سراج معلم

چه کنیم: سیر شویم امّا کم بخوریم؟!

اهداف خوردن
الف) لذت بردن
ب) تأمین مواد لازم برای ادامه ی زندگی
ج) پاسخ احساس گرسنگی، و هر سه مورد، در این برنامه، کاملاً تأمین می شود. دیگر عادت غلطِ دوران قحطی و جنگ و گریز ـ که لقمه درشت بود و سریع خورده می شد ـ تمام شده است!

جهت درمان:
چربی شکم، چاقی، چربی کبد، سوء هاضمه، نفخ، ورم معده، یبوست و گرفتگی عروق و انواع کمخونی و جلوگیری از بسیاری بیماریهای داخلی:
«به زؤر جاوینی که‌م» (با زیاد جویدن لقمه‌ی کوچک)
1ـ حتماً لقمه را هرچه کوچکتربگیرید.( با لقمه‌ی درشت، طعم غذا ـ خوب ـ احساس نمی شود) .
2ـ بلافاصله، قاشق را زمین بگذارید و لقمه‌ی تازه نگیرید تا آن لقمه، بی‌موقع، فرو نرود.
3ـ بزاق، لعابی معمولی نیست و حاوی صدها و بلکه چند هزار مادّه‌ی لازم (انواع پروتئین) برای سوخت و ساز و جذب نهایی انواع موادّ غذایی است.
4ـ ذهنتان معطوف لقمه‌ای باشد که در دهان دارید نه اینکه لذّت را در سفره و بشقاب، بنگرید و از لقمه ی فعلی غافل شوید!
5ـ اگر بزاق؛ زیاد شد، آرام بزاق را قورت دهید ولی مانده‌ی لقمه را ـ دوباره ـ بجوید، چنان که احساس نکنید: حتّی ذرّه‌ای غذا بین دندانهـا گیر می‌کند (یعنـی مواد بـیـن دندانها قابل خردشـدن بیشتـر نباشـد) کـه: غذا به مایـعی رقیـق تبـدیل می‌شود. می دانید که در معده، دندانی وجود ندارد!
6ـ موقع جویدن اندکی، سروشانه را جلو بگیرید تا بی‌اختیار، لقمه ـ در گلو ـ فرو نرود.
7ـ غذاهای آبکی و مایعات هم ـ اندک اندک ـ و با قاشق کوچکتر وارد دهان شود و خوب در دهان بچرخانید تا دمای محیط را بگیرد و با بزاق ترکیب شود.
8 ـ چانه را زیاد و تند و کامل بچرخانید تا بزاق از 6 سرچشمه‌ی بزاقی داخل دهان، خوب ترشّح شود و حسّ سیری دست دهد.
9ـ معمولاً 20 تا 30 دقیقه برای سیر شدن، لازم است ولی شما حدود یک چهارم یک دست معمولی خورده‌اید و کاملاً سیر هستید. و نباید طبق عادت گذشته با احساس کاذب، به خوردن اضافی ادامه دهید که مطمئناً بار اضافی و بیماریهای بعدی خواهد بود.