به ایرانی ها بابت مبارزه با داعش مدیون نیستم
سه شنبه, ۱۸ فروردين ۱۳۹۴، ۰۵:۵۵ ب.ظ
حیدرالعبادی، نخست وزیر عراق در گفتگوی خود با اشپیگل گفت: آزادسازی تکریت بسیار دلگرم کننده است.
به گزارش «انتخاب»، العبادی در واکنش به این سئوال «وقتی ایران، نه آمریکا بعنوان مهمترین متحد شما در جنگ علیه داعش وارد شده است آیا شما از رئیس جمهور اوباما ناامید شده اید؟» ابراز امیدواری کرد که ای کاش این حمایت سریعتر و موثرتر می بود؛ خصوصا در آغاز حمله داعش به عراق. چون در آنزمان بغداد از سوی داعش تهدید شده بود اما در مقابل، هیچ اقدامی از سوی آمریکا یا دیگران صورت نگرفت.
او در واکنش به این سئوال که آیا شما همچنان به همکاری و شراکت راهبردی اعتماد دارید، گفت: من ابتدا خیلی شگفت زده شدم که بعدها شنیدم آمریکا اینطور پیش بینی کرده است که بغداد احتمالا ظرف سه روز شکست خواهد خورد. اما من فکر نمی کنم که این ارزیابی، درست باشد. چون بغداد بدست نیروهای امنیتی، بسیار مستحکم باقی می ماند و خواهد ماند. بعد از آنی که آیت الله العظمی سیستانی، فتوایی را صادر کرد و از شهروندان عراقی خواست از کشورشان و اماکن مقدسه دفاع کنند، کل این سناریو تغییر کرد. البته ایرانیها بسرعت، هم به شکل تسلیحاتی و هم در قالب مشاوره (نظامی) از ما حمایت کردند. چون داعش به مرزهای ایران نزدیک شده بود، مقامات ایران آنها را بعنوان یک تهدید امنیت ملی برای خود تلقی کردند و به همین خاطر بسرعت از خود واکنش نشان دادند.
وی در پاسخ به این سئوال که آیا شما برای همبستگی با ایران باید هزینه سیاسی بپردازید، گفت: من هیچ چیز به آنها (ایرانیها) مدیون نیستم. آنها بخاطر امنیت ملی خودشان وارد عمل شدند. چون داعش برای ایران نیز تهدیدی بزرگ محسوب می شود. حتی اگر من از اینکار ناراضی هم بودم، باز ایرانیها به حمایت از ما ادامه می دادند. با اینحال پر واضح است که ایران، تشکیل دولت را به من دیکته نمی کند و عراقی ها اراده خود را دارند.
نخست وزیر عراق در ادامه اظهار داشت: کشورهای زیادی هستند که خواستار کمک به عراقند. ایران، امارات متحده عربی، اردن و ترکیه از جمله کشورهایی هستند که استفاده از نیروهای هوایی شان را پیشنهاد دادند. اما با احترام زیادی که برای همه آنها قائلم باید بگویم که آنها همه بدنبال منافع خویشند. وی با اشاره به اینکه ترجیح می دهد بیشتر روی ائتلاف بین المللی متمرکز شود، افزود: به نظرم مدیریت کردن این راه، آسانتر است. چون فاقد هیچگونه منافع ضد و نقیض نظیر منافع همجواری و همسایگی است و در این سطح آنها نمی خواهند یک گروه را علیه گروه دیگر در درون عراق مورد حمایت قرار دهند
