سراج معلم

 حجاب را خداوند متعال واجب کرده است و نه حضرت علی علیه السلام . چنان چه در کلام وحی می‌فرماید:

«یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِأَزواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُؤمِنینَ یُدنینَ عَلَیهِنَّ مِن جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدنى‏ أَن یُعرَفنَ فَلا یُؤذَینَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً» (الأحزاب - 59)

ترجمه: اى پیامبر به همسران و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که خویشتن را با چادرهاى خود بپوشانند که این کار، براى این که [به عفت] شناخته شوند تا مورد آزار قرار نگیرند، بهتر است و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.

لذا چه حکومت اسلامی باشد یا نباشد، زنان مسلمان باید حدود الهی را رعایت نمایند و اگر اهل رعایت نیز نیستند، سرپیچی خود را علنی نکنند و نافرمانی از خداوند را ترویج ننمایند. چنان چه روزه‌خواری علنی، ترک علنی نماز، شراب‌خواری علنی و علنی نمودن هر معصیت دیگر، گناه بزرگ‌تر و مضاعفی است.
خداوند متعال دوست دارد که گناه علنی نگردد. فایده این کار هم برای فرد گناهکار است که حرمتش حفظ می‌شود و هم برای جامعه‌ است که گناه در آن رواج نمی‌یابد و بستر برای انحراف مساعد نمی‌گردد.

اما حکومت اسلامی برای آن است که احکام خداوند متعال در زمینه‌های متفاوت سیاسی، اقتصادی، نظامی، اجتماعی و ... با پشتوانه‌ی حکومتی به اجرا درآید تا بستر رشد و کمال مردم مساعدتر گردد و وظیفه‌ی حاکم اسلامی نیز اجرا و اعمال احکام اسلامی می‌باشد و نه نقض آنها به هر بهانه‌ای. لذا مشخص است که در زمان حکومت حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نیز رعایت حجاب به عنوان یک «واجب» الهی، واجب بوده است و ترک علنی آن به عنوان «فسق آشکار» محسوب می‌گردید، چنان چه امروز نیز همین‌طور است.

اما در باره‌ی اهل کتاب. رعایت حجاب در همه‌ی ادیان الهی واجب بوده و هست و اهل کتاب نیز حدود دو قرن و به ویژه از رنسانس به بعد حجاب را کنار گذاشته‌اند. زنان اهل کتاب نیز مانند مسلمانان پوشیده بودند و هم اکنون نیز بانوان اهل کتاب اگر مؤمن باشند، حجاب کامل را رعایت می‌کنند. چنان چه نمونه‌ی آن را در دختران و زنان نهادهای دینی کلیسای مسیحیت و یا کنیسه‌ی یهودیت و یا در میان زرتشی‌ها می‌بینیم. لذا زنان اهل کتاب در صدر اسلام نیز به خودی خود حجاب را رعایت می‌نمودند و نیازی به اجبار حکومتی نبود.
البته زنان غیر اهل کتاب نیز اهل حجاب بودند. چنان چه تاریخ حجاب در میان زنان ایرانی به دوره‌ی هخامنشیان و پیش از آن می‌رسد.

به طور کلی فرهنگ بی‌حجابی، پس از قدرت گرفتن استعمار و استثمار مدرن رواج یافت تا مردان هوس‌باز و سرمایه‌دار بتوانند بدون زحمت به لذت رسیده و نیز چرخه‌های اقتصادی گوناگون خود را رونق بخشند.