بالا بروید، پایین بیایید امنیت اسرائیل تأمین نخواهد شد
حمایت یا عدم حمایت، شادی یا عدم شادی، دلواپسی یا سرخوشی و بسیاری از گزارههای متضادی که ممکن است در نتیجه یک واقعه به وقوع بپیوندند، به کلی برآمده از نوع نگاه و تحلیل شخص یا اشخاصی است که در طرفی از اطراف آن جریان واقعند و لذا ممکن است 2 شخص با دیدگاههای کاملا متضاد نسبت به یک واقعه احساس مشترکی داشته باشند و این خود تعبیری است از آنچه که مولانا در نینامه میسراید: «هر کسی از ظن خود شد یار من...»؛ البته گاهی اوقات هم این احساس مشترک، برآمده از یک تحلیل عقلانی نیست بلکه ناشی از غلبه احساسات و ندیدن واقعیات به واسطه جوزدگی مفرط است.
فهم این مساله هم کار چندان پیچیدهای نیست چنانکه با مراجعه به گفتههای بزرگان به راحتی میتوان موضع گل به دروازه خودی را تشخیص داد. به عنوان مثال این گفته از حضرت امام(ره) منقول است که «اگر زمانی دیدید دشمن از دست شما خوشحال است، بدانید که اشتباه کردهاید.» بنا بر این سخن و با در نظر گرفتن سابقه دشمنی آمریکا با ما، امکان ندارد ما و آنها نسبت به وقوع یک واقعه خوشحال باشیم مگر آنکه یا دچار غلبه احساسات به جای عقلانیت شویم یا به کلی اصول را منکر شویم و مثلا بگوییم «اصلا چه کسی گفته آمریکاییها دشمنند؟ اتفاقا خیلی هم مودب و باهوش هستند.» یا مثل آقای فلانی بگوییم «حساب دولت آمریکا از کنگره جداست!»
آمریکاییها آنطور که اعلام میکنند اهداف مختلفی را از پیگیری مذاکرات دنبال میکنند. این اهداف مطابق اعلام آنها میتواند شامل عدم دستیابی ایران به سلاح هستهای، صلح و امنیت منطقهای و بینالمللی، ایجاد آرامش برای خردهکشورهای همسایه و... باشد و البته آنها اهداف اعلام نشدهای هم دارندکه از جمله آن میتوان به عدم اثبات ناکارآمدی تحریمها و شکست دامنه الگوگیری کشورهای انقلابی و مستضعف جهان اشاره کرد. اما در یک نگاه بالادستی به واقع میتوان بزرگترین هدف قدرتهای سلطهگر از فشار به جمهوری اسلامی ایران به بهانههای مختلف از جمله پرونده هستهای را تامین امنیت برای اسرائیل تلقی کرد. کافی است اسرائیل را قبول داشته باشی، دیگر فرقی نمیکند که مسلمان باشی یا غیرمسلمان، در غرب آسیا باشی یا در جای دیگر. هرچه میخواهی بمب اتم بساز. نمونههایش در بغل گوشمان هم پیدا میشود، پس آنچه مهم است تامین امنیت اسرائیل است. بزرگترین شاهد برای این گفته، صحبتهای خود اوباماست. اوباما تنها راه اقناع اعضای کنگره را این میداند که از موشکهای حزبالله مایه بگذارد. اوباما صراحتا عدم توافق را مساوی جنگ دانسته(همین که عدم توافق مساوی جنگ است و نه ادامه تحریمها یک دنیا حرف دارد برای بعضیها!) و در ادامه میگوید در صورت بروز جنگ این تلآویو است که هدف موشکهای حزبالله قرار میگیرد و نه نیویورک. حال، «نه غزه نه لبنان» گویان دیروز میخواهند با خودشان فکر کنند که اقبال غرب به مذاکره به خاطر توان دیپلماتیک یا چشم و ابروی مذاکرهکنندگان است. آنها میتوانند هرگونه که میخواهند فکر کنند. حتی میتوانند فلان مذاکرهکننده را در کسوت امیرکبیر نقاشی کنند اما این کشتی کشتیبانی دارد که بصیرت و صلابتش صدای توفان را هم درآورده است. هدف نهایی از مذاکرات را آقا، هم شناسایی کردند و هم گوشزد. بگذریم که نه گوش داخلیها به این مساله بدهکار بود و نه گوش خارجیها اما همه میدانند حرف آخر را در این مملکت چه کسی میزند. آقا در ششم آذر سال گذشته در باب توافق هستهای فرمودند: «میگویند امنیت اسرائیل باید حفظ شود. اسرائیل روز به روز ناامنتر خواهد شد؛ چه توافق هستهاى بشود، چه نشود؛ این را بدانید امنیت اسرائیل تأمین نخواهد شد چه توافق هستهاى بشود و چه نشود.» این جمله برای همه کافی است حتی آنهایی که در کنگره جنگ زرگری راه انداختهاند. اگر به جای 60 روز 600 روز هم برجام را بررسی کنند بدانند امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد. دولت آمریکا هم اگر گزینههای روی میز را 10 برابر هم بکند باز بداند که امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد. امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد حتی اگر جو بایدن بگوید اگر اینطور نشود زیر توافق میزند. حتی اگر به مجلس اجازه بررسی برجام را هم ندادند، باز هم امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد. امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد ولو اینکه رئیسجمهور بگوید بعد از توافق ادبیاتمان با دنیا را باید تغییر دهیم. امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد حتی اگر رئیس شورایعالی امنیت ملی ما بگوید موشک اقتدار نمیآورد. امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد حتی اگر بازرسان به صورت مدیریت شده یا نشده سایتهای نظامی ما را بازرسی کنند. امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد حتی اگر پروتکل الحاقی داوطلبانه اجرا شود. امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد حتی اگر بیبیسی مجوز فعالیت بگیرد و با فلان به اصطلاح آیتالله و عمامه به سر در قم بر سر بقای اسرائیل مصاحبه بگیرد. بالا بروید، پایین بیایید؛ امنیت اسرائیل تامین نخواهد شد.
- ۹۴/۰۶/۰۴