بحث عرفانی لباس نمازگزار
قاضی سعید قمی میگوید: لباس مصلی بایدطاهر وبدوراز هرنوع نجاستی باشد
درنمازخلعتی که برتن نمازگزار است، لباس تقوی است وباآن لباس، قیام وقعود ورکوع وسجود دارد.
یعنی همانطور که شمادربین نمازلباس خودرا درنمیآوریدوبا لباس همه مراحل نمازراطی میکنید، همچنین تمام مراحل نماز هم بایدبالباس تقوی سپری شود.
تقوی درنماز یعنی پرهیزکنید ازاینکه خودراقائم وقیام کننده درنمازبدانید،خداشمارا در رکوع وسجود وبقیه ارکان نماز قرارداده است
پس پرهیزداشته باشید که حول وقوه ایی برای خودقائل شوید حتی اگرحضورقلبی دارید وحرکت وذکرصحیحی را ادا می کنید، همه به لطف اوست.
ازنظراین بزرگوار طهارت لباس ازنجاست ظاهری لازم است ولی کافی نیست
مثلافردی که سگی را درباران بغل کرده نمیتواند باآن لباس نمازبخواند، درعالم معناهم سگ، همان بداخلاقی وغضب من است که سرتاپای مرابه نجاست کشیده ولباسهای مارا نجس کرده است .
درنمازِ فردِعصبانی، حضور قلب وجودندارد زیرادرفکر دعوا ودرگیری است وازحضور خدای سبحان لذت وبهره نمی برد.
وهمین دوری ازحق، نجاست لباس است گرچه اهل طهارت ونظافت لباس طاهرباشد ولی چون به هنگام نماز ازخدا دوراست گویا بالباس نجس به نمازایستاده است.
استاد بروجردی
- ۹۴/۱۰/۲۸