سراج معلم

به خدا توسل کردم و چهل روز روزه نذر کردم التماس می کردم : "خدایا! تو رو به عزیزترین هات قسم ، من رو از این شرایط و بدبختی نجات بده "هر خواستگاری که زنگ می زد، مادرم قبول می کرد  زن صاف و ساده ای بود ، علی الخصوص که پدرم قصد داشت هر چه زودتر از دست دختر لجباز و سرسختش خلاص بشه.تا اینکه مادر علی زنگ زد و قرار خواستگاری رو گذاشت .
شب که به پدرم گفت، رنگ صورتش عوض شد ، طلبه است؟  چرا باهاشون قرار گذاشتی؟  ترجیح میدم آتیشش بزنم اما بهاین جماعت ندم . عین همیشه داد می زد و اینها رو می گفت .مادرم هم بهانه های مختلف می آورد . آخر سر قرار شد بیان که آبرومون نره .اما همون جلسه اول، جواب نه بشنون. ولی به همین راحتی ها نبود ، من یه ایده فوق العاده داشتم نقشه ای که تا شب خواستگاری روش کار کردم،به خودم گفتم  خودشه هانیه این همون فرصتیه که از خدا خواسته بودی از دستش نده .علی، جوان گندم گون، لاغر و بلندقامتی بود ،نجابت چهره اش همون روز اول چشمم رو گرفت ، کمی دلم براش می سوخت اما قرار بود قربانی نقشه من بشه .یک ساعت و نیم با هم صحبت کردیم ، وقتی از اتاق اومدیم بیرون  مادرش با اشتیاق خاصی گفت  به به  چه عجب ، هر چند انتظار شیرینی بود اما دهن مون رو هم می تونیم شیرین کنیم یا …مادرم پرید وسط حرفش … حاج خانم، چه عجله ایه… اینها جلسه اوله همدیگه رو دیدن شما اجازه بدید ما با هم یه صحبت کنیم بعد - ولی من تصمیمم رو توی همین یه جلسه گرفتم ، اگر نظر علی آقا هم مثبت باشه، جواب من مثبته !این رو که گفتم برق همه رو گرفت !! برق شادی خانواه داماد رو … برق تعجب پدر و مادر من رو …پدرم با چشم های گرد، متعجب و عصبانی زل زده بودتوی چشم های من … و من در حالی که خنده ی پیروزمندانه ای روی لب هام بود بهش نگاه می کردم … می دونستم حاضره هر کاری بکنه ولی دخترش رو به یه طلبه نده ….                                           #ادامه دارد.