فریب آمریکایی درباره "فردو"

 آسوشیتد پرس نوشت: زمانی که مذاکرات در خصوص فوردو به بن بست رسید، "ارنست مونیز" پیشنهاد داد: اجازه دهید ایرانی‌ها به تندروهایشان بگویند که فوردو را (باز) نگه می‌دارند اما این تاسیسات را به پایگاه تحقیقاتی تبدیل کنید که فقط با ایزوتوپ‌های پزشکی بچرخد

به گزارش «نسیم»، به نقل از "آسوشیتد پرس"، زمانی که مذاکره کنندگان ایران و1+5 به دنبال توافقی بودند، در خصوص سایت غنی سازی فوردو به بن بست رسیدند، فوردو سایتی است که در زیر کوه‌ها پنهان شده و تقریبا نسبت به حملات آمریکایی و اسرائیلی مصونیت دارد.

آمریکا می خواست این تاسیسات بسته شود اما رهبر ایران اصرار داشت که هیچ یک از تاسیسات تحقیقاتی بسته نخواهد شد. بنابراین دانشمند هسته ای آمریکا، با موهای خاکستری وارد میدان شد و گفت: اجازه دهید ایرانی ها به تندروهایشان بگویند که فوردو را (باز) نگه می دارند اما این تاسیسات را به پایگاه تحقیقاتی تبدیل کنید که سانتریفیوژهایش به جای اورانیوم غنی سازی شده فقط با ایزوتوپ های بی خطر پزشکی  بچرخند.

ارنست مونیز، که به وزیر انرژی امریکا منصوب شد نقش موثری در تحقق این توافق ایفا کرده است و حالا هم اوباما به او روی اورده است تا بتواند این توافق را به کنگره ای شکاک بفروشد.

نقش مونیز در توافق از فوریه شروع شد یعنی زمانی که تهران به واشنگتن اعلام کرد علی اکبر صالحی را در دور بعدی مذاکرات همراه خواهد داشت. اوباما هم خیلی زود مونیز را همتای صالحی کرد. هر دو این افراد در دانشگاه تکنولوژی ماساچوست بوده اند و مونیز سالهاست که در این دانشگاه تدریس می کند و صالحی هم در این دانشگاه مهندسی هسته ای خوانده است.

مونیز و صالحی قبل تر از مذاکرات همدیگر را ندیده بودند اما بلافاصله پس از دیدار در سواحل ژنو با هم اخت شدند و در هتل شام خوردند از همکاران مشترکشان در دانشگاه سخن گفتند . همین باعث شد تا یخ بین مذاکره کنندگان بشکند و طرفین از میز پرتنش مذاکرات فاصله بگیرند.

رابرت مالی، یکی از مقامات ارشد تیم امنیت ملی کاخ سفید که بخشی از تیم مذاکره کننده است می گوید: مونیز خیلی به پروتکل های دیپلماتیک محصور نبود و خیلی زود سر شوخی را با ایرانی ها باز کرد و ایرانی ها نیز واکنش مثبتی به شوخی های او داشتند

۷۰ نکته درباره «توافق برجام»- موشکافی برخی تعهدات ایران در وین

۵+۱ و ایران در نهایت و پس از مذاکراتی طولانی به یک توافق دست یافتند؛ هم اکنون همه نگاه ها به سمت اجرایی شدن تعهدات از سوی طرفین مذاکره است، تعهداتی که باید دقیقا مورد بررسی و موشکافی قرار گیرد.

خبرگزاری فارس: دکتر فواد ایزدی* _ دکتر ابوذر گوهری مقدم**:

 پس از سال‌های طولانی مذاکره و فراز و نشیب‌های مختلف، درنهایت جمهوری اسلامی ایران توانست به متنی مشترک پیرامون برنامه هسته‌ای خود، تحت عنوان برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) دست یابد. حصول این توافق مسلماً ناشی از تجربیات سال‌های متمادی نظام در مورد برنامه هسته‌ای، مقاومت مردم، اجماع داخلی نخبگان و تلاش‌های تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشور بوده است. سند برجام همانند همه اسناد و توافقات بین‌الملی از ابعاد مختلف قابل‌بررسی و تحلیل است.

آنچه در گزارش حاضر موردبررسی قرارگرفته است اهم نکات توافق هسته‌ای (برجام) و ذکر نقاط قوت و ضعف این توافق و نیز بیان مطالبی در مورد اجرای این برنامه جامع است.

1- در پیوست چهارم توافق و در ماده ششمِ بخش کمیسیون مشترک، جمهوری اسلامی رسماً پذیرفته است که دستورالعمل INFCIRC/254 را اجرا خواهد کرد. این دستورالعمل، شامل محدودیت‌های صادراتی و فهرست اقلامی است که توسط باشگاه تولیدکننده صنعت هسته‌ای (nuclear supply group) تهیه‌شده است- عمدتاً این موارد فراتر از مفاد NPT پروتکل الحاقی است. بر این اساس فهرستی طولانی و مفصل شامل مواد، تجهیزات و فنّاوری‌ها برای کنترل صادرات به کشورهای مختلف تهیه‌شده است. بر اساس برجام، ایران توافق کرده است که زیر چتر نظارت کنترل صادرات گروه NSG قرار گیرد و واردات و صادرات کلیه مواد، تجهیزات و تکنولوژی‌هایی که در لیست کنترلی این گروه آمده است باید کنترل شود. بر این اساس ایران موظف است واردات هر یک از این اقلام را گزارش کنند تا اطمینان حاصل شود که برای اهداف هسته‌ای به کار نرفته است. این امر باعث می‌شود آژانس به بهانه کاربرد دوگانه این اقلام بتواند همواره ادعاها و اتهامات جدیدی علیه ایران مطرح کند.

* نکته قابل‌ملاحظه آن است که بر اساس پذیرش دستورالعمل INFCIRC/254 ،تمام اطلاعات فروشنده این اقلام شامل آدرس، تلفن، ایمیل، و نیز واردکننده و کاربر نهایی، باید گزارش شود و فراتر از آن کشور صادرکننده باید کاربر نهایی را شناسایی کرده و راستی آزمایی کند. کل این فرایند باید قبل از صادرات طی شود.
* تاکنون ایران موظف بوده است مواد و تجهیزات مربوط به صنعت هسته‌ای را به آژانس گزارش کند ازاین‌پس، بر اساس برجام، ایران مجبور است دسترسی به تمام اماکنی که مواد موردنظر باشگاه NSG به آن واردشده است را نیز فراهم نماید. قابل ذکر است این اقلام در کل صنایع کشور کاربرد دارند. موادی نظیر دوربین‌های سرعت‌بالا، نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای صنعتی، پمپ‌های تخلیه، انواع فلزاتی نظیر آلومینیوم، فولاد علاوه بر صنایع عادی، در صنایع نظامی نیز کاربرد داشته و طبعاً دسترسی به اماکن نظامی نیز باید میسر شود.

مسئله تحریم‌ها

موسسه مالیه بین‌المللی: رقم دارایی‌های مسدود شده ایران 150 میلیارد دلار است

موسسه مالیه بین‌المللی اعلام کرد، قرارداد هسته‌ای به ایران امکان دسترسی دوباره به 150 میلیارد دلار از دارایی‌های بلوکه شده‌اش و سیستم مالی جهانی را می‌دهد.

به گزارش گروه اقتصاد بین‌الملل فارس به نقل از فایننشال تایمز، برداشته شدن تحریم‌های ایران احتمالا سبب افزایش تولید نفت این کشور و تقویت فشار‌های مالی بر دیگر صادرکنندگان منابع هیدروکربنی خواهد شد.

موسسه رتبه‌بندی مودیز در گزارشی اعلام کرد، برآورد افزایش تولید نفت ایران به میزان یک میلیون بشکه طی یک یا دو سال «به نحو اجتناب‌ناپذیری قیمت‌ها را کاهش خواهد داد.» و اعتبار صادرکنندگان با منابع مالی ضعیف نظیر روسیه، ونزوئلا، نیجریه، بحرین و عمان را کاهش خواهد داد.

مودیز در ادامه به نقل از موسسه مالیه بین‌المللی عنوان کرد، قرارداد هسته‌ای که به ایران امکان دسترسی دوباره به 150 میلیارد دلار از دارایی‌های بلوکه شده‌اش و سیستم مالی جهانی را می‌دهد، می‌تواند تولید نفت این کشور را تا سال 2017 به 4 میلیون بشکه در روز افزایش دهد.

ایران به سرعت می‌تواند 30 میلیون بشکه نفت از محل ذخایر خود بر روی دریا را به بازارهای جهانی سرازیر کند و درصورتی که هیچ تقاضای متناظری وجود نداشته باشد، قیمت‌ها کاهش می‌یابد.

این افزایش مورد انتظار در تولید نفت ایران می‌تواند پیش‌بینی پیشین این موسسه مبنی بر افزایش 5 دلاری قیمت نفت در سال 2016 را تضعیف کند.

مودیز با اشاره به برآورد مقامات ایرانی مبنی بر نیاز به 230 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری برای بازگردان تولید 5 ساله ضعیف نفت به حالت اولیه، تصریح کرد، جبران سرمایه‌گذاری‌های اندک سال‌های گذشته ایران زمان‌بر خواهد بود.

 

بر اساس گزارش مودیز، بهبود تولیدکنندگان حاشیه خلیج فارس نظیر بحرین و عمان با کاهش بیشتر قیمت نفت ممکن است کندتر شود یا حتی بدتر شود.

نقض یک ادعا- ظریف: در هیچ جای برجام کلمه‌ای درباره تعلیق نیامده- آقای ظریف! این ۴ واژه را ندیده‌اید؟! +سند

چهار بار کلمه "تعلیق" در برجام آمده است - وزیر امور خارجه کشورمان در جلسه علنی مجلس اعلام کرد که در هیچ جای متن برنامه جامع اقدام مشترک از لفظ "تعلیق" استفاده نشده است؛ اظهارنظری که به نظر دقیق نمی‌رسد

بررسی‌های «نسیم» مشخص می‌کند که در متن برنامه جامع اقدام مشترک، چهار بار از لفظ "تعلیق Suspend" استفاده شده است که همه آنها نیز مربوط به بخش تحریم‌های علیه ایران است. همچنین ۱۱ بار از لفظ "توقف موقت Cease" استفاده شده است.

یک

دو

سه

چهار

اولین دبه در اولین ساعات پس از تصویب قطعنامه 2231

سخنگوی بان کی‌مون خبرداد:‌ بررسی نامه تمدید 5 ساله مکانیسم ماشه در روزهای آینده - احتمال 15 ساله شدن مکانیزم ماشه

سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد ضمن تأیید دریافت نامه 1+5 و اتحادیه اروپا برای 15 ساله شدن دوره بازگشت فوری تحریم‌های ایران، گفت که این درخواست در روزهای آینده بررسی خواهد شد.

به گزارش گروه مانیتورینگ بین‌الملل خبرگزاری فارس، «فرهان حق» سخنگوی دبیرکل سازمان ملل متحد در کنفرانس خبری روز دوشنبه، خبر پیشین آسوشیتدپرس در خصوص نامه‌نگاری 1+5 و اتحادیه اروپا با دبیرکل سازمان ملل و اعلام موافقت با تمدید 5 ساله دوره بازگشت فوری تحریم‌های ایران را تأیید کرد.نامه 1+5 به دبیرکل سازمان ملل برای تمدید 5 ساله مکانیسم ماشه

یکی از خبرنگاران زن به تصویب قطعنامه 2231 در ساعات صبحگاهی به وقت نیویورک و 10 ساله بودن عمر مکانیسم ماشه در این قطعنامه اشاره کرد و توضیح سخنگو در خصوص مغایرت این بند و نامه تمدید 5 ساله را خواستار شد.فرهان حق پس از تأیید وجود چنین نامه‌ای، گفت که این نامه «مانند دیگر اسناد موجود در سازمان ملل، روند طبیعی خود را طی خواهد کرد و در چند روز آینده، در سامانه نامه‌نگاری سازمان ملل به گردش درخواهد آمد.»

• وندی شرمن: بازگشت فوری تحریم‌ها 15 ساله خواهد بود/ نمی‌توانستیم شورای امنیت را به خاطر کنگره معطل کنیم

شب‌جمعه بود که «وندی شرمن» معاون امور سیاسی وزارت خارجه آمریکا، برای اولین بار از «تصمیم سیاسی» اعضای دائم شورای امنیت برای تمدید 5 ساله بند بازگشت فوری تحریم‌های ایران در قطعنامه جدید سازمان ملل خبر داده بود.

نامه ۱۴ نماینده به روسای جمهور و مجلس :حق هرگونه شرط درباره قطعنامه شورای امنیت برای ایران محفوظ است

۱۴ نماینده مجلس در نامه‌ای به روسای جمهور و مجلس تأکید کردند: از آنجا که متن «جمع‌بندی مذاکرات» وین هنوز در داخل کشور به تصویب نرسیده است، حق هرگونه تحفظ و شرط درخصوص قطعنامه شورای امنیت برای جمهوری اسلامی ایران محفوظ خواهد بود.

به گزارش فارس، 14 نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی درباره قطعنامه شورای امنیت، نامه‌ای به حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور و علی لاریجانی رئیس مجلس نوشتند.
این نمایندگان خطاب به رئیس جمهور اظهار داشته‌اند: قانون حفظ و صیانت از دستاوردهای هسته‌ای که مفاد آن مورد تایید رئیس جمهور نیز هست و اخیراً به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و توسط رئیس محترم جمهور ابلاغ شده بر لزوم رعایت منافع و مصالح کشور و به ویژه رفع تحریم‌های ظالمانه و لزوم ادامه‌ تحقیق و توسعه علمی و فنی و حفظ اسرار نظامی تاکید ورزیده است.
14 نماینده مجلس شورای اسلامی در نامه خود با اشاره به اینکه مطابق این قانون و نیز اصول 77، 125 و 176 قانون اساسی، هر متنی که برای دولت جمهوری اسلامی ایران تعهدآور باشد محتاج تصویب در مراجع قانونی کشور است، تصریح کرده‌اند: بدیهی است از آنجا که متن جمع‌بندی وین که به «برجام» موسوم شده و مبنای قطعنامه شورای امنیت است، هنوز در داخل کشور به تایید و تصویب نرسیده است، در صورت طی مراحل قانونی نیز حق هرگونه تحفظ و شرط درخصوص این قطعنامه برای جمهوری اسلامی ایران محفوظ خواهد بود.
گفتنی است غلامعلی حداد عادل، علیرضا زاکانی، احمد توکلی، علیرضا مرندی، غلامرضا مصباحی مقدم، حسینعلی شهریاری، محمد اسماعیل کوثری، علی اصغر زارعی، حسین نجابت، الیاس نادران، محمد دهقان، حجت‌الاسلام محمد آشتیانی، محمد حسین فرهنگی و سیدمسعود میرکاظمی این نامه را امضا کرده اند.

حباب وعده‌ها با توافق اولیه خالی شد

«دولتی‌ها که تا دیروز مردم را به برداشته شدن تحریم‌ها امید می‌دادند و از گشایش‌ها‌ در زندگی آنان خبر می‌دادند، اینک دیگر از امید سخن نمی‌گویند و در تریبون‌های مختلف تکرار می‌کنند پس از توافق قرار نیست اتفاق خاصی در زندگی مردم رخ دهد»!
این تحلیل را سایت تابناک منتشر کرد و نوشت: این روزها خبرها و گزارش‌های زیادی منتشر می‌شود مبنی بر اینکه در صورت تصویب توافق ایران و غرب قرار نیست اتفاق خاصی بیفتد و مردم در زندگی یا اقتصادشان تحولی را احساس کنند، مطالبی که عکس ادعاها و مطالب قبل از توافق وین است. تا همین چند ماه پیش، یکی از مشاجرات اصلی بین دولت و منتقدان، در مورد کارآمدی و ناکارآمدی تحریم‌ها بود. بدین ترتیب که دولتی‌ها تحریم‌را مانع عمده رشد و شکوفایی اقتصاد کشور و مانعی در راه تحول در رفاه مردم می‌دانستند. این ادعاهای دولتی به حدی پیش رفت که حتی رئیس‌جمهور محترم در یک سخنرانی از ضرورت برداشته شدن تحریم‌ها برای حل مشکل آب خوردن مردم سخن گفت.
همه این دعواها و مشاجرات ادامه داشت تا ایران و غرب حول یک متن برای ایجاد حداکثر شفافیت در برنامه هسته‌ای و در مقابل برداشته شدن تحریم‌ها به یک توافق اولیه دست یافتند. در این مرحله البته لحن دولتی‌ها هم تغییر یافت. دولتی‌هایی که تا دیروز مردم را به برداشته شدن تحریم‌ها امید می‌دادند و از گشایش‌ها در زندگی آنان خبر می‌دادند، اینک دیگر از امید سخن نمی‌گویند و در تریبون‌های مختلف تکرار می‌کنند پس از توافق قرار نیست اتفاق خاصی در زندگی مردم رخ دهد.
تابناک می‌افزاید: اگرچه در همان زمان هم دلسوزان به برخی از دولتی‌ها تذکر می‌دادند که همه مسائل کشور را به تحریم‌ها پیوند نزنید و به آنان گوشزد می‌کردند که راه‌حل مسائل ایران برداشته شدن تحریم‌ها نیست و تکیه بر توان داخلی است که معضلات کشور را حل خواهد کرد. اما خیلی‌ها امید مردم را به تحریم پیوند زدند و امروز که گاه برداشته شدن تحریم‌هاست امیدها را از مردم می‌گیرند که هیچ اتفاقی قرار نیست بیفتد.
شاید مهم‌ترین ویژگی یک سیاستمدار عمل به وعده‌ها و قولهایی باشد که به مردم می‌دهد. صداقت کالایی است که قابل معاوضه با هیچ نیست. نمی‌توان مردم را به حرکتی امیدوار کرد و آنان را در پشت آن بسیج کرد اما به محض وصول به هدف از ناامیدی مکرر و چند‌باره به آنان گفت. باید به تدبیر به مردم امید داد، امیدی که با بی‌تدبیری به مردم داده شود، سرابی بیش نیست و جز ایجاد تردید در مردم ثمره دیگری ندارد.

شورای امنیت ماشه را چکاند - نوبت ایران است

گزارش خبری تحلیلی کیهان از تصویب قطعنامه ضد ایرانی

شورای امنیت سازمان ملل،روز گذشته(دوشنبه) قطعنامه‌ای ضد ایرانی را تصویب کرد. حال نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌بایست با عنایت به اصول قانون اساسی و با توجه به خدعه طرف مقابل، مفاد توافق وین را با خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران مورد تطبیق قرار دهند و به رسالت تاریخی خود عمل کنند.

سرویس سیاسی-

شورای امنیت سازمان ملل دیروز(دوشنبه) قطعنامه پیشنهادی آمریکا در خصوص جمع‌بندی مذاکرات ایران و گروه 1+5 را به اتفاق آراء تصویب کرد.تمامی ۱۵ عضو این شورا به این قطعنامه رأی مثبت دادند.
در پی جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه موسوم به 1+5 در شهر وین اتریش، شورای امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای را تصویب کرده که براساس آن برجام مورد تایید قرار گرفته است. قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت علیه ایران در قطعنامه جدید به‌صورت مشروط لغو شده اما با مکانیزم نسبتا ساده‌ای قابلیت بازگشت دارد.
تائید توافق براساس قطعنامه‌ای صورت می‌گیرد که در آن جزئیات مهمی در مورد مسئله ساز و کار بازگشت تحریم‌ها (موسوم به مکانیزم ماشه)، تحریم‌های تسلیحاتی و همچنین روند حل اختلاف تشریح شده است.
طی چند روز گذشته مواردی از این قطعنامه انتقادهایی جدی را در میان محافل سیاسی و رسمی ایران برانگیخته است. بندهای 11 و 12 این پیش‌نویس که به مکانیزم ماشه مربوط می‌شد، اصلی‌ترین کانون این انتقادات بود.
 چرا قطعنامه جدید ضد ایرانی است؟

بالاخره چقدر طلب‌کاریم!؟

رئیس جمهور آمریکا در گفتگوی اختصاصی با نیویورک تایمز با تأکید چند باره بر اینکه ایران یکصد و پنجاه میلیارد دلار پول بلوکه شده دارد، اظهار داشت: «150 میلیارد دلاری که ایران خواهد گرفت، پول بادآورده نیست، بلکه پول‌های خود ایران است که از طریق فروش نفت به دست آورده بوده و صرفاً به علت تحریم‌های بین‌المللی (در بانک‌های خارجی) مسدود شده بوده است.»
این سخنان به وضوح نشان می‌دهد که میزان مطالبه ایران از جامعه جهانی بدلیل تحریم‌های ظالمانه، حداقل یکصد وپنجاه میلیارد دلار است و اقرار اوباما بعنوان اصلی‌ترین دشمن ایران و عامل تحمیل محدودیت‌های متعدد و گسترده مالی، در نوع خود بی‌نظیر و بسیار حائز اهمیت است.
پیش از این نیز بسیاری از مقامات دولت، هنگامی که قصد داشتند ضرورت توافق با دشمن و کوتاه آمدن را توجیه کنند و برای مردم تبیین کنند که باید امتیازاتی بدهیم تا چیزهای ارزشمندی بدست بیاوریم، از طلب بیش از 120 میلیارد دلاری کشورمان و بعضاً تا 150 میلیارد دلاری از آمریکا و متحدانش سخن می‌گفتند.
اما در چند روز گذشته و پس از تنظیم متن اولیه بین ایران و 5+1 ناگهان برخی مقامات کشورمان همه حرف‌ها و عدد و رقم‌های گذشته را فراموش کردند و مدعی شدند کلاً طلب ایران 30 میلیارد دلار است! بعنوان نمونه ولی‌الله سیف رئیس کل بانک مرکزی گفت: 23 میلیارد دلار از اموال بانک مرکزی در کشورهای ژاپن، کره و امارات متحده عربی(!) موجود است. 6 میلیارد دلار از محل فروش نفت نیز در هند وجود دارد که پس از رفع تحریم‌ها آزاد خواهد شد. البته بانک مرکزی 5 میلیارد دلار بدهی به خارج از کشور دارد.
طیب‌نیا، وزیر اقتصاد هم آمار سیف را تأیید کرده و می‌گوید: حدود 35 میلیارد دلار از این دارایی‌ها در شرکت نیکو سرمایه‌گذاری شده است که مربوط به طرح‌های شرکت نفت است و حدود 22میلیارد دلار در چین به عنوان وثیقه‌های فاینانس موجود است. اگر تمامی این مبالغ را ارزیابی کنید به آن عددی خواهید رسید که رئیس کل بانک مرکزی بیان کرده است.
به جز این دو مقام اقتصاد، زنگنه، وزیر نفت هم در حاشیه نشست هیأت دولت به دلارهای بلوکه شده در حوزه نفت اشاره کرد که به گفته او تنها چهار میلیارد دلار است.
اما واقعیت مسأله چیست؟ یکسال قبل اکبر کمیجانی، قائم مقام بانک مرکزی، به وال‌استریت ژورنال گفته بود: توان مالی تهران به دلیل تحریم‌های آمریکا، اروپا و سازمان ملل که موجب «بلوکه شدن 150 میلیارد دلار» از درآمدهای نفتی ایران در حساب‌های خارجی شده است، تحت فشار است.
به جز کمیجانی و مصاحبه سال قبلش، اخیراً هم استاندار تهران از رقمی بالاتر از همه ارقام رونمایی کرد و گفت: 180 میلیارد دلار از پول‌های کشور در خارج بلوکه شده است و از آنجا که امکان جابجایی پول نداریم، کالاها را 15 تا 20 درصد گران‌تر می‌خریم؛ در این بین منابع خارجی ارقام متفاوت‌تری را اعلام می‌کنند ارقامی که نوعاً بالاتر از ارقام اعلامی توسط مسئولان و مقامات ایرانی است.
حال باید از مسئولان دولتی پرسید بالاخره کدام رقم صحیح است؟ مبلغ اعلامی از سوی اوباما؟ مبلغ اعلامی از سوی رئیس کل بانک مرکزی؟ یا رقمی که قائم مقام وی سال گذشته اعلام کرده بود؟ و یا مبلغ اعلامی از سوی استاندار تهران؟!
در این بین سه فرض متصور است: نخست آنکه برخی در دولت کوشیده‌اند در ابتدا با بزرگنمایی مطالبات کشور، زمینه را برای حصول توافق به هر قیمتی- حتی به قیمت یک توافق بد- آماده کنند و حال که به ظاهر از گردنه توافق گذشته‌اند و نگران زنگ حساب شده‌اند، مطالبه واقعی را اعلام می‌کنند! دوم آنکه مبلغ طلب ما همان 180 یا 150 میلیارد دلار است اما براساس توافق حاصله همان 30 میلیارد و کمتر از آن آزاد می‌شود! پس لازم است برای جلوگیری از اعتراضات بعدی، اصل صورت مسأله تغییر کند! و سوم آنکه عده‌ای علیرغم اقرار صریح اوباما به 150 میلیارد دلار بدهی، می‌خواهند به او تخفیف بدهند!

تحلیلی بر موضع‌گیری این روزهای رهبر انقلاب :نگاه کلان به مذاکرات هسته‌ای

پس از اعلام جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای ۲۳ماهه جمهوری اسلامی ایران با گروه ۵+۱ درباره پرونده سیزده‌ساله هسته‌ای ایران، رهبر انقلاب در پاسخ به نامه‌ی رییس‌جمهور محترم و نیز خطبه‌ها و همچنین دیدار مسئولین نظام و سفرای کشورهای اسلامی در عید فطر ضمن اعلام سیاست‌های کلی نظام در خصوص ادامه مبارزه با استکبار و سیاست‌های جمهوری اسلامی در منطقه به بیان نظرات تکمیلی خود درباره این موضوع پرداختند که در این بین چند نکته قابل تأمل است:

۱- تشکر از تیم مذاکره‌کننده: رهبر انقلاب پس از پایان مذاکرات، تشکر خود را از تیم مذاکره‌کننده بیان داشتند و گفتند: «چه این متنی که تهیّه شده است، در مجاری قانونی پیش‌بینی‌شده‌ی خود تصویب بشود و چه نشود، اجر آنها محفوظ است». تشکر و قدردانی رهبر معظم انقلاب از آن جهت حائز اهمیت است که با انتشار متن جمع‌بندی و ضمائم آن، برخی از انتقاد سالم تجاوز کرده و به فضای تخریب و اختلاف و دودستگی دامن زدند. البته نگاه نقادانه به این جمع‌بندی با توجه به بدعهدی طرف مقابل کاملاً طبیعی است اما در این بین، برخی مجددا و علی‌رغم توصیه و تأکیدات رهبر انقلاب به‌خصوص در دیدار با مسئولین نظام، باز هم تیغ انتقاد خود را به نحوی به سمت تیم مذاکره‌کننده برده‌اند که گویی متن جمع‌بندی جز با خیانت آنها آماده نشده است. این رویکرد دقیقاً برخلاف حکمت و مصلحت بوده و در مسیر ریل‌گذاری شده رهبر انقلاب قرار ندارد.

نگاهی به گذشته و حال در تاریخ جمهوری اسلامی نشان می دهد که سبک رهبری و سیاست‌گذاری کلان حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای، همچون بنیانگذار جمهوری اسلامی، حضرت امام خمینی، برای تصمیم‌گیری درباره‌ی مهم‌ترین مسائل کشور، طی‌شدن فرایندهای قانونی و استفاده از ظرفیت عقل جمعی بوده است.

کلاهی‌که در ژنو برداشتند در وین گذاشتند!(یادداشت روز)

۱- بعد از قرائت بیانیه مشترک ایران و 5+1 در وین که با ذوق‌زدگی ناشیانه یا فرمایشی! روزنامه‌های زنجیره‌ای و سایت‌های همسو با آنها روبرو شد و در فضایی که همه جا سخن از یک «پیروزی بزرگ»! و «بی‌نظیر»! در میان بود، اگر چه آرزو و ایده‌آل ما نیز آن بود که با این جشن و سرور همراه و همخوان باشیم ولی مروری گذرا بر متن توافقنامه حکایت از آن داشت که همراهی با دست‌افشانی‌های این و آن، نادیده گرفتن واقعیات و تبدیل کردن‌«آرزو» به «خبر» است! مخصوصاً آن که برداشت اعلام شده رئیس‌جمهور محترم کشورمان از توافق وین با برداشت رئیس‌جمهور آمریکا از همان سند، فاصله‌ای پرنشدنی و تفاوتی 180 درجه‌ای داشت. از این روی، تیتر اول کیهان چهارشنبه 24 تیرماه را به اختلاف 180 درجه‌ای یاد شده میان روایت رؤسای‌ جمهور دو کشور از توافق وین اختصاص دادیم و طی یادداشتی با عنوان «این نیز گفتنی است» به مواردی از این برداشت دوگانه و متضاد اشاره کردیم. آن روز اما، تمامی رسانه‌های داخلی با تیترهای درشت به استقبال توافق وین رفته بودند و درباره پیروزی بزرگی! که به دست آمده است، داد سخن داده بودند، نظیر؛ «جهان به‌ایران سلام کرد»! «خجسته باد این پیروزی»! «پیروزی بدون جنگ»! «آغازعصر ایرانی»! «ایران بر قله توافق»! «پیروزی استقامت، شکست‌تحریم»! «جهان تغییر کرد»! «پیروزی تاریخی ملت ایران»! «گل‌صدبرگ توافق‌شکفت»!«کلید تدبیر قفل تحریم‌ها را گشود»! «خورشید درخشان شد، تا باد چنین بادا»! «دنیا به احترام ایران ایستاد»! «کلید چرخید، ایران خندید»! «تدبیر کارساز شد، توافق تاریخی»! «فتح‌الفتوح دیپلماسی ایران»! «پیروزی ایران در جنگ اراده‌ها»! «تثبیت ایران هسته‌ای با ایستادگی ملت»! و... و متاسفانه صدا و سیما نیز در این «جشن پیروزی»! و اعلام به اصطلاح این «توافق تاریخی»! سنگ تمام گذاشت به گونه‌ای که انگار برای ارزیابی ماجرا و بیان واقعیات رسالتی بر عهده ندارد! و البته بعد از چند روز به یاد برخی از مفاد سند وین و مخصوصا بندهای 11 و 12 قطعنامه در حال تصویب شورای امنیت افتاد... که بگذریم!

در مصاحبه تفصیلی با رویترز رایس: ایران ملزم است دسترسی‌های درخواستی را ارائه کند

 واشنگتن به تنهایی می‌تواند تحریم‌های بین‌المللی را بازگرداند

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، سوزان رایس مشاور امنیت ملی کاخ سفید می‌گوید بر اساس توافق صورت گرفته در وین، ایران ملزم است دسترسی‌های لازم را به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ارائه کند.

ایران و گروه موسوم به 1+5 روز سه‌شنبه بر سر سندی موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) به توافق رسیدند. این سند قرار است پس از تائید از سوی نهادهای قانونگذاری و نظارتی در ایران و آمریکا، اجرایی شود.

ایران ملزم به ارائه دسترسی‌های لازم است

رایس در ابتدای در مصاحبه‌ای که روز چهارشنبه با خبرگزاری رویترز انجام داده، در مورد بازرسی‌ها به خصوص دسترسی به اماکن نظامی گفته است: «خوب، بگذارید کل مسئله را به شما بگویم. اولا، به یاد داشته باشید که تمام تأسیسات شناخته‌شده هسته‌ای ایران تحت نظارت 24 ساعته و هفت روز هفته، نظارت مداوم آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواهند بود. خوب این مسئله اول است. ثانیا، آژانس و بازرسان بین‌المللی به کل چرخه سوخت برنامه هسته‌ای ایران یعنی معادن اورانیوم، آسیاب‌ها، تأسیسات تولید، تأسیسات تولید سانتریفیوژ و همچنین هر تأسیسات دیگری که سانتریفیوژها را فعال نگه داشته، دسترسی مداوم خواهند داشت.

خوب، آنچه داریم در موردش صحبت می‌کنیم و در سوالی که شما پرسیدید بود، اینکه است که اگر ما اطلاعاتی در مورد یک سایت مشکوک اعلام‌نشده داشتیم، برای بررسی آن سایت چه روندی باید طی شود. خوب بگذارید توضیح دهم.

در حالت اول، بگذارید بگوئیم مثلا ایالات متحده اطلاعاتی جمع‌آوری کرده که معتقد است نشان می‌ده که یک سایت مشکوک یا محرمانه وجود دارد. ما آن اطلاعات را به آژانس ارائه می‌کنیم. آژانس در مورد آن‌ها تحقیق می‌کند. آژانس نزد ایران رفته و می‌گوید "ما می‌خواهیم از این سایت بازدید کنیم. می‌خواهیم آن را چک کنیم."

چک کردن، تنها بازدید کردن نیست، بلکه نمونه‌گیری محیطی و نمونه‌گیری از خاک و آزمایش‌های ردیابی مواد رادیواکتیو صورت خواهد گرفت و تا شناسایی شود. اگر ایران گفت "نه، شما نمی‌توانید از این مکان بازدید کنید"، چه نظامی باشد یا نه، آژانس اگر آن را مشکوک بداند، می‌تواند درخواست دسترسی به آن را مطرح کند. بنابراین، هیچ محدودیتی در مورد نوع تأسیساتی که می‌تواند به آن دسترسی یافت وجود ندارد، اما باید سوءظن معقولی وجود داشته باشد.

خوب، اگر ایران بگوید نه، آنچه رخ می‌ده این است که روندی وجود دارد که نهایتا ظرف 24 روز نهایی می‌شود، که در طول آن زمان اگر ایران نتوانند بر سر شروط دسترسی به توافق برسند یا آژانس قانع نشود، مسئله وارد یک کمیسیون مشترک می‌شود. 

کمیسیون مشترک متشکل است از تمامی امضا‌کنندگان توافق. یعنی ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، آلمان، اتحادیه اروپا، روسیه، چین و ایران، خوب؟ خوب، اگر 5 عضو از 8 عضو کمیسیون مشترک اعلام کنند که "نه، ما نگران هستیم و این مسئله باید مورد تحقیق قرار گیرد"، که خوب ایالات متحده و متحدان اروپایی‌اش با هم 5 عضو می‌شوند، آن وقت ایران، ملزم به ارائه دسترسی خواهد بود.

اعضای دائم شورای امنیت به تنهایی می‌توانند تحریم‌ها را بازگردانند

و خوب اگر این کار را نکند، اگر خودداری کند، آن وقت کل توافقنامه را نقض کرده است. خوب، کل این روند باید ظرف 24 روز یا کمتر کامل شود

توافق و چهار تصور اشتباه(یادداشت روز)

توافقی که روز سه‌شنبه ایران و 1+5 به آن دست یافتند اگرچه ماهیتی هسته‌ای داشت اما به نظر می‌رسد امواج آن فراهسته‌ای خواهد بود و یا بهتر است اینگونه بگوییم برخی‌ها چه در داخل و چه در خارج سعی می‌کنند از این توافق، پلی برای رسیدن به اهدافی فراهسته‌ای بسازند. این موضوع ارتباطی به کیفیت توافق مذکور نداشته و خوب یا بد بودن توافق مسئله‌ای دیگر است که باید در جای خود به آن پرداخته شود. خوشبختانه متن کامل توافق - اگر چه به انگلیسی و نه فارسی- منتشر شده و با توجه به حجم متن -بیش از 150 صفحه- بررسی و قضاوت درباره این توافق اگرچه کاری زمان‌بر و ظریف است اما غیرممکن نیست. اما فارغ از محتوای توافق و سرنوشت آن در مرحله اجرا، درباره نتایج، آثار و گام‌های فراهسته‌ای این توافق - چه واقعی و چه ادعایی- می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سابقه رئیس مجلس نشان می‌دهد که احتمالا این بار نیز مجلس دور خواهد خورد!

نطق میان دستور الیاس نادران درباره نقش مجلس در توافق هسته ای/

مجلس بماهو مجلس در جریان جزئیات توافق در موقع خود بیش از عامه مردم قرار نداشته است و اینکه چگونه در این فرصت کوتاه امکان خواهد داشت یک متن حقوقی بین‌المللی جامع را بررسی و در مورد آن اظهار نظر کند نمی‌دانم. سابقه برخورد رئیس مجلس نشان می‌دهد که احتمالا این بار نیز مجلس دور خواهد خورد. گرفتن اختیارات اساسی مجلس و تضعیف جایگاه آن به نفع هیچکس نخواهد بود. کدامیک از وظایف سه‌گانه شورای عالی امنیت ملی در اصل ۱۷۶ به این شورا اجازه می‌دهد اختیارات مجلس را محدود کند؟

گروه سیاسی - رجانیوز: نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفت: مجلس در جریان جزئیات توافق در موقع خود بیش از عامه مردم قرار نداشته است. سابقه برخورد رئیس مجلس نشان می‌دهد که این بار نیز مجلس در جریان بررسی متن توافق دور خواهد خورد.

به گزارش رجانیوز، الیاس نادران در نطق میان‌دستور خود در جلسه علنی امروز مجلس (۲۴ تیر ۹۴) گفت: امام خمینی (ره) در کتاب ولایت فقیه خود (نقل به مضمون) فرموده بود شما از یک بچه ممیز حیا می‌کنید چگونه است که از خدا خجالت نمی‌کشید. در آن زمان به اقتضای سن و سال از این تذکر برداشتی داشتم که بعدها ابعاد پیچیده بیشتری در حوزه‌های اعتقادی و رفتاری بر من مکشوف شد.

 

وی افزود: امروز با خود می‌اندیشم که اگر به واقع ما سیاسیون عالم را محضر خدا می‌دانستیم و تلاش داشتیم در محضر خدا گناه نکنیم چقدر از مشکلات و گرفتاری‌های مردم و کشورمان مرتفع می‌شد.

این نیز گفتنی است!(یادداشت روز)

اگر برای تصویب نهایی سندی که دیروز، ایران و کشورهای 5+1 روی آن به توافق رسیده‌اند، فرصت و مهلتی در نظر گرفته نشده بود، نوشتن این وجیزه ضرورتی نداشت و در هنگامه این‌روزها، شرط عافیت‌طلبی آن بود که زبان به کام و قلم به نیام کشیده شود ولی از یکسو، اعلام فرصت دو هفته‌ای برای ایران و مهلت دوماهه! برای آمریکا به منظور بررسی و تصویب نهایی سند وین و از دیگر سو، تاکید رئیس‌جمهور محترم کشورمان در نطق تلویزیونی دیروز ایشان بر استقبال از نقد منصفانه و دلسوزانه، نگارنده را بر آن داشته است تا دراین‌باره به نکاتی چند اشاره کند.

1- بعدازظهر دیروز، ساعتی پس از آن که متن بیانیه مشترک جمهوری اسلامی ایران و کشورهای 5+1 از سوی آقای دکتر‌ظریف و خانم موگرینی قرائت شد، باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا با حضور از قبل اعلام شده در یک برنامه تلویزیونی، تفسیر و برداشت خود از سند مورد توافق وین را با ذکر برخی از بااهمیت‌ترین سرفصل‌های آن اعلام کرد. تفسیر اوباما از سند وین که باید آن را برداشت و تفسیر دولت آمریکا- چیزی شبیه فکت شیت- تلقی کرد در بسیاری از موارد با آنچه رئیس‌جمهور محترم کشورمان در گزارش تلویزیونی خود از محتوای توافق وین ارائه کرد، تفاوت‌های جدی دارد. این تفاوت که در مواردی نزدیک به تناقض است در متن گزارشی که ساعتی قبل از قرائت بیانیه مشترک از سوی وزارت امور خارجه کشورمان در اختیار رسانه‌ها قرار گرفته و منتشر شد نیز به وضوح دیده می‌شود و از این روی، بیم آن می‌رود که ماجرای برداشت‌های متفاوت و متناقض طرفین از توافق لوزان در حال تکرار باشد و با ترفند تازه‌ای که آمریکا در آستین دارد، روبرو باشیم! و اما، از آنجا که برای ارزیابی سند یاد شده و تصویب نهایی آن مهلت چند روزه‌ای در نظر گرفته شده است، می‌توان و باید امیدوار بود که قبل از تصویب‌نهایی توافق یاد شده در مجلس شورای اسلامی و یا شورای عالی امنیت ملی کشورمان، این برداشت‌ها و تفسیرهای متفاوت از میان برداشته شود و مفاد توافق وین حالتی «شفاف» و «تفسیرناپذیر» پیدا کند.
2- اوباما در نطق تلویزیونی خود به محورهایی از توافق وین اشاره کرده و بر آن تاکید ورزید که پرداختن به تمامی موارد یادشده به درازا می‌کشد و در محدوده این نوشته محدود نمی‌گنجد، بنابراین از آن میان، تنها به بازخوانی چند نمونه بسنده می‌کنیم.
الف: این توافق همه خطوط کلی ما- بخوانید خط قرمزهای آمریکا- که در فصل بهار به چارچوب آن رسیدیم- یعنی همان توافق لوزان- را رعایت می‌کند.
ب: براساس این توافق، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی‌ اتمی به هر جا که ضروری تشخیص بدهند، دسترسی خواهند داشت. (یعنی بازرسی‌های فراتر از پروتکل و از هر جا در هر زمان!)
ج: آژانس همچنین به توافقی رسید که مطابق آن می‌تواند برای کامل کردن تحقیق درباره ابعاد نظامی احتمالی-PMD - دسترسی‌های مورد نیاز خود را داشته باشد.
د: تحریم‌های ضد ایران کم‌کم لغو خواهد شد و تدریجی خواهد بود.(این بخش از اظهارات وی با خط قرمز اعلام شده کشورمان مبنی بر لغو یکباره تحریم‌ها در تناقض آشکار است).
ه‍ : این توافق هماهنگ با سنت رهبری آمریکا در دنیاست!
و : دو سوم سانتریفیوژهای نصب شده ایران حذف خواهد شد.    و نمونه‌های دیگری درباره راکتور آب سنگین اراک، زمان 10ساله محدودیت‌های تحقیق و توسعه R&D  و از سرگیری چرخه غنی‌سازی ایران و...
3- تفسیر اوباما از سند وین- «جمع‌بندی» و یا «توافق» - در برخی از محورهای اساسی و بنیادین با تفسیری که رئیس‌جمهور محترم کشورمان از همین سند در نطق تلویزیونی دیروز خود ارائه کرد، نه فقط متفاوت بلکه متناقض است. به عنوان نمونه- و فقط نمونه - آقای روحانی تاکید می‌کند که تمام تحریم‌ها، حتی تحریم‌های موشکی و تسلیحاتی، بانکی، بیمه‌ای، پتروشیمی، حمل و نقل، مالی و... یکجا در روز اجرای توافق لغو می‌شود، و یا می‌فرمایند؛ راکتور آب سنگین اراک با همان ماهیت آب سنگین و با ویژگی‌هایی که در توافق آمده تکمیل خواهد شد و...    آقای دکتر روحانی در گزارش خود به مواردی نظیر آینده فردو، تعداد سانتریفیوژها و ... نیز اشاره داشت که با تفسیر ارائه شده از سوی باراک اوباما متفاوت است.
4- بدیهی است و بعید نیست که تفسیر اوباما از سند وین غیرواقعی بوده و با متن سند یاد شده انطباق نداشته باشد ولی از آنجا که تفسیر وی  به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا و طرف اصلی مذاکره و توافق، ارائه شده است، می‌توان و باید نگران بود که مبادا با ماجرای دیگری شبیه تفسیرهای متفاوت از توافق لوزان روبرو باشیم و از این روی انتظار می‌رود- و ضرورت حیاتی‌دارد - که دست‌اندرکاران محترم برنامه هسته‌ای کشورمان و از جمله نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی که مطابق اصول 77 و 125 قانون اساسی ملزم به بررسی و اظهارنظر نهایی درباره این سند هستند و نیز اعضای محترم شورای عالی امنیت ملی، موارد یاد شده را به دقت ارزیابی کنند و چنانچه تفاوت‌ نظرهای ارائه شده از دو سوی ماجرا یعنی رئیس‌جمهور محترم کشورمان و رئیس‌جمهور آمریکا را ناشی از وجود بندهای «تفسیرپذیر» و «دو پهلو» در سند وین یافتند، قبل از تصویب نهایی برای اصلاح آن اقدام عاجل و جدی کنند.
۵- و بالاخره اگرچه دراین‌باره گفتنی‌های دیگری نیز هست که نیاز به شفاف شدن دارد ولی از آن میان به گلایه‌ای دوستانه و محترمانه از تهیه‌کنندگان متن توضیحی وزارت خارجه محترم کشورمان درباره سند وین که قبل از قرائت این سند تهیه شده و برای انتشار در اختیار رسانه‌های داخلی قرارگرفته است بسنده می‌کنیم.
 در این متن توضیحی برخی از بندهای توافق وین به گونه‌ای وارونه تفسیر شده است که می‌تواند حاوی آدرس غلط باشد. از جمله در این متن آمده است: «ایران به عنوان یک تولیدکننده محصولات هسته‌ای بخصوص 2 محصول راهبردی اورانیوم غنی‌شده و آب سنگین، وارد بازارهای جهانی خواهد شد و تحریم‌ها و محدودیت‌ها علیه صادرات و واردات مواد هسته‌ای بی‌تاثیر می‌شود».
در این تفسیر با عرض پوزش، درک مخاطب نادیده گرفته شده و از محدودیت‌ تحمیلی! حریف با عنوان «امتیاز» یاد شده است! توضیح آن که در توافق وین به صراحت آمده است که ایران نمی‌تواند بیش از 300 کیلوگرم اورانیوم 3/5 درصد غنی شده داشته باشد و تاکید شده است باید از 10 تن اورانیوم 3/5درصدی که در اختیار دارد، 9700 کیلوگرم آن را به کشور ثالثی که مورد تائید حریف باشد، تحویل بدهد. بنابراین الزام ایران به تحویل 9700 کیلو از محصول یاد شده، یک امتیاز برای حریف است و نه برای ایران که دوستان تهیه‌کننده متن توضیحی - گزاره‌برگ- وزارت خارجه از آن با عنوان یک دستاورد ارزشمند! و امتیاز صادرات مواد هسته‌ای یاد می‌کنند!
به یقین اعضاء  محترم تیم هسته‌ای کشورمان در جریان تنظیم متن یاد شده نبوده‌اند و گلایه آن است که چرا تهیه و تدوین آن را به کسانی سپرده‌اند که در این زمینه از تخصص لازم برخوردار نیستند.
و اما، در خاتمه گفتنی است که وجیزه پیش‌روی در همراهی با تیم هسته‌ای محترم کشورمان نوشته شده است و بی‌انصافی است اگر از تلاش صادقانه و دلسوزانه آنان قدردانی نشود و حضور عزتمندانه این عزیزان در آوردگاه جدی با 6 کشور یاد‌شده نادیده گرفته شود.
حسین شریعتمداری

بالماسکه جشن هسته‌ای در روزنامه‌های زنجیره‌ای

ادعای جشن هسته‌ای برای توافقی که لااقل در حوزه برنامه هسته‌ای صرفا محدودیت‌های گسترده را در بردارد، شگفتی ناظران و تحلیلگران را برانگیخت.
رجانیوز در این باره نوشت: نزدیک 10 روز است است مجموعه رسانه‌ای - تبلیغاتی دولت، اعم از مدیران و نشریات رسمی و رسانه‌های حامی و غیررسمی نزدیک به دولت حتی در شبکه‌های اجتماعی، تلاش خود را برای القاء یک جو تبلیغاتی گسترده در فضای افکار عمومی بکار گرفته‌اند تا با تزریق مصنوعی نوعی خوشحالی از توافقی که مردم از جزئیات آن خبر ندارند، فضا را برای برپایی جشنی دولتی تحت عنوان «جشن هسته‌ای» فراهم کنند.
چهارشنبه گذشته بود که یکی از مدیران رسانه‌ای دولت با فراخوان مسئولین رسانه‌ها، از نطق قریب‌الوقوع رئیس‌جمهور در تلویزیون بواسطه انجام توافق با 5+1 خبر داد تا عملا فضای رسانه‌ها را برای این جشن دولتی فراهم کند، اما تمدید چند باره مذاکرات، این فرصت را به مجموعه‌های رسمی و غیررسمی دولت نداد. 
با این حال روز دوشنبه رسانه‌های دولتی در اقدامی هماهنگ، از این برنامه پرده برداشتند. اما طنز تلخ این تصمیم نامی بود که برای این جشن خود ساخته و مصنوعی از سوی رسانه‌های دولتی انتخاب شد.
در حالی که بنا بر چارچوب توافق شده در لوزان و اخبار غیررسمی منتشر شده از محتوای مذاکرات، توافق پیش‌رو عملا صنعت هسته‌ای کشور را به صنعتی نمایشی و به سمت تعطیلی بخش‌های مهمی از آن خواهد کشاند، این رسانه‌ها برای جشن دولتی مذکور نام «جشن هسته‌ای» را برگزیدند! حال آنکه این نام پیش از این در روز بیست فروردین بمناسبت تکمیل چرخه سوخت هسته‌ا‌ی بومی در کشور و همچنین رسیدن به سطح غنی‌سازی 20 درصد، بواسطه مجاهدت شهید شهریاری، برگزیده شده بود که علت آن خوشحالی از ارتقاء و رشد بومی صنعت هسته‌ای کشور بود، حال مشخص نیست، قرار است جشن‌های دولتی برای کدام دستاورد هسته‌ای در این روزها برگزار شود که نام جشن هسته‌ای  برای آن برگزیده شده است چرا که به نظر می‌رسد جشن تعطیلی هسته‌ای، عنوان مناسبت‌تری برای این برنامه دولتی و مصنوعی بوده است.
11 روزنامه به همراه دهها سایت و خبرگزاری و شبکه‌های اجتماعی و صفحات مختلف فعال در فضای مجازی با تیتر مشترک «جشن هسته‌ای» درصدد خط‌دهی به افکار عمومی برآمده‌اند تا هرچه که در نهایت به عنوان توافق اعلام شود، بی‌آنکه مورد بررسی و نقد قرار گیرد و عیار حفظ منافع ملی و رعایت خطوط قرمز در آن محاسبه شده و مسیر قانونی خود را در داخل کشور طی کند، به عنوان پیروزی تلقی شده و برای آن جشن گرفته شود. این مسئله البته با بی‌تدبیری برخی مسئولان نیز هم‌افزا شد تا جایی که جملات این افراد، دستمایه انتخاب چنین تیتری برای رسانه‌های زنجیره‌ای گشت.
یادآور می‌شود روزنامه‌های شرق، آرمان، مردم‌سالاری، قانون، کائنات، همدلی، تعادل، آفتاب یزد، روژان، اسرار و ابتکار از جمله روزنامه‌هایی بودند که در اقدامی کاملا هماهنگ عبارت «آمادگی برای جشن هسته‌ای» را روز دوشنبه در صفحات اول خود تیتر کردند.

متن کامل برنامه جامع اقدام مشترک و جمع بندی مذاکرات ایران و 1+5

به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری فارس، برنامه جامع اقدام مشترک ظهر امروز تکمیل و از سوی محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان و فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا اعلام شد که مشروح آن از نظر خوانندگان می‌گذرد.

نظامیانی که لغو تحریم می‌شوند از فرماندهان عالیرتبه تا شرکتهای وابسته نظامی در لیست «برجام»

به گزارش خبرنگار امنیتی دفاعی خبرگزاری فارس، پس از مذاکرات هسته‌ای ایران با 1+5 که امروز در وین به پایان رسد، خبرگزاری فارس، متن برنامه جامع اقدام مشترک بین ایران و 1+5 (برجام) را به زبان انگلیسی منتشر کرد که در بخشی از این متن به افراد و شرکتهایی اشاره شده که با اجرای توافقنامه از لیست تحریم ها بیرون خواهند آمد.

در این میان اسامی افراد و شرکتهای وابسته به نیروهای مسلح نیز وجود دارد که برخی از آنها به شرح زیر است:

بنیاد تعاون سپاه

دریادار علی فدوی فرمانده نیروی دریایی سپاه

سردار سید مهدی فرحی رییس سابق سازمان هوافضای وزارت دفاع و معاون فعلی آماد و امور تحقیقاتی و صنعتی وزارت دفاع

پرویز فتاح رئیس سابق بنیاد تعاون سپاه و رئیس فعلی کمیته امداد امام خمینی(ره)

سردار علی حسن‌تاش،نیروی هوافضای سپاه پاسداران، نیروی قدس سپاه پاسداران، صنایع موشکی الغدیر،صنایع اپتیک اصفهان

ابراهیم محمودزاده، مدیرعامل سابق صاایران،بانک انصار،سردار جواد  درویشوند،وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح

مصطفی محمدنجار وزیر اسبق دفاع،سردار محمدرضا نقدی رئییس سازمان بسیج مستضعفین

علی اشرف نوری مسئول سابق اداره سیاسی سپاه،سردار محمد پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه، صنایع شیمیایی پارچین

سردار رستم قاسمی فرمانده سابق قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا(ص)

حجت‌الاسلام علی سعیدی نماینده ولی فقیه در سپاه، سردار حسین سلامی جانشین فرمانده کل سپاه

گروه صنایع شهید احمد کاظمی، ابوالقاسم مظفری شمس فرمانده سابق قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا(ص)

سردار علی شمشیری جانشین سابق وزارت دفاع،صنایع الکترونیک شیراز، قرارگاه سازندگی قائم(عج)

قرب کربلا،قرب نوح، سردار محمد حجازی معاون سابق ستاد کل نیروهای مسلح

مهرداد اخلاقی مدیرعامل سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع،قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا(ص)،دانشگاه مالک اشتر

محمد مهدی نژاد نوری رئیس سابق دانشگاه مالک اشتر،باطری سازی نیرو،صنایع هوایی قدس

سردار مرتضی رضایی قائم مقام اسبق سپاه،سردار مرتضی صفاری فرمانده سابق نیروی دریایی سپاه

سردار رحیم صفوی فرمانده سابق کل سپاه و مشاور و دستیار ارشد نظامی رهبر معظم انقلاب

صنایع شهید باقری،صنایع شهید همت،صنایع شهید خزاری،صنایع شهید ستاری،صنایع صیاد شیرازی،صنایع یامهدی،یاس ایر

سردار محمدرضا زاهدی فرمانده اسبق نیروی زمینی سپاه

سردار محمد باقر ذوالقدر قائم مقام اسبق سپاه و معاون فعلی قوه قضائیه،بانک قوامین

ملت ما توافق ندیده نیست(یادداشت روز)

سرانجام مذاکرات هسته‌ای را می‌توان از دو منظر هیجانی و عقلانی قضاوت کرد. طبیعتاً مسائل مهمی که بر سرنوشت یک کشور اثر می‌گذارد، تولید هیجان مثبت و منفی می‌کند. اما قبل و بعد از هر هیجانی باید بررسی کرد که این واکنش هیجانی چه قدر واقعی و مبتنی بر عقلانیت است. عصر دیروز که متن نگاشته شده برجام میان طرف ایرانی و غربی از مرز یکصد صفحه عبور کرده بود، برخی خبرها از نهایی شدن جمع‌بندی توافق حکایت می‌کرد و خبرهای دیگر، حاکی از ادامه مذاکرات برای حل اختلافات باقی مانده بود. برخی رسانه‌ها و سیاسیون در این میان نه از چند روز پیش که 2 سال است دعوت به جشن و پایکوبی می‌کنند! آنها در بحبوحه توافق ژنو و بیانیه لوزان هم ذوق‌زدگی نشان دادند اما گذر ایام معلوم کرد دست‌کم زیاده‌روی کرده‌اند، اگر که نگوییم بیراهه رفته‌اند.

برپایی جشن هسته ای فقط بعد از تایید توافق توسط مقام معظم رهبری- بعضی ها به دنبال ایجاد هیجان کاذبند

مگر ما به نمایندگان مجلس مان اعتماد نداریم، البته که داریم ، اما بعضی از مصوبه های همین مجلس توسط شورای نگهبان رد می شود و هیچ مشکلی هم پیش نمیاد. در مذاکرات هسته ای هم ما به تیم مذاکره کننده اعتماد داریم و آنها هم خیلی سخت کار و تلاش کردند اما به طرف های مقابل اعتماد نداریم و ظاهرا آنها خیلی بیشتر هم تلاش می کنند! پس اگر امروز و فردا و هروقت دیگر محصول این تلاش های دو طرف به اسم توافق اعلام شد تا مقام معظم رهبری بر آن صحه نگذارند چه جای جشن و یا حتی عزاست. بعضی به دنبال ایجاد هیجان کاذب و بهره برداری های تبلیغاتی و ایجاد اهرم فشار هستند. اگر مردم را وادار! به جشن وپایکوبی کنید و بعد معلوم شود توافق مورد تایید مجلس و رهبری نیست چه خواهد شد؟با این وصف به نظر شما ریگی به کفش کسانی که خیلی از جشن توافق هسته ای دم می زنند نیست؟!