سراج معلم

درحالی که عصبانی بودم وارد منزل شدم صدای آواز همسایه ام که بشدت بلند بود بر عصبانیتم افزود،رفتم درب منزلشون گفتم:آقای محترم،اگه امکان دارد کمی آهسته تر تمرین آواز کنید اینجا آپارتمان است.
او هم خیلی راحت گفت:آبجی،چهار دیواری اختیاری، صدای من هم اگه شما رو آزار میده می تونید کمی پنبه داخل گوشتون بزارید.
در ضمن مشکل این آپارتمان فقط صدای من است که شما دائما به من تذکر می دهید بروید مشکلات دیگر ساختمان رو حل کنید.
دقت که کردم دیدم حرف منطقی ای بود.آخه خود من از همین منطق برای پاسخ بسیار استفاده کرده بودم -نمونه اش همین امروز بود که آقایی به من گفت:خانم،میدونید که زن و مرد نسبت به یکدیگر حساسند،گفتم بله؛چطور؟
گفت:بی حجابی و آرایش نامناسب شما من رو خیلی اذیت می کندخواهش می کنم پوشیده تر در جامعه حاضر شوید؛
که من با عصبانیت به او گفتم:خوب،نگاه نکن تا اذیت نشی، به من چه مربوط که شما اذیت می شوید،در ضمن مگر فقط من توی این جامعه بی حجابم که به من تذکر می دهید.
البته جواب آقای همسایه از جوابی که من به آن جوان دادم منطقی تر بود چون من در جامعه و در محیطی عمومی این پاسخ رو دادم ولی همسایه ام در محیطی بسته و بقول خودش چهار دیواری اختیاری!