سراج معلم

حمید رسایی

حمید رسایی: از معدود مواردی که با آقای روحانی موافقم، یکی همین جمله ایشان است که چند روز قبل گفت: «ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، دنیا و زندگی پسابرجام با زندگی ماقبل برجام کاملاً متفاوت است.»
این جمله آقای روحانی را می توان گامی مهم از طرف رئیس دولت یازدهم در مسیری دانست که وعده آن را داده بود: «راستگویی». بله زندگی پسابرجام مردم با زندگی قبل از برجام شان متفاوت است و اگر کسی آن را انکار کند، یا لجوج است یا کور و نابینا که نمی تواند این تفاوت ها را ببیند:

۱. قبل از برجام، هرگز بازار کسب و کار مردم تا این اندازه در رکود بی سابقه نبود به طوری که صدای پدر معنوی دولت (هاشمی) هم در آمد و چندی قبل نسبت به خطر رکود و عوارض اجتماعی آن هشدار داد.
۲. قبل از برجام، هرگز چهار وزیر اقتصادی دولت، به رئیس جمهوری که ادعا می کرد ما از رکود عبور کرده ایم نامه ننوشتند که وضعیت رکود و عدم رونق بازار به حالت بحران رسیده است.
۳. قبل از برجام، هرگز اقتصاد کشور به مذاکرات هسته ای گره نخورده بود تا در هر دور از مذاکرات به دلیل ایجاد توقع در بازار سرمایه و عدم تحقق وعده ها، شاخص بورس رو به افول و سقوط داشته باشد.
۴. قبل از برجام، دشمنان ایران پس از سال ها تحریم به این جمع بندی رسیده بودند که سلاح تحریم علیه ملت ایران کارساز نیست، اما با آغاز روند مذاکرات و عقب نشینی های این دولت و حاکم شدن «دیپلماسی التماس»، امیدشان به استفاده از فشار تحریم ها بیش از گذشته شد برای همین پس از برجام علاوه بر دلایل هسته ای به بهانه های مختلف دیگر، ملت ایران را تحریم کرده اند.
۵. قبل از برجام، هرگز تا این اندازه تحقیر نمی شدیم، به طوری که وزیر خارجه کشورمان در برابر امیر کویت برای وساطت او با عربستان زانو نمی زد و رئیس جمهور کشورمان با وجود صدور بیانیه علیه ایران در اجلاس استانبول، یک روز در آنکار منتظر ملاقات با اردوغان نمی ماند و دیپلماسی التماس بر سیاست خارجی حاکم نبود.
۶. قبل از برجام، هرگز پاسپورت ایرانی تا این اندازه بی اعتبار نشده بود که حتی بر خلاف تمام مقررات بین المللی از ورود سفیر ایران در سازمان ملل خودداری شود و عربستان از صدور ویزا برای وزیر ارشاد ممانعت کند و وزیر بهداشت برای پیگیری فاجعه منا و 464 حاجی کشته شده از کشور ثالث وارد عربستان شود و کشور گوام برای تیم ملی ایران ویزا صادر نکند.
7 . قبل از برجام، هرگز آمریکا جرأت نمی کرد به اموال و ساختمان های کشورمان دست درازی کند اما در سایه برجام دو میلیارد دلار اموال کشورمان بلوکه و ساختمان بنیاد علوی متعلق به جمهوری اسلامی توسط دولت آمریکا مصادره و مورد دستبرد و راهزنی بین المللی قرار گرفت.
8. قبل از برجام، هرگز مراکز هسته ای کشورمان در نطنز و فردو پلمب نشدند و قلب راکتور اراک پر از سیمان نشد و دانشمندان هسته ای کشورمان از کار بی کار نشدند و به آب و فاضلاب مأمور به خدمت نشدند.
۹. قبل از برجام، هرگز مذاکرات هسته ای محرمانه اعلام نمی شد بلکه تیم مذاکره کننده ایرانی خواستار مداکره در برابر دوربین های بین المللی بود و طرف غربی مخالفت می کرد اما در این دوره، مذاکرات هسته ای با دشمن از چشم و گوش مردم پنهان نگه داشته شد تا این که وقتی منتشر شد، رهبر انقلاب آن را توافقی پرابهام با ساختار ضعیف برای لغو تحریمها دانست.
10. قبل از برجام، آمریکایی ها رسما در جلسات خود از غیرممکن بودن حمله نظامی سخن می گفتند و بچه گربه هایی مانند بحرین و جیپوتی برای ما شاخ و شانه نمی کشیدند اما در حال حاضر، این بحرین است که ما را تهدید نظامی می کند و جیپوتی برای ما شاخ شده.
11. قبل از برجام، هرگز وزاری دولت با ثروت های شخصی هزار میلیاردی و عضویت در هیات مدیره شرکت های خصوصی نبودند و سر هرماه برای پرداخت یارانه 45 هزار تومانی مردم عزا نمی گرفتند و مسکن مهر را مزخرف نمی نامیدند و در برابر اعطای وام ازدواج علی رغم وجود منابع و تصویب قانونی مقاومت نمی کردند.
12. قبل از برجام، هرگز نعمت های الهی و خوراک مردم مانند گندم، برنج، سیب زمینی، مرغ، سیب، پرتقال و ... به دلیل بی تدبیری دفن نمی شدند و وزیر صنعت از واردات مدیران خارجی سخن نمی گفت و مشاور عالی رئیس جمهور، تخصص ایرانی ها را در درست کردن آبگوشت بزباش و قورمه سبزی نمی دانست.
13. قبل از برجام، هرگز آمریکایی ها تا این اندازه از تحمیل چنین شرایط ظالمانه ای به ملت ایران که در قبال آن به تعبیر رئیس بانک مرکزی «تقریبا هیچ» به دست آورده ایم، خوشحال نبودند.
14. قبل از برجام، هرگز مردم ایران اسلامی تا این اندازه نسبت به آمریکا بدبین نبودند و امید دولت یازدهم به حل مشکلات کشور در قالب دوستی با آمریکا را امید واهی و خیال خام نمی پنداشتند.

15. قبل از برجام، هرگز تا این اندازه آمریکایی ها جرأت نمی کردند در پیشرفت های دفاعی و موشکی ما دخالت کنند و برای آزمایش های موشکی سپاه، خط و نشان بکشند.
16. قبل از برجام، هرگز رئیس جمهوری یا خوروی لوکس و گران قیمت خارجی در روز کارگر و در برابر چشمان خسته گارگران از آنها سان نمی دید و از یک کارخانه بازدید نمی کرد.
17. قبل از برجام، درب های واردات برای خودروهای آمریکایی و رژلب ها و وسائل آرایشی فرانسوی و ... باز نبود.
18. قبل ازبرجام، هرگز رئیس جمهور ایران اسلامی با دشمن اصلی انقلاب و اسلام گفتگوی تلفنی نکرد و وزیر امور خارجه آن، هرگز دستان چدنی رئیس جمهور آمریکا را در دست خود نفشرد و مسئولان ایرانی تا این اندازه در کنار دشمنان این ملت قهقهه نمی زدند و به خاطر برجام، منتقدان این توافقنامه ننگین را با شلاق الفاظ توهین آمیز خود نمی نواختند.
19. قبل از برجام، هرگز در ادبیات سیاسی کشور واژه دیوث سیاسی و اقتصادی وجود نداشت اما بعد از برجام، کار به جایی رسید که آیت الله جوادی آملی در دیدار با عارف فرمودند: «با وجود این همه منابع غنی در داخل کشور، واردات برخی کالاها که در کشور امکان تولید آن وجود دارد، دلیلی جزء سوء مدیریت و در برخی موارد دلیلی جز بی غیرتی ندارد ... کسانی که راه نفوذ بیگانگان را در فضای اقتصادی و یا سیاسی به روی کشور می گشایند از غیرت اقتصادی و یا سیاسی برخوردار نبوده و دیوث هستند.»
20. قبل از برجام، هرگز هیچ رئیس جمهور در ایران اسلامی ریاست جمهوری را در یک دوره چهارساله تجربه نکرده بود اما آقای روحانی همانطور که گفته اید زندگی پسابرجام با زندگی قبل از برجام متفاوت است و یکی از تفاوت های آن این است که شما اولین رئیس جمهور چهار ساله ایران خواهید بود.