سراج معلم

فارس: «آیت‌الله بروجردی درگذشت»، خبر تکان دهنده بود هنوز از زمانی که رادیو ملی ایران خبر را اعلام کرد، ساعتی نگذشته بود که شهر قم پر شد از مشتاقانی که از سراسر ایران برای تشییع پیکر مطهرش آمده بودند. جمعیت به قدری فراوان بود که جای سوزن انداختن نبود. همه آمده بودند که این ضایعه اسفبار را به بانوی کرامت تسلیت بگویند.

قم یکپارچه عزادار بود و بازار قم به احترام این مرجع تقلید تا یک هفته تعطیل شد، ضربه سنگینی به اسلام وارد آمده بود و نمی‌شد این ضایعه را به هیچ عنوان جبران کرد.

آیت‌الله بروجردی شاگردان فراوانی را تحویل جامعه اسلامی داد که همه آنان از اساتید برجسته حوزه‌های علمیه شدند و از آن جمله می‌توان به امام خمینی و حضرات آیات فاضل لنکرانی(ره)، نوری همدانی، موسوی اردبیلی، گلپایگانی، تبریزی(ره)، سبحانی، مکارم شیرازی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، جوادی آملی و آیت‌الله سیستانی اشاره کرد.

شاگردان این مرجع تقلید همه زبان به شجاعت ایشان باز می‌کنند تا جایی که یکی از شاگردان آن مرجع تقلید نقل می‌کند زمانی که محمدرضا شاه قصد داشت مبلغ یک میلیون تومان که بابت فروش پنج ریال عوارض اضافی بلیت قطار قم‌ به دست آمده بود برای کمک به ساختمان مسجد اعظم قم هزینه کند ولی آیت‌الله بروجردی از این کار امتناع کرده و فرمودند «اگر این پول را از خودتان هم بدهید قبول نخواهم کرد که مبادا فردا این مسجد به نام مسجد شاه خوانده شود».

آیت‌الله سید صادق فقیه سبزواری در گفت<fo< font="">‌وگو با خبرنگار فارس با اشاره به درایت این مرجع تقلید در برخورد با شاه اظهار کرد: آیت‌الله بروجردی نه تنها حاضر به قبول کمک از طرف شاه و خاندان پهلوی نشد بلکه برای شاه پیام داد «آب قم شور و کم است‌. دستور دهید چند حلقه چاه عمیق حفر کنند و بعد هم شهر قم لوله‌کشی صورت بگیرد و سد رودخانه قم نیز تعمیر شود و اینها هیچ کدام هم هزینه زیادی ندارد».

از دیگر خصوصیات این مرجع جهان تشیع اخلاص و ایمان راسخ بود و به همین دلیل ائمه اطهار (ع) لطف و عنایت ویژه‌ای  به ایشان داشتند.

یکی از دیگر شاگردان آیت‌الله بروجردی در ارتباط با نظر لطف اهل‌بیت (ع) به ایشان می‌گوید: آیت‌الله بروجردی حدود ۹۰ سال سن داشتند ولی هیچ وقت احتیاج به عینک پیدا نکردند و به راحتی می‌توانستند دور و نزدیک را ببینند و مطالعه کنند.

آیت‌الله نوری همدانی به خاطره ای که آیت‌الله بروجردی برای برخی شاگردانش نقل کرده بود اشاره کرده و می‌گوید: زمانی که آیت الله بروجردی در بروجرد بودند براثر مطالعه فراوان احساس ضعف در چشمانشان می‌کند و زمانی که در بروجرد مراسم مخصوصی روز عاشورا اجراء می‌شود از گلی که مردم سراپای خود را با آن آغشته کرده بودند به قصد شفا مقداری از آن گل را به چشمشان کشید و مورد عنایت امام حسین (ع) قرار گرفته و تا زمان فوت نیازمند عینک نشد ولی با این وجود از ما خواست تا زمانی که در قید حیات هستند این موضوع جایی ذکر نشود.

اگر زندگی آیت الله بروجردی که از بزرگترین علمای جهان تشیع را مرور کنیم خواهیم دید که با خدا بودن موجب شده بود که ایشان دارای قدرت الهی باشند و از هیچ نیروی قهری هراس نداشته باشد. زیرا که نه اموال خود را با بیت المال مخلوط می‌کرد و نه از وجوهاتی که به دفترش می آوردند به نفع خود و خانواده استفاده می‌کرد.

آیت الله علوی گرگانی با اشاره به سیره زندگی آیت‌الله بروجردی عنوان می‌کند: ایشان هیچگاه از وجوهات امور خود را نمی‌گذراند و ملکی در بروجرد داشت که در آمد سال آن ملک را به ۱۲ قسمت تقسیم می‌کرد و سهم یک دوازدهم را برای خرج خود و خانواده و مابقی را برای مستمندان کنار می‌گذاشت.

این مدرس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم می‌گوید: خداوند به دلیل سیره خاصی که آیت‌الله بروجردی داشت به ایشان عزت و احترام عنایت کرد و زمانی که فوت کرد تا ۴۰ روز شهر قم در عزا و ماتم بود.

ماجراهای عجیب ولی باور کردنی از آیت‌الله بروجردی عنوان می‌شود که نشان از جایگاه والای ایشان نزد خداوند است که این ماجراها نه تنها در زمان حیات مشهود بود بلکه پس از فوت نیز موجب شگفتی شد و همین مسئله موجب آن شد که کتابی با عنوان «الگوی زعامت؛ سرگذشت ‌های ویژه حضرت آیت‌الله بروجردی» به رشته تحریر در بیاید.

از قول آیت‌الله عبدالصاحب مرتضوى لنگرودى در این کتاب آمده است که یک شخص مورد اعتماد و متدین اینگونه نقل می‌کند، زمانی که ضایعه فوت آیت‌الله بروجردی را شنیدم  بسیار ناراحت شدم تا جایی که احساس می‌کردم پدرم را از دست داده‌ام، تصمیم گرفتم در غسل و کفن ایشان شرکت کنم و این توفیق نصیبم شد. به این ترتیب به همراه یکی از دیگر دوستان وارد حمام خانه آقا شدیم و زمانی که آقا را خواستیم غسل بدهیم هنوز آبى نریخته بودیم که دیدم چشم آیت الله بروجردی باز شده و این سو و آن سو را نگاه کرده و گاهی لبخند می‌زند.

بعد از اینکه غسل آیت‌الله بروجردی به پایان رسید، ایشان را را برای تکفین به جای دیگری بردیم و دوباره مشاهده کردم که چشم‌هاى ایشان اطراف را نگاه مى‌‌کند و گاهى تبسم می‌کند که  در حالت بهت و حیرت بودم که رفیقم به من گفت: خداوند مى‌خواسته به شما نشان بدهد که این عالم ربانى چقدر بزرگوار است و چشم برزخى شما را باز کرده است و آنچه شما دیده‌اید لبخند زدن برزخى ایشان بوده است ، زیرا پس از اینکه روح از بدنش خارج مى‌شود، در قالب مثالى مى‌رود و در واقع زنده است.

سیزدهم شوال سالروز عروج آسمانی آیت‌الله بروجردی است ولی یاد و خاطر این مرجع عظیم‌الشأن شیعه با آثاری مانند مدرسه خان، مسجد اعظم و کتابخانه بزرگ مسجد اعظم که تنها مشتی از خروار یادگاران ایشان است همواره گرامی داشته می‌شود