سراج معلم

عبدالله گنجی 
آیا منشور برادری امام هنوز چراغ راه است؟

در نامه حجه الاسلام آهنگران به رهبر معظم انقلاب اسلامی، منشور برادری(نامه امام به محمدعلی انصاری در باره اختلاف سلیقه دوجناح)را ملاک جهت گیری اصلاح طلبانه خود دانسته است که حتما صادقانه است و در اینجا مد نظرم نقد ایشان نیست.

اما چه خوب است پس از ۲۹سال وضعیت موجود با محتوای آن نامه تطبیق داده شود و مجدداً به قضاوت بنشینیم.

فرض امام در آنجا اختلاف سلیقه است وآن را موجب رشد می داند اما هم آنجا امام می نویسد:

"اما شما باید توجه داشته باشید تا زمانی که اختلاف وموضعگیریها در حریم مسائل مذکور(سلایق)است تهدیدی متوجه انقلاب نیست.اختلاف اگر زیربنایی واصولی شد موجب سستی نظام می شود...."

حال سئوال این است که در دوران اختلاف سلایق به سر می بریم یا اختلاف در اصول است؟ اختلاف بر سر اداره کشور است یا چیستی نظام؟ آیا اختلاف بر سر معنادهی به خود"جمهوری اسلامی"نیست؟
تلقی دیکتاتوری از آن و دمکراسی خواهی بدون قید وشرط، اختلاف سلیقه است یا اختلاف مبنایی؟

در همین نامه امام می فرماید هر دو جریان باید بدانند که دشمنان مشترک دارند وبه"آمریکای جهانخوار"اشاره می کند
حال به سئوالات زیر چه جوابی می توان داد
۱-امروز بخشی از اصلاح طلبان در آمریکای جهانخوار چه می کنند وآنجا هزینه زندگی را چگونه بدست می آورند؟

۲-چرا اصلاح طلبان در ۱۸سال گذشته یک بار از واژه معروف امام یعنی آمریکای جهانخوار استفاده نکرده اند و حتی او را دشمن نمی نامند؟

۳-چرا رسانه های انگلیس و آمریکا به عنوان رسانه های یک جریان داخلی در ایران عمل می کند ومحور اداره آنان نیز اصلاح طلبان هستند.؟

بسیاری از مجریان رسانه های فارسی زبان غرب دیروز در ایران با خاتمی عکس یادگاری گرفته اند بعداً رفته اند که عکس واسامی آنان موجود است.

۴-چرا اصلاح طلبان اینقدر اصرار به مذاکره با آمریکای جهانخوار داشته و دارند و در همه۳۸سال کذشته در همه ی تنشهای بین ایران و غرب، ایران را مقصر می دانند؟

معتقدم از اختلاف سلیقه عبور کرده ایم و اختلاف اصولی و زیر بنایی است.البته اصلاح طلبان طیف هستند و بخشهایی از آن که از درون "اصلاح طلب بدلی"شناخته می شوند هنوز در پارادایم اختلاف سلیقه هستند اما اجازه میدانداری در جریان را ندارند.

می شود بر سر این مسائل با مبنا قرار دادن نگاه امام بیشتر بحث نمود.