سراج معلم

رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله ( ـ لاِبنَتِهِ فاطِمَةَ علیها السلام لَمّا قالَت لَهُ : ) یا أبَتاه ، ما لِمَن تهاوَنَ بِصَلاتِهِ مِنَ الرَّجالِ و النَّساء ؟ - : یا فاطِمَةُ ، مَن تَهاوَنَ بِصَلاتِهِ مِنَ الرِّجالِ و النِّساءِ ابتَلاهُ اللّه ُ بِخَمسَ عَشَرَةَ خَصلَةً : سِتٌّ مِنها فی دارِ الدُّنیا ، و ثَلاثٌ عِندَ مَوتِهِ ، و ثَلاثٌ فی قَبرِهِ ، و ثَلاثٌ فِی القیامَةِ إذا خَرَجَ مِن قَبرِهِ . فَأمَّا اللَّواتی تُصیبُهُ فی دارِ الدُّنیا : فَالاُولى یَرفَعُ اللّه ُ البَرَکَةَ مِن عُمُرِهِ ، و یَرفَعُ اللّه ُ البَرَکَةَ مِن رِزقِهِ ، و یَمحُو اللّه ُ عزّ و جلّ سیماءَ الصّالِحینَ مِن وَجهِهِ ، و کُلُّ عَمَلٍ یَعمَلُهُ لا یُؤجَرُ عَلَیهِ ، و لا یَرتَفِعُ دُعاؤُهُ إلَى السَّماءِ ، و السّادِسَةُ لَیسَ لَهُ حَظٌّ فی دُعاءِ الصّالِحینَ . و أمَّا اللَّواتی تُصیبُهُ عِندَ مَوتِهِ فَأَوَّلُهُنَّ أنَّهُ یَموتُ ذَلیلاً ، و الثّانیَةُ یَموتُ جائِعًا ، و الثّالِثَةُ یَموتُ عَطشانًا ؛ فَلَو سُقیَ مِن أنهارِ الدُّنیا لم یَروَ عَطَشُهُ . و أمَّا اللَّواتی تُصیبُهُ فی قَبرِهِ : فَأَوَّلُهُنَّ یُوَکِّلُ اللّه ُ بِهِ مَلَکًا یَزعَجُهُ فی قَبرِهِ ، و الثّانیَةُ یُضَیِّقُ عَلَیهِ قَبرَهُ ، و الثّالِثَةُ تَکونُ الظُّلمَةُ فی قَبرِهِ . و أمَّا اللَّواتی تُصیبُهُ یَومَ القیامَةِ إذا خَرَجَ مِن قَبرِهِ : فَأَوَّلُهُنَّ أن یُوَکِّلَ اللّه ُ بِهِ مَلَکًا یَسحَبُهُ عَلى وَجهِهِ و الخَلائِقُ یَنظُرونَ إلَیهِ ، و الثّانیَةُ یُحاسَبُ حِسابًا شَدیدًا ، و الثّالِثَةُ لا یَنظُرُ اللّه ُ إلَیهِ و لا یُزَکّیهِ و لَهُ عَذابٌ ألیمٌ

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ( ـ در پاسخ دخترش فاطمه علیها السلام که پرسیده بود: )  ای پدر مردان و زنانی که نمازشان را سبک می شمرند چه (جزایی) دارند ؟ فرمود: اى فاطمه، هر کس ـ از مردان یا زنان ـ نمازش را سبک بشمرد ، خداوند او را به پانزده خصلت مبتلا مى کند: شش خصلت در دنیا، سه خصلت هنگام مرگش، سه خصلت در گورش و سه خصلت در قیامت هنگامى که از گورش بیرون مى آید. امّا آنچه در دنیا به او مى رسد: خداوند برکت را از عمرش بر مى دارد و نیز از روزیش ، سیماى صالحان را از چهره اش مى زداید، به هر عملى که انجام مى دهد پاداشى داده نمى شود، دعایش به آسمان نمى رود و ششم اینکه براى او در دعاى صالحان نصیبى نیست. و امّا آنچه هنگام مرگش به او مى رسد: نخستین آن ها این است که خوار مى میرد، دوم گرسنه مى میرد و سوم، تشنه مى میرد، پس اگر از نهرهاى دنیا به او بنوشانند، سیراب نمى شود. و امّا آنچه در گورش به او مى رسد: نخستین آن ها این است که خداوند فرشته اى مى گمارد تا او را در گورش آشفته سازد، دوم اینکه گورش را بر او تنگ مى کند و سوم اینکه گورش تاریک است. و امّا آنچه روز قیامت هنگام بیرون آمدن از گورش به او مى رسد: نخستین آن ها این است که خداوند فرشته اى مى گمارد تا او را با صورت (روى زمین) بکشد در حالى که مردم به او مى نگرند، دوّم اینکه بازخواست سختى مى شود و سوّم اینکه خداوند به او نمى نگرد و پاکش نمى سازد و عذابى دردناک دارد. فلاح السائل : ۲۲ ، میزان الحکمة جلد 6 صفحه 321