سراج معلم

رسایی:راستش را بخواهید خیلی با خودم کلنجار رفتم تا این چند خط را ننویسم و این سئوال را از برخی نمایندگان فعلی مجلس نهم که کاندیداهای مجلس دهم هم هستند، نپرسم اما این محافظه کاری را خیانت در حق دل های پاکی می دانم که در بزنگاه های مجلس نهم، از بیرون مجلس نظاره گر رفتار ما بودند و خون دل ها خورده اند. کاری که آوینی آن را زیباتر و البته سخت تر از خون دادن برای خمینی می دانست.

این ابهام را همه نمایندگانی که در مجلس نهم عضو فراکسیون رهروان ولایت بوده اند و الان در لیست اصولگرایان مجلس دهم (تهران یا شهرستان ها) قرار دارند و قرار است مجددا آرای پاک بدنه جریان اصولگرایی را به دست آورند، باید برطرف کنند:

سال ۹۱ یک روز پس از پایان رقابت های انتخاباتی مجلس نهم، اولین رقابت ها برای بدست آوردن کرسی ریاست مجلس نهم آغاز شد. این رقابت ها قبل از اینکه تاریخ به ۸ خرداد سال ۹۱ برسد و زنگ مجلس نهم به صدا در بیایید، خیلی جدی تر شد. تا جایی که جریانی عَلَم (تاسیس) فراکسیونی به نام فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت را راه اندازی کرد. آن روزها هر چه دلسوزان درون و بیرون مجلس، این انشقاق بین اصولگرایان را غلط دانستند، جماعتی که عَلَم این انشقاق را برافراشته بودند، پاسخ می دادند که در مجلس نهم اصلاح طلبی وجود ندارد تا نگران انشقاق بین خودمان باشیم و...

اکنون حدود چهار سال از آن دوران گذشته و اتفاقات جالبی رخ داده است. آقای علی لاریجانی که رئیس واقعی فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت بود، محبوب چهره های اصلاح طلب و تندترین گروه های اصلاح طلب شده و لباس سرلیستی آنها را در قم به تن کرده! کاظم جلالی و بهروز نعمتی هم که علی الظاهر ارکان این فراکسیون اصولگرا بودند، نیز در لیست اصلاح طلبان تهران قرار گرفته اند!

سئوال افکار عمومی از اعضای فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت مجلس نهم که امروز قرار است آرای بدنه جریان اصولگرایی را به دست آورند این است که شما چگونه این همکاران سابق خود را با این خط و مشی فکری و سیاسی به عنوان خط دهنده اصلی رفتارهایتان و رئیس فراکسیونی که عضو آن بودید، انتخاب کردید و در بزنگاه های حساس مجلس با اشاره آنها رای دادید؟ طبعا چرخش های ۱۸۰ درجه ای امروز این افراد که ۲۴ ساعته رخ نداده، داده؟!

چرا اعضای فراکسیون رهروان ولایت که با رأی دیروز خود، این افراد را به عنوان بهترین ها و سمبل فراکسیون رهروان انتخاب کرده اند، امروز بدنه جریان اصولگرایی را از لولو بودن آنها می ترسانند و از این بدنه می خواهند که از ترس لیستی که رییس دیروزشان در آن قرار دارد، به اینها رأی بدهند تا آنها نیایند! اگر آنها نباید به مجلس راه پیدا کنند، پس چرا رئیس فراکسیون شما هستند؟! حتی یکی از اعضای این فراکسیون که کاندیدای تهران است، در همین چند روز مصاحبه کرده و رفتارهای رییس خود در قم را توجیه کرده!

جالب تر اینجاست که روسای این فراکسیون هم رفته اند در لیست اصلاح طلبان و اعضای فراکسیون دیروز خود را لولو کرده اند و به بدنه اصلاح طلبان می گویند که از ترس آنها بیایید به ما رای بدهید!!

اصلا از کجا معلوم که با پایان انتخابات، مثل چهارسال قبل، آش همان آش و کاسه همان کاسه نباشد؟! از کجا معلوم بعد از انتخابات باز این پیوند چهارساله استمرار نیابد و فراکسیون، همان فراکسیون و رئیس، همان رئیس نباشد و باز در بزنگاه های مجلس آینده، فرمان این دوستان با چشمک آن دوستان نچرخد و برجام های بیست دقیقه ای دیگری در کاسه ما قرار نگیرد؟!

اصلا چرا هیچ یک از اعضای فراکسیون رهروان ولایت نسبت به حضور چهره های شاخص فراکسیون شان به عنوان سرلیست و ته لیست اصلاح طلبان که شعارشان رفع حصر از سران فتنه و کودتای سال 88 است و BBC برایشان کف می زند، موضعی نمی گیرند! بالاخره آنها با رأی اینها رئیس مجلس و رییس فراکسیون رهروان ولایت شده بودند.

اساسا با توجه به حضور چهره های شاخص فراکسیون رهروان ولایت به عنوان سرلیست اصلاح طلبان در قم و در لیست اصلاح طلبان تهران، تکلیف فراکسیون رهروان ولایت از روز بعد از انتخابات (از ۸ اسفند ۹۴ تا ۸ خرداد ۹۵) چیست؟

من از همه همکارانی که در مجلس نهم عضو فراکسیون رهروان ولایت بوده اند و الان در لیست اصولگرایان (تهران و شهرستان) قرار گرفته اند و برای رأی نیاوردن رؤسای سابقشان، دستشان را به سوی بدنه جریان خون دل خورده اصولگرایی دراز کرده اند، می خواهم که به این سئوالات پاسخ دهند و تکلیف شان را با این ابهامات به طور شفاف و صریح معلوم کنند و بگویند فرقشان با آنها چیست، چرا که بدنه جریان اصولگرایی به خود سخن پیامبر را یادآوری می کند که فرمود: مومن واقعی از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود.