بحارالأنوار، ج 27، ص 116.)
ای سلمان! هر کس دخترم فاطمه را دوست داشته باشد، در بهشت با من است و هر کس او را به غضب آورد، جایگاهش در آتش است. ای سلمان! محبت فاطمه در صد جا سودمند است که کمترین آن صد جا، هنگام مرگ و قبر و موقع میزان اعمال و محشر و عبور از صراط و محاسبه اعمال است.
سخنرانی آیت الله ناصری
1ـرسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود : عاجز و ناتوان ترین افراد کسى است که از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخیل ترین اشخاص کسى خواهد بود که از سلام کردن خوددارى نماید.
أمالى طوسى: ج 1، ص 87، بحارالأنوار: ج 90، ص 291، ح 11
پیامبرخدا صلی الله علیه و آله:
مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ کَتَبَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه ُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَمَنْ عَلَّمَهُ القُرْءانَ دُعِیَ بِالْأَبَوَیْنِ فَیُکْسَیانِ حُلَّتَیْنِ یَضیءُ مِنْ نُورِهِما وُجُوهُ أَهْلِ الْجَنَّةِ.
از هر کس فرزند خود را ببوسد، خداوند بزرگ و بِاشکوه برای او کار نیکی می نویسد. و هر کس فرزند خویش را شادمان کند، خداوند نیز در روز قیامت وی را شادمان می کند. و هرکس به فرزندش قرآن بیاموزد، آن فرزند [در روز قیامت] همراه پدر و مادرش فرا خوانده می شود تا دو جامه بر تن آن دو بپوشاند به گونه ای که چهره های بهشتیان از فروغشان بدرخشد.
بِسمِ الله وَ بِالله حَسبی الله تَوکَلتُ علی الله وَ لاحَول ولاقُوه الا بِالله العَلی العَظیم
حضرت زهرا (علیها السلام) فرمود : روز جمعه نزدیک غروب آفتاب به غلام خود مى فرمود: بالاى پشت بام برو، هر موقع نصف خورشید غروب کرد مرا خبر کن تا براى خود ـ و دیگران ـ دعا کنم. بحارالأنوار: ج 79، ص 27، ضمن ح 13
جوانی محضر امام حسین علیه السلام رسید و گفت: «من مردی گناهکارم و نمیتوانم خودم را در انجام گناهان باز دارم، مرا نصیحتی فرما.»
امام حسین علیه السلام فرمودند: «پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه میخواهی گناه کن.
اول: روزی خدا را مخور و هر چه میخواهی گناه کن.
دوم: از حکومت خدا بیرون برو و هر چه میخواهی گناه کن.
سوم: جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه میخواهی گناه کن.
چهارم: وقتی عزرائیل علیه السلام برای گرفتن جان تو آمد او را از خود بران و هر چه میخواهی گناه کن.
پنجم: زمانی که مالک دوزخ تو را به سوی آتش میبرد در آتش وارد مشو و هر چه میخواهی گناه کن.»
سؤال شد یا رسول الله! پس چه چیز موجب آمرزش آن است؟ فرمود: جدیت و تلاش در طلب معیشت.
إنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لا یُکَفِّرُها صَلاهٌ وَ لا صَدَقَهٌ، قِیلَ یا رسولَ اللهِ فَما یُکَفِّرُها قالَ الهُمُومُ فی طَلَبِ المَعِیشَهِ
مستدرک الوسائل، ج ۱۳ ، ص ۱۳
قالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام لِرَجُلٍ لَمّا سَئَلَها وَ هِىَ عَلى قَبرِ عَمِّها حَمزَة علیه السلام : اَما وَاللّه ِ لَوْ تَرَکُوا الْحَقَّ عَلى اَهْلِهِ وَاتَّبَعُوا عِتْرَةَ نَبِیِّهِ لَمَااخْتَلَفَ فِى اللّهِ تَعالى اثْنانِ.
حضرت زهرا علیهاالسلام بر سر مزار حمزه علیه السلام در پاسخ شخصى مى فرماید: به خدا سوگند اگر حق را به اهلش واگذار مى نمودند و از عترت پیامبر پیروى مى کردند، حتى دو نفر درباره خدا اختلاف نمى نمودند (واسلام همه عالم را فرا مى گرفت.)
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) : (( .... اگر نیکویی مجسّم می شد ، همانا فاطمه بود بلکه دخترم برتر از آن است.به راستی که دخترم ، فاطمه ، از نظر تبار و شرافت و بزرگواری بهترینِ اهل زمین است.
فرائد السَّمطین ، جوینی شافعی ، جلد 2 صفحه 68 ؛ ترجمه کتاب (فاطِمَة الزَهراء مِنَ المَهدِ اِلیَ اللَّحد) تألیف مرحوم آیت الله سید محمد کاظم قزوینی (رضوان الله تعالی علیه) صفحه 254
قالَت فاطِمَةُ علیهاالسلام : اَخْبَرَنَى اَبى وَهُوَذا: هُوَ اَنَّهُ مَنْ سَلَّمَ عَلَیْهِ وَعَلَىَّ ثَلاثَةَ اَیّامٍ اَوْجَبَ اللّه ُ لَهُ الْجَنَّةَ. قالَ الرّاوى: قُلْتُ لَها: فى حَیاتِهِ وَحَیاتِکِ؟ قالَتْ علیهاالسلام : نَعَمْ وَبَعْدَ مَوْتِنا.
حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود: پدرم قبل از رحلتش به من فرمود: هر کس سه روز بر او و بر من درود فرستد خدا بهشت را بر او واجب گرداند. راوى مى گوید: گفتم: در زندگى او و شما؟ حضرت زهرا علیهاالسلام فرمود: بلى هم در حال حیات، و هم پس از مرگ.
زمانی علمای اهل تسنن مرحوم علامه امینی (صاحب کتاب الغدیر) را برای صرف شام دعوت می کنند. اما علامه امینی امتناع می ورزد و قبول نمی کند . آنها اصرار می کنند که علامه امینی را به مجلس خود ببرند.
به علت اصرار زیاد علامه امینی دعوت را می پذیرد و شرط می گذارد که فقط صرف شام باشد وهیچ گونه بحثی صورت نگیرد آنها نیز می پذیرند.
پس از صرف شام یکی از علمای اهل سنت که در آن جمع زیادی از علما نشسته بود (حدود ۷۰ الی ۸۰ نفر) می خواست بحث را شروع کند که علامه امینی فرمودند : قرار ما این بود که بحثی صورت نگیرد .
اما باز آنها گفتند : پس برای متبرک شدن جلسه از همین جا هر نفر یک حدیث نقل کند تا مجلس نورانی گردد.
ضمناً تمام حضار درجلسه حافظ حدیث بودند و حافظ حدیث به کسی گفته می شود که صد هزار حدیث حفظ باشد.
آنان شروع کردند ، یکی یکی حدیث نقل کردند ، تا اینکه نوبت به علامه امینی رسید .
علامه به آنها گفت بود شرطم بر گفتن حدیث این است که ابتدا همگی بر معتبر بودن یا نبودن سند حدیث اقرار کنید .
همه قبول کردند.
سپس علامه امینی فرمود:
قال رسول الله (صلی الله علیه وآله) من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه : هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است .
سپس از تک تک حضار در جلسه در رابطه با معتبر بودن حدیث اقرار گرفت و همه حدیث را تایید کردند.
سپس گفت حال که همه حدیث را تایید کردید یک سوال از شما دارم ، بعد از کل جمع پرسید:
آیا فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) امام زمان خود را می شناخت یا نمی شناخت؟
اگر می شناخت ، امام زمان فاطمه (سلام الله علیها ) چه کسی بود ؟
تمام حضار مجلس به مدت ربع ساعت ، بیست دقیقه ساکت شدند و سرشان را به زیر انداختند و چون جوابی برای گفتن نداشتند یکی یکی جلسه را ترک کردند و با خود می گفتند اگر بگوییم نمی شناخت ، پس باید بگوییم که فاطمه (سلام الله علیها) کافر از دنیا رفته است و حاشا که سیده نساء العالمین کافر از دنیا رفته باشد و اگر بگوییم می شناخت چگونه بگوییم امام زمانش ابوبکر بوده؟ درحالی که بخاری (از سرشناس ترین علمای اهل سنت) گفته: ماتت و هی ساخطة علیهما - فاطمه (سلام الله علیها) در حالی از دنیا رفت که به سختی از ابوبکر غضبناک بود " و چون مجبور شوند بر اقرار به حقانیت مولا، با خجالت جلسه را ترک کردند.
فاطمةُ الزَّهراءُ علیهاالسلام : فَرَضَ اللّه ُ الصِّیامَ تَثبِیتا لِلإخلاصِ .