سراج معلم

استاد_فاطمی_نیا

به یقین، اگر فردی به یکی از این دو(ظاهریا باطن دین) تمسک کند و سوی دیگر را رها نماید، به بیراهه رفته است.
باید همواره اعتدال در تدین را رعایت کنیم تا دچار انحراف نشویم.اگر اسلام در ظواهر دین خلاصه می گردید، امام حسین(ع) نیز قیام نمیکردند.
بسیاری از افراد در زندگی خود بصیرت و باطن دین را لحاظ نمی کنند و تنها به ظواهر دین تمسک می کنند .
افرادی که کج فهمی از دین را دارند، بزرگترین ضربه را به دین می زنند.تاریخ ثابت کرده است که خطر این افراد حتی از یهود و نصاری نیز مهلکتربوده است.اگر کسی فکر کند که بدون تدین و تقید به احکام الهی میتواند به مراحل عالی عرفان و تقوا برسد، گمراه است.گروهی از عالم نماهایی نیز در تاریخ بودند که با وجود زحمات علمی که در زندگی خود کشیدند، اما تهی از معرفت بودند.و افتخار ما این است که بسیاری از علما ی ما علاوه بر مقامات بزرگ علمی، به معرفت دینی نیز منور بودند.
دین اسلام دارای کلاس‌های مختلفی همچون؛ فقه، اصول، فلسفه، معارف و کلام است و فقه با تمام عظمتی که دارد تنها یک کلاس دین اسلام به حساب می‌آید.
محصولات اسلام افرادی همچون امام‌خمینی(ره)، علامه طباطبایی، آیت‌الله العظمی بهجت(ره) و آیت‌الله قاضی هستند، آیا می‌شود تنها با ظاهر اسلام بزرگان دین به این مقامات عالی برسند؟!