أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ
دوشنبه, ۲۰ مهر ۱۳۹۴، ۰۸:۰۰ ق.ظ
آیه شماره ۱۱۵ از سوره مبارکه مومنون
أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ
آیا گمان کردید شما را بیهوده آفریده ایم، و بسوی ما باز نمی گردید؟
نکات تفسیری:
۱- آفرینش انسان، هدفدار است. «أفحسبتم انّما خلقناکم عبثا»
۲- همه ى محاسبات انسان، واقع بینانه نیست. «أفحَسِبتم»
۳- در کار خداوند عبث و بیهودگى راه ندارد. «أفحَسِبتم… عَبَثا»
۴- زندگى دنیا بدون آخرت، بیهوده ولغو است. «عَبَثا»
۵- انسان مسئول و متعهّد است. (باید خود را براى پاسخ گویى در قیامت آماده کنیم). «أفحسبتم … لا ترجعون»
