سراج معلم

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ،اَلْحَمُدللهِِ رَبِّ الْعالَمینَ،حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ تَبارَکَ اللهُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ، وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.

به نام خداوند بخشنده مهربان، ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است بس است ما را خدا و نیکو وکیلى است منزه و بزرگ است خدا بهترین آفریدگان و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ.

و آنگاه دست خود را بر محلّ درد بمالد، از آن بیمارى شفا یابد. صبر کردم تا صبح شد، فریضه را بجا آوردم و چهل بار این دعا را خواندم و بر محلّ درد دست کشیدم. در نتیجه خداوند متعال آن بیمارى را شفا داد; من (ناباورانه) نشسته بودم و مى ترسیدم که مبادا آن بیمارى برگردد. تا سه روز به همین حال ماندم ولى بحمداللّه عود نکرد. بعد از آن، پدرم را از ماجرا باخبر ساختم، شکر خدا را بجا آورد و براى برخى از اطبّاى معروف که مسلمان نبودند، نقل کرد; آن طبیب که از سابقه بیمارى من خبر داشت، نزد من آمد و ملاحظه کرد، بیمارى کاملا برطرف شده است! همان جا مسلمان شد و کلمه شهادتین را بر زبان جارى ساخت.¹

 1. مهج الدعوات، صفحه 77 و بحارالانوار، جلد 92، صفحه 64، حدیث 40.

2- مفاتیح نوین، آیت الله مکارم شیرازی