ترویج موسیقی؛ ضرب‌آهنگ تغییرکاربری دانشگاه‌ها
شنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۴، ۰۱:۴۶ ب.ظ
در جایی که همه صاحب‌نظران کاربری اصلی دانشگاه را مباحث علمی و تحقیق و توسعه می‌دانند و مخالفت صریح خود را با ترویج موسیقی در دانشگاه ابراز می‌دارند، رانده شدن علم به حاشیه و ورود موسیقی و احزاب سیاسی به «منطقه ممنوعه دانشگاه» از مواردی است که ...
به گزارش «خبرگزاری دانشجو» از اصفهان - راضیه احمدی؛ طی ماه‌های اخیر آنقدر شاهد بروز اتفاقات جدید و عجیب در فضای دانشگاهی کشور بوده‌ایم، که کمتر کسی می‌تواند از کنار آنها بی‌توجه عبور کند، اتفاقاتی که از به حاشیه راندن وظایف اصلی این نهاد علمی- پژوهشی حکایت دارد.
در روزهایی که مسئله بررسی علل عدم رشد علمی در دانشگاه‌ها ذهن عده بسیاری از دغدغه‌مندان و صاحبان خرد و اندیشه را به خود مشغول کرده است و وزیر علوم با حضور در برنامه تلویزیونی به سوالات پرسشگران، پاسخ‌هایی نه چندان قانع کننده می‌دهد؛ رونق گرفتن موسیقی و اجرای کنسرت به بهانه‌های مختلف، از دریچه‌ای دیگر در دانشگاه خود نمایی می‌کند.
به نظر می‌رسد گروه‌های موسیقی، اجرا در سالن‌های دانشگاهی اصفهان و در جمع دانشجویان را به اجرا در سالن های مجلل سطح شهر ترجیح داده و با توجه به برنامه ریزی های صورت گرفته و تمایل مسئولان دانشگاه‌ها برای اجاره تالارهای همایش خود به اینگونه کنسرت‌ها، دانشجویان شاهد تکرار پیاپی حضور گروه‌های موسیقی بودند.
راه‌اندازی دیسکو کوچولو به مناسبت هفته خوابگاه‌ها در دانشگاه اصفهان، برگزاری کنسرت موسیقی در ایام سوگواری و شب شهادت امام موسی کاظم (ع) و اجرای موسیقی در همایش‌های علمی و فرهنگی نشست کانون‌های دانشگاه آزاد اسلامی و همایش قطب‌های علمی کشور در اصفهان و ... تنها موارد معدودی از پرداختن بی حد و مرز به ترویج موسیقی در دانشگاه‌های اصفهان است، که پس از جولان احزاب سیاسی و شکل‌گیری باشگاه احزاب، جلوه دیگری از حاشیه‌سازی برای مراکز علمی کشور آشکار شد و دانشگاه‌ها در حال تبدیل به باشگاه موسیقی و رقص هستند.
تخطی‌های فرهنگی شأن دانشجو و دانشگاه را زیر سوال برد
علی گلشاه، دبیر تشکل سیاسی امیرالمومنین(ع) دانشگاه آزاد اصفهان در گفتگو خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در اصفهان، با اشاره به جو فرهنگی دانشگاه‌ها، نظرات خود را اینطور بیان می کند: «در برخی برنامه‌های فرهنگی در سال گذشته یکسری تخطی‌هایی صورت گرفت، مانند مراسم کانون‌های فرهنگی دانشگاه‌های آزاد کل کشور که برگزار کننده آن واحد اصفهان بود و متاسفانه تخطی‌هایی صورت گرفت که شأن دانشجو و دانشگاه را زیر سوال برد.»
بروز این مسائل در دانشگاه به اندازه‌ای است که حتی همایش‌های علمی و مراسم‌های روتین دانشگاهی نیز رنگ و بوی موسیقیایی به خود گرفته اند و کمتر همایش یا برنامه ای را می‌توان یافت که برای حضور گروه موسیقی و یا اجرای خواننده‌های مشهور، هزینه‌های گزاف اختصاص نداده باشد.
این مسئله در شرایطی است که دولت دم از کمبود بودجه در شرایط تحریم و اوضاع نابه سامان اقتصادی می‌زند؛ پس مسئولین دانشگاه‌ها باید برای اختصاص بودجه فرهنگی به فعالیت‌ها دقت نظر بیشتری به خرج دهند.
موسیقی نباید از حاشیه به متن اصلی دانشگاه تبدیل شود
حجت الاسلام تقوی، مسئول نهاد رهبری در دانشگاه اصفهان نیز در این باره می‌گوید: « درخصوص بحث ترویج موسیقی در دانشگاه، معیار ما همان معیاری است که مقام معظم رهبری تعیین کردند، که فرمودند با ترویج موسیقی در دانشگاه‌ها مخالف هستند. اینجا در ابتدا باید یک محیط علمی پویا باشد، و در مرحله بعد یک محیط پویای فرهنگی باشد، پس طبیعتا مسائلی که دانشگاه را از رسالت ذاتی خود دور می‌کند، نباید در این محیط علمی ورود پیدا کند.»
حجت الاسلام تقوی با اشاره به اینکه کسی با موسیقی مجاز و شرعی مخالف نیست، معتقد است: «برگزاری برنامه‌های موسیقی در دانشگاه‌ها نباید به گونه‌ای باشد که از حاشیه به متن بیاید و این مسئله اصلا به صلاح دانشگاه نیست و فایده‌ای هم برای دانشجویان به همراه نخواهد داشت.»
نشاط دانشگاه باید با حفظ احترام و شان دانشجو همراه باشد
البته توجه به این نکته ضرورت دارد که هدف از مطرح شدن این مسائل منع شادی و نشاط دانشجویان در دانشگاه نیست، اما باید دید که آیا پخش موسیقی و برگزاری کنسرت به بهانه‌های مختلف به تنهایی می‌تواتند از عهده تامین نیازهای متنوع دانشجویان در دانشگاه‌ها برآید یا خیر، چراکه اگر جوانب مختلف نیازهای دانشجویان با محوریت علم و پژوهش در کنار یکدیگر باشند، مطمئنا شاهد ثابت شدن روند تولید علم و یا حتی رکود علمی کشور نخواهیم بود.
حمیدرضا فلاح پیشه، مسئول عقیدتی و نظارت بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در خصوص رواج موسیقی در محیط آکادمیک، معتقد به حفظ فضای شادی با رعایت کرامت دانشجویی است و می‌گوید: «مجموعه‌های دانشجویی رویکردهای سرگرمی‌محور و نشاط آور را یکی از اولویت‌های برنامه خود در دانشگاه می‌دانند؛ اما معتقدیم باید احترام و شان جایگاه دانشجو و کاربری اصلی دانشگاه حفظ شود.اما مسئولان گویا به این موضوع صرفا از دریچه سیاسی کاری می نگرند و به دنبال اهداف خاصی در پروژه ترویج موسیقی و به اصطلاح شاد کردن فضای دانشگاه هستند.»
فلاح پیشه تاکید دقیقی بر حفظ نشاط در کنار رعایت چارچوبهای علمی و قانونی دارد و معتقد است: «انرژی و تنوع و نشاط و شادی باید در چارچوب های هدف اصلی دانشگاه یعنی تولید علم و دانش اتفاق بیفتد، به علاوه که بسیاری از دانشجویان نگران کرامت ارزش های اسلامی و شان دانشجویی هستند.»
بر این اساس، نکته اصلی که باید در ضمن ایجاد شادی و نشاط در دانشگاه و ایجاد فضایی پرانرژی برای دانشجویان به آن توجه داشته باشیم، نوع ایجاد این فضا و کیفیت آن است. چراکه اگر مساله کیفیت رعایت شود اتفاقا شادی و نشاط دانشجو به سود خودش و جامعه و کشور خواهد بود و بازدهی فعالیت علمی را افزایش داده و معضلات و آسیب‌های دوران دانشجویی را کاهش خواهد داد.
مسائل سیاسی، پشت پرده رواج موسیقی در دانشگاه ها
حجت الاسلام امینی، مسئول نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان علاوه بر خروج دانشگاه از کاربری خود یک عقیده ویژه دارد و آن دست‌های پشت پرده توریج موسیقی است.
وی درباره این عقیده اینطور استدلال می‌کند: «ما همواره مخالفت خود در رابطه با ترویج موسیقی در فضای علمی بیان کرده‌ایم و در دانشگاه باید با به شادی‌های ماندگار و مثبت پرداخته شود و نه شادی‌های مخدر؛ برگزاری همایش‌های علمی، پرداختن به درس و مقالات و فعالیت‌های مثبت از جمله کارکردهای دانشگاه می‌باشد. اما شاهد این هستیم که عده‌ای به هر دلیلی ترویج موسیقی در دانشگاه را پیگیری و حمایت می‌کنند، و مباحث سیاسی پشت این قضیه وجود دارد، چراکه خوشبختانه و یا متاسفانه بحث‌های سیاسی به دانشگاه گره خورده و این معضل فراگیر ما است.»
با وجود این شرایط و در جایی که همه صاحب نظران کاربری اصلی دانشگاه را مباحث علمی و تحقیق و توسعه می‌دانند و مخالفت صریح خود را با ترویج موسیقی در دانشگاه ابراز می‌دارند، رانده شدن علم به حاشیه و ورود موسیقی و احزاب سیاسی به «منطقه ممنوعه دانشگاه» از مواردی است که مسئولین باید در صدد رفع ابهامات اذهان عمومی در خصوص آن برآیند.
همه این موارد و آسیب‌ها در شرایطی است که مسئولین علمی کشور به جای بیان علت افت علمی دانشگاه و در عوض رشد موسیقی به جای آن، سعی در گریز از این مهلکه را دارند و هنوز هیچ پاسخ قانع کننده از سوی مسئولین مربوطه داده نشده است.
به نظر می‌رسد عدم پیگیری چنین رفتارهای پرحاشیه در محیط مقدس «مبدا تحولات»، نه تنها موتور محرکه تولید علم را در کشور متوقف می‌کند، بلکه حرکت با چنین شیوه‌ای کلا باعث از مسیر خارج شدن حرکت‌های پژوهشی دانشگاه‌ها و تبدیل شدن به باشگاه‌های سیاسی و ترویج موسیقی خواهد شد.
در روزهایی که مسئله بررسی علل عدم رشد علمی در دانشگاه‌ها ذهن عده بسیاری از دغدغه‌مندان و صاحبان خرد و اندیشه را به خود مشغول کرده است و وزیر علوم با حضور در برنامه تلویزیونی به سوالات پرسشگران، پاسخ‌هایی نه چندان قانع کننده می‌دهد؛ رونق گرفتن موسیقی و اجرای کنسرت به بهانه‌های مختلف، از دریچه‌ای دیگر در دانشگاه خود نمایی می‌کند.
به نظر می‌رسد گروه‌های موسیقی، اجرا در سالن‌های دانشگاهی اصفهان و در جمع دانشجویان را به اجرا در سالن های مجلل سطح شهر ترجیح داده و با توجه به برنامه ریزی های صورت گرفته و تمایل مسئولان دانشگاه‌ها برای اجاره تالارهای همایش خود به اینگونه کنسرت‌ها، دانشجویان شاهد تکرار پیاپی حضور گروه‌های موسیقی بودند.
راه‌اندازی دیسکو کوچولو به مناسبت هفته خوابگاه‌ها در دانشگاه اصفهان، برگزاری کنسرت موسیقی در ایام سوگواری و شب شهادت امام موسی کاظم (ع) و اجرای موسیقی در همایش‌های علمی و فرهنگی نشست کانون‌های دانشگاه آزاد اسلامی و همایش قطب‌های علمی کشور در اصفهان و ... تنها موارد معدودی از پرداختن بی حد و مرز به ترویج موسیقی در دانشگاه‌های اصفهان است، که پس از جولان احزاب سیاسی و شکل‌گیری باشگاه احزاب، جلوه دیگری از حاشیه‌سازی برای مراکز علمی کشور آشکار شد و دانشگاه‌ها در حال تبدیل به باشگاه موسیقی و رقص هستند.
تخطی‌های فرهنگی شأن دانشجو و دانشگاه را زیر سوال برد
علی گلشاه، دبیر تشکل سیاسی امیرالمومنین(ع) دانشگاه آزاد اصفهان در گفتگو خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در اصفهان، با اشاره به جو فرهنگی دانشگاه‌ها، نظرات خود را اینطور بیان می کند: «در برخی برنامه‌های فرهنگی در سال گذشته یکسری تخطی‌هایی صورت گرفت، مانند مراسم کانون‌های فرهنگی دانشگاه‌های آزاد کل کشور که برگزار کننده آن واحد اصفهان بود و متاسفانه تخطی‌هایی صورت گرفت که شأن دانشجو و دانشگاه را زیر سوال برد.»
بروز این مسائل در دانشگاه به اندازه‌ای است که حتی همایش‌های علمی و مراسم‌های روتین دانشگاهی نیز رنگ و بوی موسیقیایی به خود گرفته اند و کمتر همایش یا برنامه ای را می‌توان یافت که برای حضور گروه موسیقی و یا اجرای خواننده‌های مشهور، هزینه‌های گزاف اختصاص نداده باشد.
این مسئله در شرایطی است که دولت دم از کمبود بودجه در شرایط تحریم و اوضاع نابه سامان اقتصادی می‌زند؛ پس مسئولین دانشگاه‌ها باید برای اختصاص بودجه فرهنگی به فعالیت‌ها دقت نظر بیشتری به خرج دهند.
موسیقی نباید از حاشیه به متن اصلی دانشگاه تبدیل شود
حجت الاسلام تقوی، مسئول نهاد رهبری در دانشگاه اصفهان نیز در این باره می‌گوید: « درخصوص بحث ترویج موسیقی در دانشگاه، معیار ما همان معیاری است که مقام معظم رهبری تعیین کردند، که فرمودند با ترویج موسیقی در دانشگاه‌ها مخالف هستند. اینجا در ابتدا باید یک محیط علمی پویا باشد، و در مرحله بعد یک محیط پویای فرهنگی باشد، پس طبیعتا مسائلی که دانشگاه را از رسالت ذاتی خود دور می‌کند، نباید در این محیط علمی ورود پیدا کند.»
حجت الاسلام تقوی با اشاره به اینکه کسی با موسیقی مجاز و شرعی مخالف نیست، معتقد است: «برگزاری برنامه‌های موسیقی در دانشگاه‌ها نباید به گونه‌ای باشد که از حاشیه به متن بیاید و این مسئله اصلا به صلاح دانشگاه نیست و فایده‌ای هم برای دانشجویان به همراه نخواهد داشت.»
نشاط دانشگاه باید با حفظ احترام و شان دانشجو همراه باشد
البته توجه به این نکته ضرورت دارد که هدف از مطرح شدن این مسائل منع شادی و نشاط دانشجویان در دانشگاه نیست، اما باید دید که آیا پخش موسیقی و برگزاری کنسرت به بهانه‌های مختلف به تنهایی می‌تواتند از عهده تامین نیازهای متنوع دانشجویان در دانشگاه‌ها برآید یا خیر، چراکه اگر جوانب مختلف نیازهای دانشجویان با محوریت علم و پژوهش در کنار یکدیگر باشند، مطمئنا شاهد ثابت شدن روند تولید علم و یا حتی رکود علمی کشور نخواهیم بود.
حمیدرضا فلاح پیشه، مسئول عقیدتی و نظارت بسیج دانشجویی دانشگاه اصفهان در گفتگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در خصوص رواج موسیقی در محیط آکادمیک، معتقد به حفظ فضای شادی با رعایت کرامت دانشجویی است و می‌گوید: «مجموعه‌های دانشجویی رویکردهای سرگرمی‌محور و نشاط آور را یکی از اولویت‌های برنامه خود در دانشگاه می‌دانند؛ اما معتقدیم باید احترام و شان جایگاه دانشجو و کاربری اصلی دانشگاه حفظ شود.اما مسئولان گویا به این موضوع صرفا از دریچه سیاسی کاری می نگرند و به دنبال اهداف خاصی در پروژه ترویج موسیقی و به اصطلاح شاد کردن فضای دانشگاه هستند.»
فلاح پیشه تاکید دقیقی بر حفظ نشاط در کنار رعایت چارچوبهای علمی و قانونی دارد و معتقد است: «انرژی و تنوع و نشاط و شادی باید در چارچوب های هدف اصلی دانشگاه یعنی تولید علم و دانش اتفاق بیفتد، به علاوه که بسیاری از دانشجویان نگران کرامت ارزش های اسلامی و شان دانشجویی هستند.»
بر این اساس، نکته اصلی که باید در ضمن ایجاد شادی و نشاط در دانشگاه و ایجاد فضایی پرانرژی برای دانشجویان به آن توجه داشته باشیم، نوع ایجاد این فضا و کیفیت آن است. چراکه اگر مساله کیفیت رعایت شود اتفاقا شادی و نشاط دانشجو به سود خودش و جامعه و کشور خواهد بود و بازدهی فعالیت علمی را افزایش داده و معضلات و آسیب‌های دوران دانشجویی را کاهش خواهد داد.
مسائل سیاسی، پشت پرده رواج موسیقی در دانشگاه ها
حجت الاسلام امینی، مسئول نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان علاوه بر خروج دانشگاه از کاربری خود یک عقیده ویژه دارد و آن دست‌های پشت پرده توریج موسیقی است.
وی درباره این عقیده اینطور استدلال می‌کند: «ما همواره مخالفت خود در رابطه با ترویج موسیقی در فضای علمی بیان کرده‌ایم و در دانشگاه باید با به شادی‌های ماندگار و مثبت پرداخته شود و نه شادی‌های مخدر؛ برگزاری همایش‌های علمی، پرداختن به درس و مقالات و فعالیت‌های مثبت از جمله کارکردهای دانشگاه می‌باشد. اما شاهد این هستیم که عده‌ای به هر دلیلی ترویج موسیقی در دانشگاه را پیگیری و حمایت می‌کنند، و مباحث سیاسی پشت این قضیه وجود دارد، چراکه خوشبختانه و یا متاسفانه بحث‌های سیاسی به دانشگاه گره خورده و این معضل فراگیر ما است.»
با وجود این شرایط و در جایی که همه صاحب نظران کاربری اصلی دانشگاه را مباحث علمی و تحقیق و توسعه می‌دانند و مخالفت صریح خود را با ترویج موسیقی در دانشگاه ابراز می‌دارند، رانده شدن علم به حاشیه و ورود موسیقی و احزاب سیاسی به «منطقه ممنوعه دانشگاه» از مواردی است که مسئولین باید در صدد رفع ابهامات اذهان عمومی در خصوص آن برآیند.
همه این موارد و آسیب‌ها در شرایطی است که مسئولین علمی کشور به جای بیان علت افت علمی دانشگاه و در عوض رشد موسیقی به جای آن، سعی در گریز از این مهلکه را دارند و هنوز هیچ پاسخ قانع کننده از سوی مسئولین مربوطه داده نشده است.
به نظر می‌رسد عدم پیگیری چنین رفتارهای پرحاشیه در محیط مقدس «مبدا تحولات»، نه تنها موتور محرکه تولید علم را در کشور متوقف می‌کند، بلکه حرکت با چنین شیوه‌ای کلا باعث از مسیر خارج شدن حرکت‌های پژوهشی دانشگاه‌ها و تبدیل شدن به باشگاه‌های سیاسی و ترویج موسیقی خواهد شد.
