سراج معلم

امیرحسین ثابتی

1⃣ رهبر انقلاب در سخنرانی در جمع نیروی هوایی ارتش چهل و یک بار از کلمه دشمن استفاده کردند و در جایی از صحبت شان فرمودند:

هیچ انسانی را، هیچ مجموعه‌ای را مردم ستایش نمیکنند وقتی‌که از وجود دشمن غفلت کند؛ تعریف نمیکنند که دل اینها با همه خوش است. خب بله، او لبخند میزند، شما هم لبخند میزنی امّا مواظب باش که پشت این لبخند چیست! دشمنی‌ها را نباید فراموش کرد، دشمنها را نبایستی از یاد برد.
یک جبهه‌ی دشمن در مقابل ما وجود دارد. ما امروز در مسئله‌ی امنیّتمان، در مسئله‌ی اقتصادمان، در معیشتمان، در فرهنگمان، در مسئله‌ی جوانها، در مسئله‌ی آسیب‌های اجتماعی باید توجّه کنیم که نقش این دشمن چیست و در همه‌ی مسائل براساس این سیاست‌گذاری کنیم، براساس این قانون‌گذاری کنیم، براساس این اقدام کنیم، براساس این حرف بزنیم. غفلت از دشمن افتخار ندارد؛ بدانیم دشمن هست. بعضی‌ها اعتراض میکنند که آقا، شما چرا دائماً میگویید دشمن دشمن؛ خب اگر نگوییم، یادمان میرود که دشمن داریم و آن‌وقت دشمن در غفلت ما می‌آید هر کار دلش خواست میکند.

2⃣ ظریف در کتاب خاطرات خود تحت عنوان آقای سفیر میگوید:

✅ من تلاش میکنم هیگاه از واژه دشمن استفاده نکنم./ صفحه هشتاد و هشت

✅ ما اختلافات اساسی با امریکا دﺍﺭﯾﻢ، ﻫﻤﺎﻥ‌ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺍﺧﺘﻼ‌ﻓﺎﺕ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﻤﻨﯽ نیست./ صفحه سیصد و پنجاه و هشت

3⃣ ریشه اصلی اختلافات همینجاست! کسی در دلسوز بودن و زحمات ظریف تردیدی ندارد اما او یک لیبرال تمام عیار است که اساسا دشمنی های دشمن را نمی بیند و نمیفهمد چه برسد به اینکه بخواهد در برابر آن مقاومت کند! اختلاف بسیار مبنایی است و ریشه در مبانی فکری و معرفتی طرفین دارد. این دعوا، دعوای آرمانگرایان و واقع گرایان هم نیست بلکه دعوای آرمانگرایان واقع بین با لیبرال های تخیل گراست که بدیهیات عرصه واقعیت را نیز نمی بینند و اسم سی و هفت سال تحریم، کودتا، ترور، براندازی و ... را دشمنی نمیگذارند.