سراج معلم

محمد ایمانی
امسال هم اغلب اصلاح طلبان مدعی همراهی باخط امام در راهپیمایی ضد صهیونیستی روز قدس غایب بودند. چرا؟ مگر خط امام ، فصلی و هوسی! است؟
هوسی هم اگر بود آنها باید هر چند سال یکبار این راهپیمایی ضد صهیونیستی را نوبر می کردند ، نه اینکه فقط یکبار ( در روز قدس سال 88 ) و آن هم درمیان روزه خوارانی که صرفا برای حمایت از اسرائیل آمده بودند آفتابی شوند. شعار آن روز فتنه گران نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران بود اما کسی ندیده که برای دفاع از ایران ،از دماغ یکی از اینها ، حتی قطره ای خون ریخته باشد.
بیخود نبود که نتانیاهو جنبش سبز را سرمایه بزرگ اسرائیل خواند و شیمون پرز گفت جنگ با ایران از داخل مرزهای این کشور آغاز می شود و سبز ها به نیابت از ما با جمهوری اسلامی می جنگند.
مجمع روحانیون و سازمان مجاهدین انقلاب و موسوی و کروبی با آن پز همیشگی خط امام کجا و بارکشی رژیم بی آبروی صهیونیستی کجا ؟

به تعبیر امیر مؤمنان «...من لم یعرف بقلبه معروف و لم ینکر منکرا ، قلب فجعل اعلاه اسفله و اسفله اعلاه... نخستین مرحله از جهاد که باز می مانید و در آن مغلوب می شوید جهاد با دست (عملی) است ، سپس جهاد با زبان و بعد جهاد با قلب. پس هرکس با قلبش معروفی را نستاید و منکری را زشت نشمارد ،دگرگون و منقلب می شود و پستی (رذیلت های) او جای بالای او (فضیلت هایش) قرار می گیرد و بالای وی جای پستی اش  می نشیند» (حکمت 375 نهج البلاغه ). یعنی جاذبه و دافعه های وی در نسبت با فضیلت و رذیلت وارونه می شود؛ آن گاه مدعی خط امام می شود پیاده نظام نگون بخت شیاطین بزرگ و کوچک عالم !