نمی‌دانیم امامی که آقایان از آن نام می‌برند تولیدی کدام دکان است؟!
تشکل های دانشجویی دانشگاه های شیراز در نامه ای خطاب به مردم و اعضای شورای شهر شیراز نوشتند: واقعا نمی دانیم امامی که آقایان از آن نام می برند؛ تولیدی کدام دکان است؟! این امام براساس خاطرات ۲۰۱۵ تولید شده است یا براساس صحیفه ۲۱ جلدی؟!
متن کامل این نامه بدین شرح است:
هو العزیز
مردم شریف شیراز؛
اعضای محترم شورای شهر؛
جناب رئیس؛
آقایان و بالا نشین ها؛
سلام علیکم؛
بار اول نیست که با الفاظ توهین آمیز و تهدید آمیز برخی مسئولان نسبت به جریان دانشجویی مواجه می شویم. به رسم ایام ماضی و طبق رسم مالوف از حق خود می گذریم؛ اما مگر می توانیم از حق مردم، به خصوص طبقه محروم جامعه بگذریم؟ مگر می شود از حق پابرهنه ها و مستضعفین گذشت؟
رئیس شورای شهر شیراز طی مصاحبه ای دانشجویان را مورد عنایت ملوکانه قرار داده اند؛ جا دارد بخش هایی را با هم مرور کنیم.
ایشان فرموده اند: « افرادی با کبر سن و تقدم تخصص به سبب مأذون بودن از سوی مردم را نباید با هر کلامی مورد عتاب قرار داد»
اولا آنچه ما از پیر جمارانیمان آموخته ایم، این است که ماذون بودن از سوی مردم، نه تنها برای کسی مصونیت نمی آورد؛ بلکه این مسئولیت او را آماج نقد قرار می دهد:
«حکومت و زمامداری در دست فرد یا افراد، وسیله فخر و بزرگی بر دیگران نیست که از این مقام بخواهد به نفع خود حقوق ملتی را پایمال کند. هر فردی از افراد ملت حق دارد که مستقیماً در برابر سایرین، زمامدار مسلمین را استیضاح کند و به او انتقاد کند و او باید جواب قانع کننده بدهد و در غیر این صورت، اگر برخلاف وظایف اسلامی خود عمل کرده باشد - خود به خود - از مقام زمامداری معزول است».
ثانیا در هندسه ی ذهنی خمینی کبیر، نه تنها کبر و صغر سن، که حتی بر تن داشتن لباس روحانیت هم برای کسی مصونیت نمی آورده است:
« باید جوان هاى ما عمامه اینها را بردارند. عمامه این آخوندهایى که به نام فقهاى اسلام، به اسم علماى اسلام، این طور مفسده در جامعه مسلمین ایجاد مىکنند باید برداشته شود...»
واقعا نمی دانیم امامی که آقایان از آن نام می برند؛ تولیدی کدام دکان است؟! این امام براساس خاطرات ۲۰۱۵ تولید شده است یا براساس صحیفه ی ۲۱ جلدی؟! برایمان عجیب است که مسئولینی در جمهوری اسلامی حضور دارند که با این فرامین، این قدر بیگانه اند؛ چرا که لااقل این جملاتِ امام خامنه ای، بارها در بیانیه های دانشجویی تکرار شده است:
« ...با آغاز مبارزه‌ى جدّى با فساد اقتصادى و مالى، یقیناً زمزمه‌ها و بتدریج فریادها و نعره‌هاى مخالفت با آن بلند خواهد شد. این مخالفتها عمدتاً از سوى کسانى خواهد بود که از این اقدام بزرگ متضرر میشوند و طبیعى است بددلانى که با سعادت ملت و کشور مخالفند یا ساده‌دلانى که از القائات آنان تاثیر پذیرفته‌اند با آنان همصدا شوند. این مخالفتها نباید در عزم راسخ شما تردید بیفکند. به مسئولان خیرخواه در قواى سه گانه بیاموزید که تسامح در مبارزه با فساد، بنوعى همدستى با فاسدان و مفسدان است... در امر مبارزه با فساد نباید هیچ تبعیضى دیده شود. هیچکس و هیچ نهاد و دستگاهى نباید استثنا شود. هیچ شخص یا نهادى نمیتواند با عذر انتساب به اینجانب یا دیگر مسئولان کشور، خود را از حساب کشى معاف بشمارد. با فساد در هر جا و هر مسند باید برخورد یکسان صورت گیرد». قسمتی از فرمان ۸ ماده ای رهبری خطاب به سران سه قوا سال ۸۰.
جناب حقدل در قسمتی از مصاحبه خود با استناد به رهبری گفته اند: «مقام معظم رهبری تأکید دارند هر مجموعه ای که با رأی مردم بر سر کار آمده حرمت دارد و کسی نباید مقابل آن سینه سپر کند.»
نکته ای که وجود دارد این است که ای کاش جناب حقدل تمام سخنان رهبری را مطالعه می کردند و سپس به قضاوت و اظهارنظر می پرداختند. به ایشان پیشنهاد میکنیم که سعی کنند از رهبری نظام کمتر مایه گذاشته و از محفوظات و داشته های خود سخن بگویند. جهت اطلاع جناب رئیس شورا می گوییم که انتظار رهبری از دانشجویان، مطالبه طلبکارانه و جدی از مسئولین مربوطه است.ایشان می فرمایند:
مسابقه‌ی رفاه میان مسئولان، بی‌اعتنایی به گسترش شکاف طبقاتی در ذهن و عمل برنامه‌ریزان، ثروت‌های سربرآورده در دستانی که تا چندی پیش تهی بودند، هزینه کردن اموال عمومی در اقدامهای بدون اولویت، و به طریق اولی در کارهای صرفا تشریفاتی، میدان دادن به عناصری که زرنگی و پررویی آنان همه‌ی گلوگاههای اقتصادی را به روی آنان می‌گشاید، و خلاصه پدیده‌ی بسیار خطرناک انبوه شدن ثروت در دست کسانی که آمادگی دارند آنرا هزینه‌ی کسب قدرت سیاسی کنند و البته با تکیه بر آن قدرت سیاسی اضعاف آنچه را هزینه کرده‌اند گرد می‌آورند.
اینها و امثال آن نقطه‌های استفهام برانگیزی‌ست که هر جوان معتقد به عدل اسلامی ذهن و دل خود را به آن متوجه می‌یابد و از کسانی که مظنون به چنین تخلفاتی شناخته میشوند پاسخ می‌طلبد و همچنین در کنار آن از دولت و مجلس و دستگاه قضایی عملکرد قاطعانه برای ریشه‌کن کردن این فسادها را مطالبه می‌کند». قسمتی از پیام رهبری به دانشجویان در سال ۸۱.
مردم شریف شیراز
فرزندان شما در دانشگاه ها، به مناسبت صدور فرمان ۸۱/۸/۶ مقام معظم رهبری به جریان دانشجویی، اقدام به برگزاری همایشی با عنوان «از کوشکک تا سئول» کردند. در این مراسم که هیچکدام از اعضای شورای شهر حضور نداشتند فردی که خود را به عنوان نماینده ی شورا و علی الخصوص رییس شورا معرفی می کرد به جلسه مذکور آمد که به جای پاسخگویی، اعتراض مردم کوشکک که خسته از امروز و فردا کردن های مسئولان و پاسکاری بین ارگانها و ندیدن نمایندگان خود بودند را برنتافت و با فریادهایی، دانشجویان را متهم به داشتن منافع شخصی و سیاسی کرد؛ به آن ها انواع توهین ها و افترا ها را چسباند و مردم را مورد تهدید قرار داد؛ فرزندان شما در دانشگاه های شیراز، فروتنانه از این توهین ها و افتراها گذشتند؛ و حتی فیلم توهین های آن آقای نماینده را منتشر نکردند. شگفتا که امروز متهم در جایگاه مدعی نشسته و برای حرکت و مطالبه گری دانشجویان تعیین تکلیف می کند؛ البته رئیس شورا مدعی ست که سعه ی صدر نشان می دهد، زمانه ی عجیبی است...
البته اتهام زنی ها در فردی که خود را نماینده ی رییس شورا معرفی می کرد؛ خلاصه نمی شود و آقای رییس، دانشجویانِ آزاد اندیش را با ادبیاتی سخیف «تحت تأثیر جریانات خاص» نام می برد و محفل آن ها که برای مطالبه گری آرمان های امام خمینی و امام خامنه ای، و با حضور مردم شریف کوشکک، تشکیل شده است را « محفلی ستیزه جو» می نامد. البته که هنوز طعم تلخ توهین های ریاست محترم شورای شهر در پیگیری ماجرای برج های دوقلو خیابان زند زیر زبانمان باقی مانده است آنجا که ایشان دانشجویان و اساتید معترض به این طرح را «مریض» و «ضد انقلاب» خطاب کردند؛ اینگونه برچسب زنی ها و توهین ها، ظاهراً روال متداول جناب رئیس و برخی دوستانشان می باشد.
این که در مواجهه با فساد چه ادبیاتی باید به بکار گرفته شود؛ نکته ای قابل تامل است؛ اما علی رغم احترام به آقای حقدل، باید به جنابشان عرض کنیم حق تجویز نسخه برای تشکل های دانشجویی را ندارند. رئیس شورا در ادامه تعیین تکلیف های خود، حتی به محل برگزاری برنامه هم رحم نمی کنند و حضور دانشجویان در مسجد و در محله کوشکک را به باد انتقاد گرفته و می گویند دانشجویان باید سخنان خود را تنها در صحن شورا بیان کنند!! شگفتا از این مردم گریزی و فرار از پاسخگویی که مطالبه گری مردم را رفتار نامناسب می داند. مگر رهبر معظم انقلاب، دستور خود را مبنی بر لزوم حضور مسئولین در دانشگاه ها ابلاغ نفرمودند؛ چگونه است که ایشان، در ماجرای برج های دوقلوی زند و دیگر محافل دانشجویی، از حضور در دانشگاه امتناع کردند؟ آیا این تعیین مکان ها، آدرس غلطی برای فرار از پاسخگویی نیست؟! عجیب است که ایشان بعد از گریز از پاسخگویی به افکار عمومی و دانشجویان، خود را از صبح تا نیمه شب پاسخگوی مردم می دانند!!!
آقای حقدل سفرهای خارجی شورا را برای افزایش تجربه یا تبادل اطلاعات می دانند، اما زیرکانه از پاسخ به این سوال جدی دانشجویان طفره می روند که اگر سفرهای خارجی برای افزایش تجربه و یا به قول نماینده ایشان، برای طلب علم است؛ چرا با پول بیت المال؟! و سوال دیگر اینکه، چرا کارشناسان و متخصصان شهری به جای آقایان نماینده به این سفر نمی روند؟! و سوال مهم تر آنکه چرا دلایل و اهداف اینگونه سفرها به صورت شفاف برای مردم و دانشجویان بازگو نمی شود؟ آیا مردمی که اعضای شورای شهر را به این کرسی نشانده اند، نامحرم اند؟
رئیس محترم شورای شهر در قسمت دیگری از نامه دانشجویان را تهدید کرده و گفته اند: «اینکه شورا برخی موارد ناپخته را پیگیری حقوقی نکرده دلیل بر نتوانستن نیست که آیا نگارنده این نامه می تواند در مراجع قضایی اثبات کند عضو شورا شهر را به آشوب کشیده است؟»
ابتدائاً آنکه در متن نامه از این موضوع که اعضای شورای شهر، شهر را به آشوب می کشند سخنی گفته نشده و احتمالا جناب حقدل متناسب با نامه دیگری این نکته را مطرح نموده اند. در ثانی این برای ما افتخار است که در جمهوری اسلامی توسط ریاست محترم شورای اصولگرایان به خاطر مطالبه و پیگیری منویات امام روح الله مورد شکایت قرار بگیریم و به مراجع قضایی رانده شویم؛ آن دنیا سرمان مقابل اماممان بالا است؛ چرا که مفتخریم به خاطر ظواهر اسلامی و مذهبی مقابل به محاق کشانده شدن آرمان مهم عدالت سکوت نکرده، اعتراض کردیم، به دادگاه کشانده شده و حتی بازداشت و زندانی شدیم.
ایشان از ساختمان شورا نام می برند؛ که باید در اول به این نکته مهم اشاره کنیم که کار بسیار خوبی انجام شده که ساختمان شورای شهر از منطقه بالای شهر به جنوب شهر و منطقه های مستضعف نشین آمده است تا ولی نعمتان اصلی انقلاب نماینده های خود را که به پارلمان شهری فرستادند را در بین خود احساس کنند و خوب است که بقیه ارگان ها هم این کار پسندیده شورا را تکرار کنند اما خوب است هزینه های ساخت، این عمارت(بخوانید کاخ) برای مردم شفاف شود؛ و ببیند به اسم جذب سرمایه گذار و آبروی نظام، با پول بیت المال چه بناهایی ساخته می شود.
مردم شریف شیراز
البته فرزندان انقلابی شما در دانشگاه ها همیشه خود را از دوری از انصاف و عدالت بر حذر داشته و قدردان مسئولین فعلی و جناب حقدل بدلیل پیگیری نسبی مشکلات شهر بوده و هستیم و این مطالبات و نامه ها، نباید این موضوع را به ذهن مسئولین متبادر کند که ما خدای ناکرده از روی بغض شخصی و یا تشکلی با شخصی یا ارگانی مشکل داریم؛ مهم برای ما رسیدگی کامل و کافی به محرومین و امور پابرهنگان و حاشیه نشینان و توزیع عادلانه ثروت و امکانات در شهر است.
لذا طبق وظیفه، جهت پیگیری مشکل مستضعفین، در پیشگاه شما از اعضای شورای شهر، شهرداری و ادارات مربوطه دعوت می کنیم، به جلسه ای با موضوع بررسی مشکلات طبقات گودنشین و محروم، در یکی از دانشگاه های شیراز، به انتخاب خودشان حضور یابند. بدیهی ست، بعد از اطلاع رسانی پیرامون جلسه، حضور مسئولان در دانشگاه، به دستور امام خامنه ای وظیفه آن هاست، و منتی بر سر احدی نمی باشد. ضمناً دعوتنامه ها به صورت کتبی و شفاهی به ادارات و افراد مربوطه ارسال خواهد شد.
توفیق مسئولان و متولیان شهری در خدمت به آرمانهای انقلاب اسلامی را از خداوند منان خواستاریم.
به امید ظهور عدالت گستر گیتی
- بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور شیراز
- مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه های شیراز
- تشکل وصال دانشگاه آزاد
- مجمع دانشجویی آرمان دانشگاه آزاد
- مجمع دانشجویی آرمان دانشگاه شیراز
