سراج معلم

 کوروش آسوده نخواب
اینجا عقده ها به نامت خالی میکنند
ملیّتشان دارد خفه شان میکند
ولایت پذیری به کتشان نمیرود
پشت تو قایم میشوند

انگار آنان فقط وطن دوستند
اَنگ عرب پرستی به ما میزنند
نمیدانم عمرشان قد نمیدهد یا خودشان را به خواب زدند
فراموش کردند، شهدایی را که برای وجب به وجب این خاک، خون دادند

با رمز یا علی علیه السلام و یا زهرا سلام الله علیها !

چه وطن پرستی هستند اینها...
درِ گوشی میگویم به شمایی که خویش را وطن پرست مینامید :
خالکوبی نقش رستم و نقش کوروش ، با آمپول بی حسی را همه میتوانند انجام دهند

نشستن در بشکه قیر داغ
با سر رفتن و بی سر آمدن
روی سیم خار دار خوابیدن
روی مین رفتن
بدون آمپول بی حسی را تحمل داری ؟
کنار سنگ قبرت کوروش جان برای دلشان خانه اجاره کردند اما گوشی موبایلشان را که چک کنی معدن جک های اقوام ایرانی است!
به زبان به آریایی بودنشان افتخار میکنند ولی در عمل حتی به خرید کالای ایرانی هم تن نمیدهند
ازسبک زندگیشان که بگذریم مستقیم از دنیای غرب خط میگیرد
همان هایی که دین عربی را نمیپسندند ولی رقص عربی را خوب بلدند
همان هایی که تبریک کریسمس و ولنتاین و مناسبتهای غربی را روشنفکری و تبریک عید غدیر و مبعث و شعبان را بیگانه پرستی میدانند
سجده بر مقبره تو را یکتاپرستی و بوسه بر ضریح مبارک حضرت عباس علیه السلام بت پرستی برمی شمرند
زدن نارنجک به در و دیوار شهر در چهارشنبه سوری را جشن ایرانی و باستانی و مراسم هیات عزاداری را سلب آسایش مردم نام می نهند
امثال صادق هدایت و نیچه را الگو وحضرت علی علیه السلام را مایه عقب افتادگی معرفی می کنند
درسرمای زمستان باساپورت در خیابان احساس سرما نمیکنند امّا در تابستان بایک پارچه روی سرشان از گرما هلاک میشوند
بگذریم
کوروش جان...