سراج معلم

آن روز گرگ ها بوی خون شنیده بودند    
                                                                                                                                                                             قریب 7سال از روز قدسی که درآن جماعتی لا قید شعار «نه غزه نه لبنان ، جانم فدای ایران » دادند ، می گذرد. برخی از همان ها سیگار بر لب و بطری آب در دست داشتند تا حرمت ماه مبارک رمضان و روز جهانی قدس را با هم شکسته باشند.
تصاویری هست که در آن روی پلاکارد نوشته شده « من در انتخابات شرکت نکرده ام اما.... » یعنی اصلا مسئله انتخابات نیست. یا به قول برخی از همین سبزها در گرگ و میش ایام فتنه « انتخابات بهانه است - اصل نظام نشانه است».  هرچند ادعا، جانم فدای ایران بود اما پشت سر ماجرا بدترین دشمنان ملت ایران قرار داشتند.
یک روز قبل از آن اتفاق ، سایت وزارت خارجه رژیم صهیونیستی خواستار سر دادن همین شعار شد و یک روز بعد رابرت گیتس وزیر وقت دفاع آمریکا ( با سابقه ریاست سازمان سیا ) ضمن اظهار ذوق زدگی تصریح کرد «ما با این راهپیمایی سبزها فهمیدیم تحریم ها موثر بوده و موجب اختلاف شده ،بنابراین باید ادامه پیدا کند ».  تا چند ماه قبل از آن آمریکا دنبال مذاکره برای عدم گسترش بیشتر  برنامه هسته ای  در ازای برداشتن تحریم ها بود. اما نطفه تحریم های جدید در ذهن امثال گیتس و اوباما و کلینتون در همان روز قدس ( 27 شهریور88) بسته شد.گرگ های رصدگر اطلاعاتی آن روز  به هیجان در آمدند.

اما داستان به همین جا ختم  نمی شود . خیانت مشترک سران فتنه سبز سویه دیگری هم دارد. اگر عملیات آمریکایی - انگلیسی -صهیونیستی طبق نقشه پیش رفته و با عملیات پدافندی مهمی مانند حماسه دهها میلیونی 9 دی سد نمی شد ، نفاق جدید و قدیم ، ایران را به سوریه و عراقی ویرانه تر  و تجزیه شده تر تبدیل می کردند. برخی از نه غزه نه لبنانی ها ، طلایه و پیشانی ناشناس داعش بودند . بعدها معلوم شد دست سازمان تروریستی منافقین با ارتش نیابتی اسرائیل و عربستان وانگلیس و آمریکا ( داعش) در یک کاسه است و آنها از سوی کارفرمایان مشترک سربازگیری شده اند. برخی از اعضای سازمان منافقین در آشوب افکنی آن سال دستگیر شدند.

فتنه سبز اگر در مرصاد روز عاشورا و 9 دی زمینگیر نشده و به هزیمت وخفت نیفتاده بود ، خط مقدم دفاعی را در عراق و سوریه چنان می شکست که داعش بتواند تا همدان و سنندج پیش بیاید. و مگر با خیانت بعثی ها در موصل ، تا جلولا در مرز ایران نیامد؟

حالا در هفتمین سالگرد آن خیانت تاریخی در روز قدس و در شرایطی که با هوشمندی و موقعیت شناسی مجاهدان عراقی و سوری و لبنانی و ایرانی ، ترمز جنگ نیابتی ،صدها کیلومتر آن سوتر از مرز های امن ما کشیده شده  و آمریکا با سرشکستگی بزرگی در این جنگ نیابتی مواجه است ، نقشه برجام 2 به اجرا در می آید و کاخ سفید در حالی که تقریبا تمام تعهدات خود در برجام را زیر پا نهاده ، دولت ما را دعوت می کند تا اگر می خواهد تحریم ها برداشته شود به کمپین ناکام و پنبه دانه ای !خلع قدرت از سپاه پاسداران بی رقیب در منطقه و حزب الله لبنان بپیوندد. کسی نمی پرسد اگر امریکا نگران تروریسم است ، چرا دنبال خلع سلاح تنها نیروهای قدرتمندی است که راه را بر  جنایت سازمان یافته و کشتار جمعی داعش و سایر تروریست ها بسته اند؟!

برجام به طور خلاصه یعنی وعده  های سراب وار و سایه وار آمریکایی- که هر چه دنبالش بدوید به آن نمی رسید - درمقابل واگذاری امتیاز های آنی استراتژیک  در حوزه امنیت ملی؛ و این یعنی خسارت محض. هرکس هم بر تکرار و توسعه چنین خسارت محضی به سایر حوزه های امنیت ملی اصرار ورزد ، بی تردید در تراز همان خائنانی است که در استانداری موصل برای شبیخون وغارت وجنایت داعش تدارک کردند و به خلع سلاح پیشاپیش مدافعان مسلح شهر پرداختند.  حوادث تروریستی گاه به گاه در عراق و سوریه و مشخصا ترکیه برای اهل دقت عبرت آموز است ...

7 سال پس از ماجرای مشکوکی که بوی خون را به مشام گرگ هایی چون رابرت گیتس رساند ، بوی خیانتی تازه می آید.