ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﻗﯿﻖ ﮐﻠﻤﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﭼﯿﺴﺖ
ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺣﺴﻦ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺩﻭﻟﺖ ﯾﺎﺯﺩﻫﻢ، ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ ﺍﯾﺘﺎﻟﯿﺎ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ «ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﯼ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻏﯿﺮﺧﺼﻤﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎ ﺍﻣﮑﺎﻧﭙﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﮐﻠﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﻭﺍﺷﻨﮕﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻠﯿﺪ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﻦ ﺣﺘﻤﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ.»
ﺍﻣﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﮐﻪ ﻣﺘﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺭﯾﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺑﺎ ﻧﺸﺮﯾﻪ ﻟﻮﻣﻮﻧﺪ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻡ ﺻﺎﺩﻗﺎﻧﻪ ﺗﺮﯾﻦ، ﺷﻔﺎﻑ ﺗﺮﯾﻦ ﻭ ﺻﺮﯾﺢ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﻭ ﻧﯿﻢ ﻗﺒﻞ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺗﺶ ﺩﺍﻧﺴﺖ: «ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺗﻠﻔﻨﯽ ﺑﺎ ﺑﺎﺭﺍﮎ ﺍﻭﺑﺎﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮﺍﻫﺎﻥ ﮐﺎﺳﺘﻦ ﺍﺯ ﺗﻨﺶﻫﺎﯼ ﻓﯿﻤﺎﺑﯿﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻭ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﺶﻫﺎ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ، ﺗﻼﺵﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ. ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺼﺮﯾﺢ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺩﻭ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺍﺑﺪﯼ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺎ ﺗﻼﺵ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺩﻫﯿﻢ. ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺭ ﺑﻪ ﻓﺮﺟﺎﻡ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺁﻥ ﺩﺍﺷﺖ، ﮔﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪﯼ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﻮﺩ. ﺣﻀﻮﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﺩﺭ ﻣﺬﺍﮐﺮﺍﺕ ﺻﻠﺢ ﺳﻮﺭﯾﻪ، ﮔﺎﻡ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.»
ﺍﮔﺮ ﺗﺎ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻣﻨﺘﻘﺪﺍﻥ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﺑﻪ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﯾﮏ ﺩﻟﯿﻞ، ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﺍﺻﻠﯽ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﮐﻼﻥ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎﺭﺟﯽ نه حل و فصل پرونده هسته ای بلکه ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺣﺪﺍﮐﺜﺮﯼ ﺑﺎ ﺍﻣﺮﯾﮑﺎﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﮔﺎﻫﯽ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﻦ ﮔﺰﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﻟﻔﺎﻓﻪ ﻭ تعابیر ﻣﺒﻬﻢ ﻭ ﭼﻨﺪ ﭘﻬﻠﻮ ﺗﻮﺳﻂ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ، ﻫﺎﺷﻤﯽ، ﻇﺮﯾﻒ ﻭ ... ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻣﯽ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺭﯾﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ چند روزی است ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﮋﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﺩﻭﻟﺖ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
اﯾﻦ ﻣﺪﻝ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺮﺯﺑﻨﺪﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ واقعی ﺗﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻋﻤﻖ ﺍﺻﻠﯽ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﺟﺒﻬﻪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭ ﺟﺒﻬﻪ ﻟﯿﺒﺮﺍﻝ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ کرده ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺁﺩﺭﺱ ﻫﺎﯼ ﻏﻠﻂ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﺧﺘﻼﻓﺎﺕ ﻃﺮﻓﯿﻦ ﻭ ﺗﻨﺎﺯﻝ ﺳﻄﺢ ﺍﺻﻠﯽ ﺩﻋﻮﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﯾﻞ ﺣﺎﺷﯿﻪ ﺍﯼ ﻭ ﺩﺭﺟﻪ ﭼﻨﺪﻡ، ﺣﺠﺖ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻋﺮﺻﻪ ﺗﻘﺎﺑﻞ ﻓﮑﺮﯼ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﺭﺍ ﺷﻔﺎﻑ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺩﻗﯿﻖ ﮐﻠﻤﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﭼﯿﺴﺖ ﻭ ﺁﯾﺎ ﺑﺮﺟﺎﻡ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﯾﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﻮﺩ؟
امیر حسین ثابتی
