سراج معلم

حضرت آیت الله مصباح یزدی:

هوای نفس عامل سقوط طلحه و زبیر/در انقلاب اسلامی هم برخی راه آنان را می روند!

🔹انسان خواسته‌هایی دارد (اعم از فردی و گروهی) که هم در فهم عقلانی‌اش اثر سوء می‌گذارد و هم در استفاده از کتاب و سنت؛ و به عبارت بهتر، وقتی انسان چیزی را دوست دارد، ناخودآگاه در جهت آن استدلال می‌کند و حتی در استدلال به آیات، گاهی ده‌ها آیه از آیات محکم را نمی‌بیند و به یک آیه متشابه استدلال می‌کند! البته بگذریم از کسانی که به مرحله‌ای از سقوط رسیده اند که آگاهانه و علیرغم این‌که می‌دانند راهشان ناصواب و به ضرر جامعه است، تنها برای منافع شخصی یا گروهی خود اقدام به انجام کاری می‌کنند.

🔸 این خواسته‌ها، می‌توانند سبب انحراف هر شخصی بشوند؛ چنان که فردی که پیامبر (ص) او را سیف الاسلام نامید، اولین شخصی بود که بعد از به خلافت رسیدن حضرت علی(ع)، در مقابل او ایستاد؛ هم چنین کسانی بودند که در رکاب حضرت علی (ع) با معاویه جنگیدند، اما زیر عَلَم فرزند معاویه، فرزند همان علی (ع) را در کربلا با آن وضع فجیع به شهادت رساندند، و به نام دین و اسلام، با امام معصوم (ع) کاری کردند که با هیچ مشرکی انجام نمی‌دهند.

🔹افرادی سال‌ها برای پیروزی انقلاب زحمت کشیده و حتی زندان‌ها رفته و شکنجه‌ها را تحمل کرده‌اند، اما وقتی کار به منافع شخصی‌شان رسید، به گونه‌ای رفتار کردند که گویا اصلا انقلابی در کار نبوده و اهمیتی نداشته است.

🔸 خداوند، نعمتی به ما داده است که در طول 14 قرن، بی نظیر است و آن وجود رهبری در رأس نظام اسلامی است که در همه ابعاد از جامعیت برخوردار است. در مقابل چنین نعمتی باید، بی اندازه شکرگزار خداوند بود و سعی و تلاش کرد که دیگران نیز بتوانند از آن استفاده کنند؛ اما حماقت عده‌ای تا حدی است که نه تنها قدر این نعمت را ندانسته، بلکه او را رقیب خود می‌دانند!