سراج معلم

سید یاسر جبرائیلی
آقای طیب‌نیا وزیر اقتصاد دولت یازدهم گفته‌اند:‌" برخی معرکه می‌گیرند که چرا شرکت را به دوست من واگذار نکردید".
این ایام اساسا عبارت برخی در ادبیات دولتمردان یازدهم به وفور دیده و شنیده می‌شود. اما اشکالش این است که آقایان هیچ گاه نمی‌گویند بالاخره منظور از این برخی چه کسانی است.
راقم این سطور بر اساس یک بررسی دقیق به این نتیجه رسیده است که این برخی ها دو دسته هستند:‌
🔹 دسته اول اساسا وجود خارجی و ما به ازای عینی ندارند. فی المثل وقتی آقای حسن روحانی می‌گوید "برخی نمی‌خواهند مردم شاد باشند و بخندند"، هیچ شخصیتی در تراز ملی را نمی‌توان یافت که معتقد بوده یا جایی گفته باشد مردم نباید بخندند! مگر اینکه کسانی با ناکارآمدی_اجرایی مانع خنده مردم شوند و به تعبیر آیت الله نوری همدانی، بیکاری جوانان مانع خنده خانواده‌هایشان شود.
🔹دسته دوم برخی ها، یا داخل دولت قرار دارند یا از حامیان و مرتبطین با همین دولت هستند. وقتی آقای طیب نیا از برخی سخن می‌گوید که دنبال واگذاری شرکت‌ها به رفقایشان هستند، قاعدتا چنین کسانی در طیف جریان انقلابی نیستند و باید دید چه نسبتی با این دولت دارند. یا وقتی آقای روحانی می‌گوید برخی آلزایمز سیاسی دارند، انسان بیشتر یاد وعده و وعیدهای ایشان درباره اقتصاد و برجام می‌افتد که به شیوه آلزایمری فراموش شده است.
لذا وقتی دولتمردان یازدهم در خطابه‌هایشان واژه برخی را به کار می‌برند، بدانیم یا دچار توهم شده‌اند یا با دوستان و طایفه خودشان سخن می‌گویند!