سراج معلم

وطن امروز/حسین قدیانی

 چرا که عدم اهتمام دست‌اندرکاران، «آلودگی هوا» را از یک «موضوع»، به یک «معضل» تبدیل کرده است! مثلا همین دیروز که بدتر از روزهای قبل، هوای آلوده، رسما نفس‌کش می‌طلبید از ریه شهروندان تهرانی! و چه مصاف وحشتناکی است؛ آنجا که گوشت قربانی، جان آدمیزاد باشد! من از آخرین زمستان دولت یازدهم با شما سخن می‌گویم! از پنجره‌ای بسته و حنجره‌ای خسته و ریه‌ای دودآلود! پیرمان کرد این هوا! پیرمان کردند این دست‌اندرکاران بی‌هوا!

از روی کار آمدن دولت اعتدال، تنها چند هفته می‌گذشت که از نهادهای شهری، نامه‌ای به آقای روحانی نوشتند با این مضمون که امکان و اختیارش را بدهید، حل معضل آلودگی هوا با ما. نامه شجاعانه‌ای به نظر می‌رسید! دولت اما در حد یک کلمه هم پاسخی به این نامه نداد! و انگار نه انگار موضوع محل مناقشه، جان شهروندانی بود که ابتدایی‌ترین حق شهروندی‌شان، تنفس در هوای سالم است! آری! جان شهروندان... و همین ماه پیش بود که مراجع رسمی حوزه سلامت، از افزایش آمار مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا خبر دادند!

و همین چند روز پیش بود که شاهد ارائه آماری درباره افزایش سکته به علت آلودگی هوا بودیم! بله البته! آلودگی هوا به شکل امروزی، تنها مختص این دولت نیست، لیکن سخن بر سر دولت اعتدالی است که حتی ناظر بر جان شهروندان هم حاضر به پاسخگویی، آن هم در جواب نامه خیرخواهانه نهادهای شهری نیست! بگذریم که به تعهد قانونی خود مربوط به پرداخت سهم مترو و اتوبوسرانی هم عمل نکرده است! و با این همه سربه‌هوایی، تازه!