نیایش دکتر مصطفی چمران
۱ سپتامبر ۱۹۶۱
من مسئولیت تام دارم که در مقابل شداید و بلایا بایستم ، تمام ناراحتی ها را تحمل کنم ، رنج ها را بپذیرم ، چون شمع بسوزم و راه را برای دیگران روشن کنم ، به مردگان روح بدم ، تشنگان حق و حقیقت را سیراب کنم . ای خدای بزرگ ، من این مسئولیت تاریخی را در مقابل تو به گرده گرفته ام و تنها تویی که ناظر اعمال منی و فقط تویی که به او پناه می جویم و تقاضای کمک می کنم . ای خدا ، من باید از نظر علم از همه برتر باشم تا مبادا که دشمنان مرا از این راه طعنه زنند . باید به آن سنگ دلانی که علم را بهانه کرده و به دیگران فخر می فروشند ثابت کنم که خاک پای من هم نخواهند شد . باید همه ی آن تیره دلان مغرور و متکبر را به زانو در آورم ، آن گاه خود خاضع ترین و افتاده ترین فرد روی زمین باشم . ای خدای بزرگ ، این ها که از تو می خواهم چیزهائیست که فقط می خواهم در راه تو به کار اندازم و تو خوب می دانی که استعداد آن را داشته ام . از تو می خواهم مرا توفیق دهی که کارهایم ثمر بخش شود و در مقابل خسان سرافکنده نشوم . من باید بیشتر کار کنم ، از هوی و هوس بپرهبزم ، قوای خود را بیش تر متمرکز کنم و از تو نیز ای خدای بزرگ می خواهم که بیش تر کمک کنی . تو ای خدای من می دانی که جز راه تو و کمال و جمال تو آرزویی ندارم ، آن چه می خواهم آن چیزی است که تو دستور داده ای و می دانی که عزت و ذلت به دست توست و می دانم که بی تو هیچ ام و خالصانه از تو تقاضای کمک و دستگیری دارم .
برای شادی روحش فاتحه و صلوات هدیه کنید.
- ۹۴/۰۳/۳۱