کار خود را ثمربخش بداند یا نداند
وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِی کُنتَ عَلَیْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن یَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن یَنقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَیْهِ ۚ وَإِن کَانَتْ لَکَبِیرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِینَ هَدَى اللَّـهُ ۗ وَمَا کَانَ اللَّـهُ لِیُضِیعَ إِیمَانَکُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَّحِیمٌ ﴿بفرة١٤٣﴾
...
قبلهی پیشین تو (بیتالمقدس) را معین نکرده بودیم مگر برای آنکه پیروان واقعی پیامبر از دنبالهروان سنتهای جاهلی معلوم و ممتاز گردند.
هر چند که بسی بزرگ و مهم مینمود مگر برای کسانیکه خدا هدایتشان کرده است و خدا هرگز ایمان شما را ضایع نمیکرد.
همانا خدا بر مردمان مهربان و دارای رحمت است.
نکات کلیدی
۱. یکی از چیزهایی که راهروِ راهِ هدف و مقصود، اگر داشته باشد، بهتر میتواند حرکت کند و احتمال رسیدنش هست و اگر نداشته باشد، کندتر حرکت میکند و احتمال نرسیدنش هم زیاد است، این است که کار خود را ثمربخش بداند یا نداند. اگر ثمربخش دانست این راه را؛ حرکت خود و کار خود و گام خود را، احساس کرد که این از بین نمیرود،عملش ضایع نمیشود، بر این حرکت و بر این گام، یک اثری مترتب میشود، هر حرکت او یک موجی را ایجاد میکند که او را بیشتر به منزل میرساند. مؤمن اینجور است مؤمن کار خودش را ثمربخش میداند و قرآن این را به او آموخته است.
۲. وقتی که مسلمانها در مکه بودند، رو به کعبه نماز میخواندند وقتی آمدند به مدینه، رو به بیتالمقدس نماز میخواندند بهدستور پروردگار البته. همان کاری که یهودیها هم میکردند. چندی گذشت و آیه نازل شد که برگرد بهطرف کعبه، مسجدالحرام. و مسلمانها بنا کردند به آن طرف نماز خواندن. یکی از آیاتی که ابعاد مختلف ماجرای تغییر قبله را شرح میدهد این آیه است. میگوید خواستیم با این کار آزمایشی از شما بهعمل بیاید ... ما خواستیم یک سنت آبا و اجدادی را موقتا از شما بگیریم و ببینیم چقدر حاضرید برای خاطر خدا سنتها را زیر پا بگذارید. ... نه اینکه خیال کنید نمازهایی که در مدتی که در مدینه بودید و اوایل، رو به بیتالمقدس خواندید، این نمازها را ما به هیچ میگیریم، قبولشان نداریم، قبلهی بیتالمقدس، قبلهی باطلی بود، نه، نهخیر. کارهایی که کردید، همهاش در همهی مراتب، مورد قبول است. تلاشهای شما و سعیهای شما مؤمنان، هم در مورد قبله و هم بهطور کلی، مورد تصدیق و تأیید و مورد پاداش و سپاس خداست ... خدا هرگز ایمان شما را ضایع نمیکند. http://farsi.khamenei.ir/
- ۹۴/۰۵/۰۳