سراج معلم

موافقان دیروز و مخالفان امروز احمدی نژاد بخوانند..

با افتخار و به دور از ندامت اعلام میکنم که به احمدی نژاد رای داده ام و با افتخاری مضاعف می نویسم:
از احمدی نژاد عبور کرده ام..

حیا نمی کنم اگر بنویسم برای ما هنوز احمدی نژاد 84 یک حماسه ملی است(دقت شود احمدی نژاد84). مردی که پس از هشت سال ذبح ارزش ها با تیغ تساهل و تسامح در مسلخ وزارت ارشاد دولت اصلاحات و دعواها و تحصن های سیاسی در رینگ بهارستان، با زنده کردن شعارهای انقلابی ریسک نوشتن املاء هایی سخت از جمله هدفمندکردن یارانه ها، سهمیه بندی بنزین،مسکن مهر، توجه به روستائیان، تغییر دکور برخی سیاستمداران فسیل شده داشت
به درستی می دانیم برخی روش ها و واژه ها غلط نوشته شد از حذف سازمان مدیریت و ضعف در کنترل و نظارت و...، لیکن مثل برخی مستاجران تنبل پاستور در دوران تصدی مسئولیت فقط انشاء نمی خواند و در پایان فقط از حسرت ها و آرزوهایش نمی گفت!!و در مقابل تحصن جوادی آملی ها و نارضایتی آقای مظلوم مان از مهاجرانی تمام قددفاع نمی کرد.

اما احمدی نژاد هم از سال 88 دچار توهم قدرت شد و زمزمه ها خبر از ورود احمدی نژاد به جاده ی انحراف از جنس فتنه دادند. عدم تبعیت از ولایت، لجبازی، حمایت تمام قد از منحرفین، زاویه گرفتن با اشخاص و شاخص های انقلاب ، ترجیح توسعه سیاسی، حاشیه سازی و جنجال سازی، غفلت از مطالبات واقعی مردم، دوری از دیپلماسی فعال وجوه مشترک خط فتنه،استحاله و انحراف است.
ما خطاهای عملکردی و اشتباه راه رفتن را از الزامات امور سنگین اجرایی در همه دولت ها دانسته و می دانیم و اشتباهات عملکردی احمدی نژاد در موازات خطاهای عملکردی در دولت هاشمی،خاتمی و روحانی تعریف می کنیم.
لیکن فاصله ی ما با احمدی نژاد از داستان 11 روزخانه نشینی شروع شد.
اینجا دیگر خطای رویکردی و راهی شدن در همان جاده ای است که برخی السابقون رفته بودند و بحث از راه اشتباه رفتن است نه اشتباه راه رفتن..!!
صدالبته نگارنده در حوزه ی انحراف و استحاله با محک عقل و نقل اعتقاد راسخ دارد که السابقون و السابقون؛ اولئک المخربون!!

ما هنوز فراموش نکرده ایم کنفرانس برلین و تیترها و لید روزنامه های زنجیره ای که به جنگ خدا و امام حسین(ع)میرفتند.
ما فراموش نخواهیم کرد از قدم زدن وزیران در کوی دانشگاه تا افطارهای سیاسی در لابی مجلس ششم.
ما فراموش نخواهیم کرد از خیانت ها ،دل پر درد خانواده شهدا و چاپ کتاب عالیجناب سرخ پوش و دست دادن ها به نامحرمان
هنوز زبانه های زباله های تهران در فتنه 88 آتش می کشد و تاریخ ثبت کرده است چه کسانی میخواستند نتیجه آراء را در کف خیابان و با خون مشخص کنند؟!
احمدی نژاد با تمرد خودش را به لبه پرتگاه برده ، اما به تعبیر آقا چه کسانی با هشت ماه فتنه گری کشور را به لبه پرتگاه بردند؟
تاریخ ثبت خواهد کردحامیان دیروز احمدی نژاد با دیدن تمرد از توصیه اعلام برائت کردند ولی سران خبیث فتنه پس از اوامر تمرد کردند و برخی حامیانشان با سکوت در گناه هتاکی به پرچم امام حسین و لخت کردن بسیجی و حتی کشته شدگان کهریزک شریک شدند!

احمدی نژاد به توصیه رهبری عمل نکرد ولی مگر آقا نفرمودند چرا حامیان دیروزی فتنه امروز در جلوت از پیشگاه مردم عذرخواهی نمی کنند؟ پس چه کسانی در مقابل اوامر آقا سالها خانه نشینی اختیار کرده اند؟
ما فراموش نخواهیم کرد که آنها که با هاشمی اختلاف سلیقه داشتند بر پیکر او نماز خواندند ولی خناسان ناجوانمردانه جلوی دانشگاه هلهله می کردند؟مگر می توانیم متلک پرانی ها علیه رهبری فراموش کنیم؟؟

این روزها برگ افتخار ماست. ما به مدعیان نشان دادیم که عقد اخوت ما با شاخص ها،شهدا،اصول انقلاب و ولایت است نه اشخاص و بانیان استحاله،انحراف و فتنه...

در منطق ما اگر شخصی 24 میلیون رای داشته باشد، اگر با شعار انقلابی هم آمده باشد، اگر برای پیروزی اش نذر و دعا کرده باشیم و .... آنگاه که از خط اصیل امام راحل و انقلاب و ولایت فاصله گرفت قبل از ممنوع التصویر شدنش خودمان او را ممنوع التصویر و حصر می کنیم.
آری؛ کسی که زلف خود را به گیسوی منافع حزبی و اشخاص گره نزده است آزاد است و آزاداندیش..
کسی که در باندهای زر و زور و تزویر گرفتار حب قدرت و ثروت و شهوت نشده باشد به دنبال قدیس سازی از صاحبان حقوق های نجومی و بابک ها و... نیست و مفسد اقتصادی را در هر دولتی تقبیح کرده و میکند و اختلاس 8 هزار میلیاردی از صندوق ذخیره فرهنگیان مظلوم را به حساب وام دادن به سه نفر نمی گذارد!!

وصف دولت محبوب و محمود ما سعدی علیه الرحمه اینچنین کرده:
دولت آن است که محمود بود پایانش!!

والآخردعوانا : این است حکایت پرافتخار ما..

✍️ محمدصادق سلطانزاده بشرویه