ای دوستان که در صف اول نشستهاید!/ مردم هنوز چشم به راه عدالتاند
بخشی از غزل ـ مثنوی که توسط آقایان علیمحمد مودب، محمدمهدی سیار، میلاد عرفانپور و محمد قائمیراد سروده شده و پیش از خطبۀ نماز عید فطر توسط میثم مطیعی اجرا شد و در برخی از ابیات با واکنش تأییدآمیز نمازگزاران همراه بود.
با دشمنان صریح چو شمشیر دم بزن
هرکس اسیر فتنه شد او را قلم بزن
پایت اسیر دست عصای کسان مباد
دستت به پای خواهش از این و از آن مباد
جزآفتاب، پابه رکاب کسی مباش
همآسمان پر زدن کرکسی مباش
بر خان خاینان به جویی نان رضا مده
این نان بهانهایست به اینان بها مده
برخی چه لقمهها که گلوگیر می خورند
خوبان ولی به شام بلا تیر می خورند
اهل رفاه و بزم که در ناز و نعمتاند
کی غمگسار ملت و کی اهل خدمتاند؟
دیروز خرده کاسب تحریم بودهاند
امروز نیز کاسب تسلیم و ذلتاند
سرمست از حقوق نجومی خویشتن
آخر چگونه در طلب حق ملتاند؟
ای دوستان که در صف اول نشستهاید!
مردم هنوز چشم به راه عدالتاند
این مردم صبور که در پای انقلاب
خون داده اند و اهل جهاد و رشادتاند
این مردم صبور که تحریم دشمنان
از ره نبردشان و هنوز اهل غیرتاند
آسان به کف نیامده این عشق و اعتماد
بر ریشههای باورشان تیشهای مباد
ای دوستان که درصف اول نشستهاید!
اینک شما و عهد عظیمی که بستهاید
ناگفته ماند حرف بلندی که روشن است
ایمان مدافع است که این خاک، ایمن است
این آتش فتاده به دنیا گواه ماست
جان مدافعان حرم جانپناه ماست
بنگر به شور و شوق جوانان به شهرها
جام شهادتی زده بر جام زهرها
با برق تیغ٬ هیبت شب را شکسته ایم
حاشا که بشنود کسی از پا نشسته ایم
ما راسر قمار به دین و وطن مباد
ما را سر معامله با اهرمن مباد
چشم طمع به چشمه خورشید بسته اند
.. دیگر بس است هرچه که پیمان شکسته اند
این خیرگی به کوریشان ختم می شود
این تیرگی به صبح امان ختم می شود
این دست دوستی که دراز است سویمان
دست دسیسه است از این قوم، بی گمان
در راه عشق تکیه به خود کی کنیم ما؟
تکراراشتباه احد کی کنیم ما؟
شمشیر از نیام، چو رهبر کشیده ایم
فریاد فتح،از دل سنگر کشیده ایم
